Zmiany skórne – rodzaje i przyczyny powstania
Udostępnij na:
Zmiany skórne można definiować jako fragment skóry z zaburzonym kolorem lub strukturą odbiegającą od prawidłowej. Niekiedy towarzyszy im swędzenie, pieczenie, ból. Zmiany skórne mogą być uwarunkowane genetyczne, spowodowane przez czynniki zewnętrzne lub stanowić reakcję na nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Spis treści
Zmiany skórne mogą się rozwinąć w każdym miejscu na skórze, największym ludzkim narządzie. W większości przypadków stanowią wyłącznie problem estetyczny, niekiedy na skutek podrażnienia powodują miejscowe stany zapalne lub rany. Te, które nie stanowią zagrożenia, nie wymagają leczenia. Czym właściwie są zmiany skórne i jakie istnieją ich rodzaje?
Co to są zmiany skórne? Jakie są przyczyny ich powstania?
Zmiany skórne to nietypowe zabarwienie i struktura tkanki skóry. Mogą mieć charakter wrodzony, być efektem działania czynników zewnętrznych, takich jak promieniowanie słoneczne, uszkodzenia i urazy, lub pojawiać się w wyniku starzenia się organizmu oraz schorzeń, w tym dermatoz, czyli chorób skóry, i dolegliwości pierwotnie niezwiązanych ze skórą.
Za najczęstsze czynniki predysponujące do powstania zmian skórnych uważa się:
- infekcje bakteryjne, np. zapalenie mieszków włosowych, czyraki;
- reakcje alergiczne, np. rumień, wysypka, grudki;
- infekcje wirusowe, np. kłykciny kończyste, brodawki;
- choroby autoimmunologiczne, np. pęcherze, liszaj, łuska;
- choroby pasożytnicze, np. wypryski, nadżerki, grudki;
- brak równowagi hormonalnej, np. zmiany pigmentacyjne (rogowacenie ciemne w przypadku cukrzycy);
- choroby nowotworowe np. zmiany skórne w białaczkach i chłoniakach, rogowacenie ciemne w nowotworach przewodu pokarmowego.
Jakie są najczęstsze rodzaje zmian skórnych?
Do najczęściej występujących zmian należą:
Brodawki
Brodawki mogą być zarówno wirusowe (wywołane zakażeniem wirusem HPV, czyli wirusem brodawczaka ludzkiego), jak i łojotokowe. Te pierwsze są powszechnie nazywane kurzajkami. Stanowią łagodne zmiany grudkowe o nierównej powierzchni, obejmujące skórę lub błony śluzowe. Brodawki łojotokowe to zmiany nowotworowe o charakterze łagodnym, wywodzące się z naskórka, bez skłonności do przemiany w nowotwór złośliwy. W usuwaniu tego typu zmian skórnych zastosowanie mają zwłaszcza środki farmakologiczne (preparaty zawierające kwas salicylowy, mające działanie złuszczające), krioterapia, łyżeczkowanie, elektrokoagulacja i laseroterapia.
Znamiona barwnikowe
Znamiona barwnikowe, czyli popularne pieprzyki, zbudowane są z komórek barwnikowych skóry (tzw. melanocytów). Wyróżnia się znamiona zwykłe i atypowe. Te pierwsze występują przeważnie od urodzenia bądź rozwijają się do ukończenia 1. roku życia. Zazwyczaj są pojedyncze, owalne lub okrągłe, mają pobrużdżoną lub grudkowatą powierzchnię i z reguły nie przejawiają tendencji do przemiany w czerniaka. Zmiany atypowe mają charakter nabyty i w ich przypadku istnieje spore ryzyko rozwoju złośliwego nowotworu skóry. Czerniak charakteryzuje się szybkim wzrostem, przerzutami i niewielką podatnością na leczenie. Zmiany atypowe mają z reguły nieregularne brzegi i rozmieszczenie barwnika. Nowoczesna medycyna oferuje wiele metod usuwania znamion barwnikowych – m.in. zabieg chirurgiczny, laseroterapia, elektrokoagulacja.
Włókniaki
Włókniak (inaczej fibroma) to łagodny nowotwór powstający z tkanki łącznej włóknistej na skutek idiopatycznego, czyli o nieznanej przyczynie, niezłośliwego rozrostu fibroblastów (komórek tkanki łącznej występujących w skórze właściwej). Przypomina niewielką wypukłą krostkę lub grudkowatą narośl. Ma nieregularny kształt i może być twardy lub miękki. Twarde włókniaki nazywane są podskórnymi, mają zwykle postać małego pojedynczego, workowatego lub kulistego guzka o średnicy od 2 mm do 5 cm i są twarde w dotyku. Miękkie włókniaki to pojedyncze lub mnogie, uszypułowane zmiany skórne o barwie cielistej lub brązowawej. Są leczone w następujący sposób: wycięcie chirurgiczne, elektrokoagulacja, laser frakcyjny CO2 lub kriochirurgia. Twarde z kolei wycina się chirurgicznie lub poddaje się działaniu iniekcji sterydowych.
