Chlamydia pneumoniae antygen met. IIF

Co to jest Chlamydia pneumoniae?

Chlamydia pneumoniae jest to bakteria, która wywołuje infekcje układu oddechowego. Może spowodować zapalenie gardła, zatok, krtani oraz ucha środkowego. Nieleczona, często prowadzi do rozwoju zapalenia oskrzeli lub płuc. Bakteria ta może uszkodzić nabłonek rzęskowy układu oddechowego i przyczynić się do rozwoju astmy.

Do zakażenia Chlamydia pneumoniae dochodzi poprzez drogę kropelkową, a zatem stosunkowo łatwo zakażenie może się rozprzestrzeniać. Nosicielem są nie tylko osoby z objawami infekcji dróg oddechowych, ale również Pacjenci, u których przebieg jest bezobjawowy. Patogen przenosi się z człowieka na człowieka podczas mówienia, kichania oraz kaszlu.

Objawy zakażenia Chlamydia pneumoniae

W wielu przypadkach zakażenie bakterią Chlamydia pneumoniae jest bezobjawowe, dlatego pacjenci często nie są świadomi nosicielstwa i mogą zarażać inne osoby. Wylęganie się bakterii zajmuje nawet 4 tygodnie, a wytworzone w wyniku choroby przeciwciała IgG nie chronią pacjenta przed ponownym zakażeniem.

Objawy zakażenia obejmują układ oddechowy i zazwyczaj mają łagodny przebieg. Pojawiają się ból głowy i gardła, chrypka, kaszel. Towarzyszą im osłabienie oraz podwyższona temperatura ciała. Nie należy bagatelizować tych objawów, ponieważ mogą one przerodzić się w zapalenie płuc.

Zapalenie płuc początkowo daje objawy podobne do zwykłej infekcji górnych dróg oddechowych. Po kilku tygodniach mogą natomiast rozwinąć się inne dolegliwości. Postawienie diagnozy zapalenia płuc często jest możliwe jedynie w wyniku badań radiologicznych. Widać wtedy zmiany w płucach, sugerujące chorobę. W przypadku wysięgu opłucnego rozlanego po obu stronach płuc może być konieczna hospitalizacja.

Wskazania do wykonania badania na Chlamydia pneumoniae

Badanie na Chlamydia pneumoniae metodą IIF pozwala wykryć w wymazie tę bakterię. Dolegliwości wskazujące na zakażenie nie są charakterystyczne. Często pojawiają się w przebiegu innych chorób układu oddechowego, dlatego odpowiednie rozpoznanie jest bardzo istotne dla leczenia. Diagnostykę w kierunku Chlamydia pneumoniae najczęściej wykonuje się u osób, u których objawy infekcji dróg oddechowych są długotrwałe i uporczywe. Wskazaniami są: suchy kaszel, przedłużający się stan podgorączkowy, ból gardła i głowy.

W przypadku zapalenia zatok pojawia się ból głowy, który nasila się podczas schylania. Pacjenci mają również katar i trudności z oddychaniem. W przebiegu zapalenia ucha środkowego mogą pojawić się: szumy uszne, rozdrażnienie, złe samopoczucie, ból ucha i głowy.

Wielu nosicieli Chlamydia pneumoniae jest nieświadomych choroby. Mogą oni wykonać wymaz w kierunku tej bakterii, jeśli osoby z ich najbliższego otoczenia często chorują. Może się okazać, że za zakażenie jest odpowiedzialny członek najbliższej rodziny.

Sprawdź także: Zadbaj o swoje zdrowie – skorzystaj z kompleksowej diagnostyki w szpitalu

Przebieg badania Chlamydia pneumoniae

Zakażenie można potwierdzić, wykonując badania diagnostyczne. Badanie Chlamydia pneumoniae antygenowe metodą IIF jest przydatne w wykryciu aktywnego zakażenia bakterią. Jej obecność potwierdza się za pomocą techniki immunofluorescencji. Materiał do badania jest pobierany w drodze wymazu z tylnej ściany gardła. W wyjątkowych przypadkach może to być plwocina.

Wymaz pobierany jest jałową wymazówką, czyli specjalnym patyczkiem zakończonym wacikiem. Przed pobraniem wymazu osoba go wykonująca jedną ręką przytrzymuje język pacjenta, a drugą pociera tylną ścianę gardła wymazówką. Aby wynik był miarodajny, nie można wymazówką dotykać języka, podniebienia czy policzków. Następnie pobrany materiał jest umieszczany w specjalnym podłożu i poddawany badaniu.

Niekiedy, zwłaszcza u osób z uporczywym kaszlem, pobranie materiału w drodze wymazu może być nieprzyjemne. Czasem drażnienie ściany gardła wywołuje kaszel lub odruch wymiotny. Aby zminimalizować dolegliwości, należy oddychać powoli i najlepiej przez nos.

Jak przygotować się do badania?

Do wymazu w kierunku chlamydii w gardle warto się odpowiednio przygotować. Zmniejszy to ryzyko uzyskania niejednoznacznego wyniku. Przed wymazem trzeba zrezygnować z jedzenia i picia przynajmniej na 3 godziny. Nie należy również myć zębów bezpośrednio przed badaniem. Nie zaleca się płukania jamy ustnej, żucia gumy, stosowania sprayów do gardła czy tabletek do ssania. Składniki w nich zawarte mogą wpłynąć na wynik i go zafałszować.

Badanie Chlamydia pneumoniae antygen metodą IIF należy wykonać przed włączeniem leczenia, w szczególności jeśli zastosowany ma być antybiotyk. Pozytywny wynik, potwierdzający konkretną bakterię, pozwala dobrać skuteczne leczenie. Badanie bakteriologiczne jest ważne w momencie, kiedy objawy są nietypowe i mogą wskazywać na zakażenie różnymi rodzajami bakterii. Badanie metodą techniki immunofluorescencji pośredniej (IIF) wykonywane jest także w celu potwierdzenia wyników, które zostały otrzymane innymi metodami. Na wynik badania duży wpływ ma jakość próbki, dlatego warto odpowiednio się przygotować, aby nie było konieczności powtarzania badania.