Operacja powiek – na czym polega? Wskazania do blefaroplastyki
Operacja powiek górnych polega głównie na korekcji opadającej powieki, a w przypadku dolnych na usunięciu worków pod oczami. Plastyka powiek trwa ok. 1 godziny i może być przeprowadzana razem z innymi zabiegami chirurgii plastycznej twarzy.
Spis treści
Zarówno skóra powiek górnych, jak i dolnych jest bardzo cienka i z czasem staje się wiotka. W niektórych przypadkach nadmiar skóry może ograniczać pole widzenia. W starszym wieku w dolnej powiece może się gromadzić tkanka tłuszczowa, powodując efekt „worków pod oczami”. Czynniki te zmieniają rysy twarzy i sprawiają, że wygląda ona na zmęczoną i starszą. Z pomocą przychodzi wówczas operacja powiek, która jest też nazywana blefaroplastyką. Dowiedz się, na czym polega korekcja powiek i jakie są wskazania do zabiegu.
Operacja powiek – na czym polega?
Operacja powiek w medycznej terminologii to blefaroplastyka. Nazwa ta wywodzi się z języka greckiego i została utworzona od słowa blepharon, czyli „powieka”. Korekcja powiek to zabieg polegający na usunięciu z powiek górnych nadmiernej ilości wiotkiej skóry i części mięśnia okrężnego oka oraz korygowaniu ptozy, czyli opadającej powieki. W przypadku plastyki powieki dolnej wykonuje się kantoplastykę (napięcie więzadła zewnętrznego kąta oka) i kantopexie (napięcie zewnętrznego kąta oka). Dodatkowo, jeśli obecne są tzw. worki pod oczami, w czasie plastyki powiek wycina się też tkankę tłuszczową.
Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Chirurg zaznacza na skórze powieki obszar, który należy usunąć. Cięcia wykonuje się tak, aby po zagojeniu blizny nie były widoczne. Zazwyczaj lekarz umiejscawia je tuż pod rzęsami na powiece dolnej i na zmarszczce na powiece górnej (tzw. bruździe powieki górnej). Procedurę operacyjną najczęściej zaczyna się od górnej powieki. Po korekcji zakłada się szwy, które należy usunąć po 4–7 dniach, oraz specjalne plastry – należy je trzymać kilka dni dłużej. Zabieg trwa zwykle 1 godzinę. Na zakończenie pacjentowi zostaje założony na 2–6 godzin uciskowy opatrunek w celu zmniejszenia obrzęków i zasinień. Operacja wykonywana jest w trybie ambulatoryjnym, co oznacza, że nie wymaga pobytu w szpitalu.
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do plastyki powiek?
Wskazania do korekcji powiek to zwiotczenie i nadmiar skóry powiek oraz „worki pod oczami” określane także jako przepuklina tłuszczowa. Zabieg może znacznie poprawić komfort życia pacjentów, którym skóra powiek ogranicza pole widzenia. Mocno nachodząca na oko powieka utrudnia zakładanie soczewek i noszenie okularów, a nawet drażni gałkę oczną lub powoduje nadmierne napinanie mięśni odpowiedzialnych za jej unoszenie. Operacja powiek górnych i dolnych ma pewne ograniczenia. Przeciwwskazaniami do zabiegu są m.in.: ciąża, nieuregulowane nadciśnienie tętnicze i cukrzyca, zaburzenia krzepliwości krwi, choroby serca, tendencja do tworzenia bliznowców oraz zespół suchych oczu. Zabiegu nie przeprowadza się w przypadku stanów zapalnych i infekcji skóry twarzy, aktywnej choroby nowotworowej, a także czynnej choroby autoimmunologicznej lub endokrynologicznej.
Do jakiego lekarza się zgłosić?
Osoby zainteresowane operacją powiek powinny zgłosić się do okulisty lub chirurga plastycznego wykonującego zabiegi blefaroplastyki. W zależności od zaleceń lekarza, przed zabiegiem wykonuje się podstawowe badania takie jak morfologia, grupa krwi, układ krzepnięcia oraz badanie EKG. Niekiedy pacjent wymaga nie tylko konsultacji chirurgicznej, lecz także wizyty u okulisty przed zabiegiem, by wykluczyć obecność przeciwwskazań do blefaroplastyki.
Efekty plastyki powiek – czego spodziewać się po zabiegu?
Plastyka powiek to zabieg, który ma zarówno walory estetyczne, jak i funkcjonalne. Poprzez zredukowanie lub wyeliminowanie nadmiaru skóry powiek górnej i dolnej pozwala na odmłodzenie okolicy oczu. Tym samym przyczynia się do uzyskania pogodniejszego wyglądu twarzy. Skutkiem operacji jest uwydatnienie konturu oka i poszerzenie pola widzenia. Dzięki plastyce powiek pacjenci mają większą pewność siebie i lepszą samoocenę. Chętniej też utrzymują kontakt wzrokowy podczas rozmowy, co lepiej wpływa na relacje społeczne. Efekty zabiegu widoczne są przez długie lata. Należy jednak zaznaczyć, że plastyka powiek nie usunie tzw. kurzych łapek (drobnych zmarszczek mimicznych wokół oczu), nie zmniejszy sińców pod oczami ani nie podniesie brwi.
Najważniejsze zalecenia po operacji powiek
Po plastyce powiek pojawiają się zasinienia, obrzęk i ból na operowanym obszarze. Dolegliwości bólowe utrzymują się przez kilka dni. Złagodzić je można ogólnodostępnymi środkami przeciwbólowymi. Pozostałe objawy znikają w ciągu 7–10 dni, przy czym dolne powieki są obrzęknięte dłużej niż górne. Przykre doznania mogą zminimalizować chłodne okłady. Możliwe są również zaburzenia widzenia i podwójne nieostre widzenie, które utrzymują się do kilku dni.
Aby operacja powiek przyniosła zadowalające efekty, konieczne jest stosowanie się do zaleceń lekarskich. Przez pierwszą dobę nie powinno się czytać książek ani oglądać telewizji, przez co najmniej 2 dni wskazane jest spanie na wznak z lekko uniesioną głową, a przez 7 niewytężanie wzroku. Aby nie doszło do przypadkowych urazów, wskazane jest zrezygnowanie na kilka dni z noszenia ubrań wkładanych przez głowę i mycia włosów.
Po 4–7 dniach od operacji przeprowadzana jest kontrola. Po upływie 7–10 dni od zdjęcia szwów można nakładać makijaż. Pielęgnacja powiek po zabiegu polega też na stosowaniu przepisanych przez lekarza środków. Przeciwwskazane jest wykonywanie ćwiczeń fizycznych przez 2 tygodnie, a przez miesiąc wskazane jest unikanie obciążającego wysiłku fizycznego i pływania. Kolejną ważną kwestię stanowi ochrona oczu przed promieniowaniem UVA oraz UVB w postaci okularów przeciwsłonecznych z odpowiednim filtrem – powinno się je stosować przez rok, a najlepiej przez cały czas.
Operacja powiek – możliwe powikłania
Operacja powiek to bezpieczny zabieg, jednak jak każda inna operacja może wiązać się z ryzykiem powikłań. Na szczęście występują one bardzo rzadko. Wśród możliwych działań niepożądanych wymienia się m.in.: zakażenie, reakcję uczuleniową na znieczulenie, krwawienie, suchość oczu, przebarwienia skóry, uszkodzenie mięśnia oka. Sporadyczne są przypadki trudności w domykaniu powiek, wywinięcie dolnej powieki, a w jednostkowych przypadkach utrata wzroku.