Chcesz zwiększyć wytrzymałość swoich mięśni? A może myślisz o poprawie ogólnej wydolności organizmu lub ruchomości stawów? Spróbuj kinezyterapii, nazywanej też leczeniem ruchem. Poniżej przeczytasz o wskazaniach do jej zastosowania oraz o tym, jakie przynosi efekty jej regularne stosowanie.
Kinezyterapia – co to jest?
Kinezyterapia, nazywana również leczeniem ruchem, to nic innego jak po prostu rehabilitacja ruchowa. Według specjalistów to jeden z rodzajów fizjoterapii prowadzących do procesu usprawnienia człowieka. Ogólnie rzecz biorąc, stanowi całokształt działań fizjoterapeutycznych, które znajdują zastosowanie chociażby w przypadku zespołów bólowych kręgosłupa czy też kontuzji. Kinezyterapia może być wykorzystywana jako rehabilitacja po udarze mózgu, zawałach oraz przy chorobach o podłożu reumatycznym.
Kinezyterapia składa się z ćwiczeń o charakterze leczniczym. Poprzez te aktywności i związany z nimi ruch Pacjent może m.in. zwiększyć wytrzymałość swoich mięśni oraz ogólną wydolność ruchu.
Kinezyterapia – wskazania do jej zastosowania
Kinezyterapia, nazywana leczeniem ruchem, wskazana jest przy różnego rodzaju dysfunkcjach oraz schorzeniach narządów ruchu człowieka. Chodzi tu m.in. o zespoły bólowe kręgosłupa I stawów czy kontuzje sportowe. Oprócz tego leczenie ruchem stosuje się u pacjentów:
- po udarach mózgu;
- po zawale serca;
- po zabiegach chirurgicznych;
- ze schorzeniami reumatycznymi;
- z przypadłościami ginekologicznymi;
- z rozmaitymi dysfunkcjami ruchowymi u niemowląt i dzieci.
Kinezyterapię bardzo często łączy się z fizykoterapią oraz terapią manualną. Takie połączenie pozwala na wzmocnienie rezultatu leczenia, a co za tym idzie – odzyskanie pełnej sprawności przez Pacjenta.
Kinezyterapia – rodzaje
Specjaliści dzielą kinezyterapię na dwa rodzaje – miejscową oraz ogólną. Ta pierwsza odnosi się wyłącznie do obszaru, który został objęty stanem chorobowym. Druga, czyli kinezyterapia ogólna, obejmuje wszelkie ćwiczenia usprawniające cały organizm.
W skład kinezyterapii miejscowej wchodzą następujące rodzaje ćwiczeń:
- ćwiczenia bierne, czyli wykonywane bez czynnego udziału Pacjenta (są one wykonywane przez fizjoterapeutę lub przy użyciu aparatu CPM);
- ćwiczenia czynno-bierne – ruch wykonywany przez terapeutę przy czynnym rozluźnianiu mięśni przez Pacjenta;
- ćwiczenia czynne, czyli wykonywane przez Pacjenta;
- ćwiczenia czynne wolne – Pacjent jest zdolny wykonać ruch w pełnym zakresie, bez pomocy rehabilitanta;
- ćwiczenia czynne z oporem – ćwiczenia wykonywane samodzielnie przeciwko oporowi zewnętrznemu, np. ciężarkom, lub oporowi stawianemu przez fizjoterapeutę;
- ćwiczenia czynne w odciążeniu – polegają na samodzielnym wykonywaniu ćwiczeń przez Pacjenta w warunkach zmniejszenia lub nawet zniesienia działania siły ciążenia na daną część ciała;
- ćwiczenia izometryczne – czynne napinanie mięśni, ale bez zmiany ich długości;
- ćwiczenia samowspomagane – wykonuje je Pacjent przy pomocy drugiej kończyny lub systemu bloczkowego;
- ćwiczenia redresyjne – ćwiczenia wykonywane w celu rozciągnięcia nadmiernie przykurczonych tkanek;
- ćwiczenia oddechowe;
- ćwiczenia relaksacyjne.
Jeśli chodzi o kinezyterapię ogólną, to tutaj fizjoterapeuci wskazują m.in. takie formy ruchu jak:
- ćwiczenia ogólnokondycyjne;
- ćwiczenia w wodzie;
- ćwiczenia gimnastyki porannej.
Terapia ruchem stosowana i realizowana jest najczęściej indywidualnie z konkretnym Pacjentem. Zdarzają się jednak także zabiegi grupowe, np. gimnastyka w wodzie lub gimnastyka poranna. Specjalista dostosowuje plan terapii zawsze do potrzeb i schorzeń Pacjenta.
Kinezyterapia – cele oraz efekty jej stosowania
Za podstawowy cel leczenia ruchem uważa się przede wszystkim pomoc w odzyskaniu częściowej lub całkowitej sprawności ruchowej pacjenta, zarówno na poziomie strukturalnym, jak i funkcjonalnym. Prawidłowo dobrane ćwiczenia, konsekwencja w ich realizowaniu oraz poprawność wykonania mogą cofnąć objawy dysfunkcji, urazu lub też poprawić jakość życia osoby chorej.
Kolejnym celem kinezyterapii jest edukacja z zakresu ergonomii pracy, kontuzji, profilaktyki urazów, zapobiegania niewłaściwym nawykom ruchowym lub zaostrzeniu niektórych schorzeń.
Za najczęściej opisywane efekty leczenia ruchem uznaje się także:
- zmniejszenie dolegliwości bólowych w obrębie narządu ruchu;
- poprawę wydolności ogólnej organizmu;
- zwiększenie wytrzymałości i siły mięśni;
- poprawę z zakresu ruchu w stawach;
- obniżenie napięcia oraz stresu;
- poprawa samopoczucia.
Jak podkreślają specjaliści – efekty leczenia ruchem w dużej mierze zależą jednak nie tylko od wykonywania ćwiczeń. Bardzo ważne jest także postawienie prawidłowej diagnozy przez fizjoterapeutę i dobranie odpowiedniej metody ćwiczeń.