Operacja nosa – wskazania, rodzaje, przebieg i efekty
Operacje nosa są jednymi z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgii plastycznej. Zbyt duży, krzywy lub niezgrabny nos może być przyczyną kompleksów i braku pewności siebie, co zdecydowanie odbija się na samoocenie. Operacja nosa pozwala nie tylko poprawić jego kształt, ale wykorzystywana jest także w celach leczniczych, najczęściej, aby skorygować krzywą przegrodę. Jakie są inne wskazania do zabiegu? Dowiedz się, na czym polega i jak przebiega okres rekonwalescencji.
Spis treści
Operację nosa wykonuje się najczęściej, aby zmniejszyć nos, poprawić jego kształt wykonując rynoplastykę czy skorygować skrzywioną przegrodę nosową – przeprowadzając zabieg septoplastyki. Przed operacją wykonuje się wszelkie badania zlecone przez lekarza i należy powstrzymać się od przyjmowania leków, które mogą zmniejszać krzepliwość krwi. Metodę operacji wybiera się w zależności od złożoności zniekształcenia nosa i potrzeb pacjenta. Po zabiegu należy prowadzić oszczędny tryb życia, unikać dźwigania, wydmuchiwania nosa i noszenia okularów.
Operacja nosa – dla kogo jest wskazana?
Wskazania do operacji nosa (tzw. rynoplastyki) są liczne, jednak najczęściej wykonuje się ją u osób, które chcą zmniejszyć nos czy poprawić jego kształt. Kolejnym dość popularnym wskazaniem jest konieczność poprawy drożności nosa poprzez korektę przegrody nosowej (tzw. septoplastyki). Do wskazań do zabiegu septoplastyki należą: skrzywienie przegrody nosowej upośledzające drożność przewodów nosowych, nawracające infekcje dróg oddechowych, chrapanie [link] i bezdech senny. Operację nosa wykonuje się również w celu korekty zniekształceń powstałych w wyniku urazów i niewłaściwego zrośnięcia się kości nosa po złamaniach. Dzięki operacji można także zwiększyć rozmiary nosa, jednak jest to bardziej wymagający i rzadziej wykonywany zabieg. Plastyka nosa pozwala na poprawę jego kształtu u osób z wadami wrodzonymi, na przykład z rozszczepem podniebienia.
Operacja nosa – przeciwwskazania
Do przeciwwskazań do rynoplastyki i korekty przegrody nosa należą: ciąża, zaburzenia krzepnięcia krwi, infekcje w obrębie nosa i dróg oddechowych (m.in. ostre stany zapalne zatok) oraz niewyrównane choroby przewlekłe takie jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby układu sercowo- naczyniowego.
Operacja nosa – do kogo należy się zgłosić?
W przypadku wskazań estetycznych w celu wykonania rynoplastyki pacjent powinien zgłosić się do chirurga plastycznego. O wskazaniach do korekty przegrody nosowej decyduje lekarz laryngolog.
Przygotowanie do operacji nosa
Plastyka nosa powinna być wykonywana u osób zdrowych i niepalących lub takich, które mogą powstrzymać się całkowicie od palenia przez minimum kilka tygodni przed operacją i po niej. Palenie tytoniu zwiększa bowiem ryzyko rozwoju powikłań pooperacyjnych. Przed zabiegiem trzeba również wykonać wszystkie badania, które zostały zlecone przez lekarza – najczęściej są to podstawowe badania laboratoryjne, takie jak morfologia krwi, oznaczenie grupy krwi, parametry układu krzepnięcia, badanie ogólne moczu, poziom glukozy we krwi i EKG. Należy mieć również aktualne szczepienie przeciwko WZW typu B. W okresie przed operacją nie należy stosować niesteroidowych leków przeciwzapalnych (tzw. NLPZ, np. aspiryny czy ibuprofenu) i innych leków o działaniu przeciwkrzepliwym, ponieważ zwiększają one ryzyko krwawienia śródoperacyjnego. Trzeba jednak pamiętać, że o ewentualnym odstawieniu leków zawsze musi zadecydować lekarz.
Operacja nosa – przebieg
Plastykę nosa przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Można ją wykonać metodą zamkniętą lub otwartą. Wybór typu operacji jest uzależniony od potrzeb pacjenta i stopnia nasilenia zniekształceń nosa. Operację zamkniętą (przez otwory nosowe) przeprowadza się zwykle w przypadku niewielkich korekt, natomiast zabieg otwarty jest preferowany przy złożonych defektach kształtu nosa.
Pierwszym krokiem po znieczuleniu pacjenta jest nacięcie. W przypadku operacji zamkniętej wykonuje się je we wnętrzu nosa, natomiast w zabiegu otwartym przebiega ono między nozdrzami. Następnie chirurg uwidacznia struktury chrzęstne i kostne nosa i przechodzi do następnego etapu – modelowania jego kształtu. Kolejne kroki zależą od tego, z jakim problemem pacjent się zgłosił – chirurg może między innymi zeszlifować nadmiernie uwypuklony garb nosa czy zmienić kształt jego chrząstek. Po zakończeniu modelowania zakłada się setony, które zapobiegają zmianie kształtu nosa po zabiegu. Niekiedy zakłada się również opatrunek gipsowy, szczególnie jeżeli podczas zabiegu było konieczne złamanie kości.
W przypadku skrzywionej przegrody nosowej zabieg septoplastyki przeprowadza się metodą endoskopową – narzędzia chirurgiczne wprowadza się przez jamę nosową. Po wykonaniu nacięcia przedsionka nosa wykonuje się korekcję chrząstki. Zabieg trwa od 30 do 90 minut, jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym. W porównaniu do rynoplastyki pacjent zazwyczaj wychodzi w tym samym dniu, w którym był wykonany zabieg, a opatrunki są zdejmowane po ok. 2-3 dniach.
Możliwe powikłania po operacji
Większość pacjentów w pierwszych dniach od zabiegu odczuwa ból operowanej okolicy. Towarzyszy mu obrzęk, niekiedy zasinienie okolicy oczu i nosa. W łagodzeniu tych objawów mogą być pomocne zimne okłady czy leki przeciwbólowe. Rzadszymi powikłaniami operacji nosa są krwawienia, infekcje, uszkodzenie struktur nosa, zaburzenia czucia w skórze operowanej okolicy czy znaczna asymetria nosa po zabiegu.
Zalecenia po operacji nosa
Najczęściej pacjenci po operacji pozostają na obserwacji w szpitalu przez kolejną dobę. Przez pierwsze dwa tygodnie należy prowadzić oszczędny tryb życia, w szczególności unikać dźwigania ciężkich przedmiotów. Do oczyszczania nosa trzeba używać aerozoli z wodą morską – nie należy wydmuchiwać nosa przez co najmniej 8 tygodni po zabiegu. Nie jest zalecane również noszenie okularów przez pierwszy miesiąc. Informacje o tym, kiedy zgłosić się na usunięcie setonu, szwów i opatrunku gipsowego, przekaże pacjentowi lekarz prowadzący.