Stulejka – przyczyny, objawy, leczenie

Stulejka jest zwężeniem napletka, które nie pozwala na jego całkowite odprowadzenie z powierzchni żołędzi. Szacuje się, że problem ten dotyka aż 1-2 proc. ogólnej populacji mężczyzn. Jakie są przyczyny pojawienia się stulejki? Jakie daje objawy i jak przebiega leczenie? Dowiedz się tego z poniższego artykułu.

leczenie stulejki

Spis treści

Co to jest stulejka? Przyczyny stulejki
Przyczyny stulejki
Stulejka – objawy
Leczenie stulejki
Leczenie operacyjne – metody
Laserowe leczenie stulejki
Jak zapobiegać stulejce?

Stulejka jest to zwężenie napletka, które nie pozwala na jego pełne odprowadzenie z powierzchni żołędzi. Może być wrodzona lub nabyta. Najczęstszą przyczyną stulejki nabytej jest zła higiena okolic intymnych. Pacjenci najczęściej skarżą się na ból w okolicy prącia przy próbie ściągnięcia napletka. Nieoperacyjne metody leczenia są u dorosłych zwykle mało skuteczne, dlatego najczęściej przeprowadza się zabieg operacyjny. Polega on na całkowitym usunięciu napletka lub jego plastyce. Alternatywą jest również laserowa plastyka napletka, która charakteryzuje się mniejszą inwazyjnością i większą skutecznością.

Co to jest stulejka? Przyczyny stulejki

Stulejką nazywamy stan, kiedy ze względu na zwężenie napletka pojawia się problem z jego ściągnięciem z żołędzi. U noworodków i chłopców do 3. roku życia występuje wrodzona stulejka, która jest prawidłowym zjawiskiem i nie powinna budzić niepokoju. Przez ten okres napletek jest silnie zrośnięty z żołędzią prącia, co utrudnia jego odprowadzanie. W miarę wzrostu dziecka stopniowo oddziela się on od żołędzi, co prowadzi do postępującego ustępowania stulejki. U wszystkich dorosłych mężczyzn jest stanem patologicznym i wymaga wdrożenia odpowiedniego leczenia – w takim wypadku jest to stulejka nabyta.

Przyczyny stulejki

Przyczyną stulejki nabytej jest najczęściej niedostateczna higiena okolic intymnych, co sprzyja rozwojowi stanów zapalnych w okolicy prącia, w efekcie prowadzących do bliznowacenia napletka i zwężenia jego ujścia. Może się pojawić również u pacjentów chorujących na cukrzycę i jako powikłanie nawracających stanów zapalnych cewki moczowej. Pojawia się ona pod wpływem wielu czynników:

  • zbyt gwałtownych prób odprowadzania napletka, prowadzących do mikrourazów i powstawania blizn, które utrudniają prawidłowe zsunięcie napletka z żołędzi;
  • niedostatecznej higieny okolicy napletka przez starszych chłopców;
  • nawracających zapaleń cewki moczowej, napletka i żołędzi;
  • powikłań po zabiegach urologicznych;
  • przewlekłych chorób zapalnych skóry napletka, takich jak liszaj twardzinowy;
  • zwężającego zapalenia żołędzi – jest to przewlekła choroba skóry, która charakteryzuje się obecnością białych zmian o charakterze zanikowym w okolicy napletka, żołędzi i ujścia cewki moczowej;
  • obecności zbyt krótkiego wędzidełka, które nie pozwala na całkowite zsunięcie napletka.

Stulejka – objawy

Stulejka jest wyjątkowo nieprzyjemnym schorzeniem i wywołuje wiele dokuczliwych objawów. Najczęściej pacjenci skarżą się na ból, który nasila się podczas próby odciągnięcia napletka. Dolegliwości pojawiają się również podczas stosunku seksualnego, co często nawet uniemożliwia współżycie i często wywołuje u mężczyzn stany depresyjne. Pacjenci ze stulejką mogą mieć również problemy z oddawaniem moczu, związane z gromadzeniem się moczu pod napletkiem podczas mikcji lub zakażeniami układu moczowego.

Leczenie stulejki

Stulejka fizjologiczna jest zjawiskiem naturalnym – najczęściej po pewnym czasie ustępuje samoistnie i wymaga jedynie obserwacji, jej obecność nie powinna zatem budzić niepokoju. W przypadku dzieci wskazaniem do wizyty u lekarza rodzinnego lub pediatry jest stulejka utrzymująca się u chłopców po ukończeniu 3. roku życia. Niekiedy odprowadzanie napletka trzeba dodatkowo wspomóc glikokortykosteroidami stosowanymi miejscowo, przepisanymi przez lekarza.