Kępki żółte
Kępki żółte, potocznie zwane żółtakami, to guzki lub grudki o żółtawo-pomarańczowej barwie. Związane są z zaburzeniami gospodarki tłuszczowej organizmu. Za ich powstanie odpowiada duże stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Najczęściej lokalizują się wokół oczu i w okolicy łokci. Ich leczenie opiera się na stosowaniu diety niskotłuszczowej, a w cięższych przypadkach na przyjmowaniu leków obniżających poziom cholesterolu i trójglicerydów.
Czyrak
Czyrak to zapalny naciek zlokalizowany wokół mieszka włosowego, który tworzy czop martwiczy. Do jego powstania najczęściej przyczynia się bakteria Staphylococcus aureus, czyli gronkowiec złocisty. Czynnikami predysponującymi do zakażenia są: cukrzyca, niedobory odporności i nieodpowiednia higiena skóry. Czyrak to bolesny guzek o sinoczerwonym kolorze, najczęściej w okolicy szyi, pachy lub pośladków. Na jego szczycie w ciągu kilku dni powstaje mała, biała krosta przebita włosem, która może się otworzyć, w wyniku czego tworzy się kraterowe owrzodzenie. Czyraki leczone są zazwyczaj farmakologicznie, poprzez miejscowe aplikowanie maści, kremów. W przypadku licznych zmian podaje się leki doustne.
Niepokojące objawy – na co trzeba zwrócić uwagę?
Podczas obserwowania zmian skórnych na swoim ciele należy zwracać szczególną uwagę na objawy, które mogą świadczyć o rozwoju raka skóry:
- zmianę zabarwienia zmiany (zwłaszcza nierównomierne rozłożenie barwnika, czarne i czerwone zabarwienie);
- nierówne brzegi (pofałdowane, poszarpane);
- świąd;
- krwawienie ze zmiany;
- duży rozmiar zmiany (szczególnie powyżej 6mm);
- nagłe pojawienie się nowej, szybko rosnącej zmiany;
- ewolucję zmian – znamię zmienia się z czasem;
- pojawienie się owrzodzenia w obrębie znamiona.
Powyższe objawy są wskazaniem do pilnej konsultacji dermatologicznej. Należy pamiętać, że obserwowanie swojego ciała to najlepszy sposób profilaktyki złośliwych nowotworów skóry, w tym czerniaka. Wczesne rozpoznanie i włączenie odpowiedniego leczenia dają duże szanse na wyleczenie.
Do jakiego lekarza się udać?
Lekarzem zajmującym się zmianami skórnymi jest dermatolog. To specjalista z zakresu nieprawidłowości w obrębie skóry, który za pomocą dermatoskopu (specjalnego urządzenia optycznego) ocenia zmiany skórne.
Profilaktyka zmian skórnych
Zapobieganie powstawaniu zmian skórnych będzie się nieco różnić w zależności od rodzaju zmiany. Mimo to, w celu zmniejszenia ryzyka ich powstania, warto stosować się do ogólnych zaleceń, takich jak:
- unikanie podrażnienia mechanicznego np. paskiem od torebki, szelką od biustonosza, metką na bluzce;
- ograniczenie ekspozycji na działanie promieniowania słonecznego, ochrona UV w postaci preparatów z wysokim filtrem (SPF 30-50);
- unikanie opalania w solarium, które zwiększa ryzyko raka skóry;
- nieaplikowanie na zmiany silnych kosmetyków;
- regularne wizyty u dermatologa i kontrolowanie zmian, zwłaszcza atypowych, zgodnie z zaleceniem dermatologa;
- zdrowe odżywianie i nawadnianie organizmu.
Udostępnij na:
Zobacz także
Co oznaczają przebarwienia na paznokciach?
Zadbane paznokcie to nie tylko kwestia estetyki, ale przede wszystkim cenna informacja o stanie zdrowia. Jednak wraz z wiekiem – a także pod wpływem różnorodnych czynników – ich wygląd może ulec niekorzystnym zmianom. Jednym z najczęstszych problemów są przebarwienia płytki paznokciowej. Sprawdź, o czym może świadczyć ten objaw i kiedy należy udać się do specjalisty.
Leukocyty w moczu – co oznaczają? Jak leczyć tę przypadłość?
Zdrowie układu moczowego to niezbędny element dobrego samopoczucia. Obecność w moczu leukocytów, czyli białych krwinek, może wskazywać na problemy w tej sferze. Sprawdź, co może być przyczyną tego stanu, jakie ma on znaczenie dla organizmu i jak wygląda leczenie!
Zapalenie krtani – przyczyny, objawy, leczenie
Krtań – istotna część układu oddechowego człowieka – odgrywa ważną rolę w procesie mowy i ochrony dolnych dróg oddechowych. Niestety, ten delikatny narząd może zostać dotknięty stanem zapalnym, określanym jako zapalenie krtani. Ta dolegliwość – choć często postrzegana jako niegroźna – może prowadzić do poważnych komplikacji, zwłaszcza u dzieci, jeśli nie zostanie właściwie zdiagnozowana i skutecznie leczona. Sprawdź, jakie są przyczyny, najważniejsze objawy i jak wygląda leczenie tej dolegliwości.