Terapią stulejki zajmuje się lekarz urolog. U dorosłych mężczyzn problem jest zwykle bardziej skomplikowany – tego typu zabiegi są zwykle nieskuteczne, a maści ze sterydami pomocne w przypadku stulejki fizjologicznej, przynoszą ulgę jedynie niewielkiej grupie dorosłych pacjentów. Z tego powodu stulejkę u osób dorosłych najczęściej leczy się operacyjnie. Zabieg przeprowadza się zwykle w znieczuleniu ogólnym, ze względu na wyjątkową wrażliwość na ból tych okolic.

Wylecz stulejkę w LUX MED Szpital Puławska

Leczenie operacyjne – metody

Obecnie stosuje się dwie metody leczenia operacyjnego stulejki. Napletek można usunąć całkowicie, czyli przeprowadzić tak zwane obrzezanie, lub dokonać plastyki napletka, która polega na poszerzeniu ujścia napletka bez konieczności jego całkowitego usuwania. Plastyka napletka jest mniej inwazyjna, jednak u niektórych pacjentów, mimo zabiegu problem stulejki powraca. Jest to związane z tym, że powstające po operacji blizny mogą na nowo zwęzić ujście napletka.

Laserowe leczenie stulejki

Alternatywą zarówno dla obrzezania, jak i plastyki napletka jest metoda laserowego usunięcia stulejki. Podczas zabiegu lekarz zamiast skalpela używa lasera. Przy kontakcie promienia ze skórą zachodzi natychmiastowe podgrzanie i odparowanie wody z tkanek, zamknięciu ulegają także drobne naczynia krwionośne i limfatyczne. Uszkodzenie tkanek pod wpływem działania lasera, w porównaniu ze standardowym zabiegiem chirurgicznym, jest znacznie mniejsze, dzięki czemu obrzęk i ból po operacji są mniej nasilone. Ryzyko nawrotu stulejki jest również zredukowane, ponieważ blizna po zabiegu jest znacznie mniejsza i ma gładką powierzchnię.

Jak zapobiegać stulejce?

Co robić, aby uchronić się przed stulejką? Najważniejsze jest zachowanie odpowiedniej higieny okolic intymnych. Dlatego codziennie dbaj o to, aby:

  • delikatnie, lecz dokładnie myć prącie i jego okolice ciepłą wodą podczas kąpieli,
  • odciągać napletek i myć również skórę znajdującą się pod nim,
  • do mycia okolic intymnych używać specjalnych żeli lub delikatnego mydła bez sztucznych substancji zapachowych, które mogą działać drażniąco.
Źródła
  1. T.B. McGregor, J.G. Pike, Pathologic and physiologic phimosis. Approach to the phimotic foreskin. Canadian Family Physician, nr 45, marzec 2007, s. 445–448.
  2. M. Raban, A. Żak, Phimosis – physiology vs pathology? Journal of Education, Health and Sport, 2007, t. 7, nr 7, s. 605–613. Online: https://apcz.umk.pl/JEHS/article/view/4666/pdf [dostęp: 11.2021]

Zobacz także

Kaszel suchy – przyczyny i skuteczne metody leczenia
Zdrowie na co dzień

Kaszel suchy – przyczyny i skuteczne metody leczenia

Kaszel to jeden z podstawowych odruchów obronnych organizmu, który pomaga pozbyć się z dróg oddechowych wszelkich zanieczyszczeń, ciał obcych czy nadmiernej ilości wydzieliny. W niektórych sytuacjach staje się jednak suchy i męczący, przez co utrudnia codzienne funkcjonowanie. Sprawdź, skąd się bierze suchy kaszel i jak sobie z nim radzić!

Przysadka mózgowa – funkcje i choroby związane z tym organem
Zdrowie na co dzieńDiagnostyka

Przysadka mózgowa – funkcje i choroby związane z tym organem

Przysadka mózgowa, nazywana również gruczołem nadrzędnym, odgrywa kluczową rolę w regulacji wielu podstawowych funkcji organizmu. Mimo swoich niewielkich rozmiarów – ma zaledwie 1 cm średnicy – jest odpowiedzialna za produkcję hormonów, które wpływają na wzrost, rozwój, metabolizm, rozrodczość oraz reakcje organizmu na stres. Zaburzenia w funkcjonowaniu tego organu mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dowiedz się, jak zbudowana jest przysadka mózgowa, jakie hormony wytwarza oraz jakie choroby mogą jej dotyczyć.

Eozynofile – co robić, gdy są podwyższone? Rola w organizmie
Zdrowie na co dzień

Eozynofile – co robić, gdy są podwyższone? Rola w organizmie

Eozynofile to element układu odpornościowego, który bierze udział w zwalczaniu infekcji i reakcji alergicznych. Jednak zbyt wysoki poziom tych granulocytów kwasochłonnych może być oznaką poważnych problemów zdrowotnych. Dowiedz się, jaka jest rola eozynofilów w organizmie i o czym świadczy ich podwyższony poziom.