Leczenie dyskopatii - usunięcie przepukliny odcinka lędźwiowego

Czym jest przepuklina odcinka lędźwiowego?

Przepuklina odcinka lędźwiowego rozwija się, gdy jądro miażdżyste (centralna część krążka międzykręgowego) przemieszcza się poza swoje fizjologiczne położenie. W konsekwencji pojawia się ucisk na korzenie nerwowe lub worek oponowy (struktura otulająca rdzeń kręgowy i zakończenia nerwów rdzeniowych).

Do powstania przepukliny odcinka lędźwiowego doprowadzić mogą różnego rodzaju urazy mechaniczne (np. z przeciążenia, wypadku komunikacyjnego). Chorobie tej sprzyjają m.in. wady postawy, nadmierna masa ciała, praca w wymuszonej pozycji, osteoporoza, podeszły wiek, wąski kanał kręgowy.

Przepuklinę odcinka lędźwiowego można skutecznie leczyć. Początkowo metodami zachowawczymi (leki, fizjoterapia), a jeśli nie przyniosą one pożądanego efektu, konieczny będzie zabieg chirurgiczny. Przepuklina odcinka lędźwiowego jest jednym z przykładów dyskopatii, czyli chorób krążków międzykręgowych.

Wskazania do zabiegu usunięcia przepukliny odcinka lędźwiowego

Operacja przepukliny odcinka lędźwiowego to rozwiązanie, które specjaliści rozważają w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego. Wskazaniem do zabiegu jest uporczywy ból pleców w dolnych partiach, który może promieniować w kierunku pośladków i kończyn dolnych. Lekarze proponują zabieg, gdy w wyniku choroby dochodzi do osłabienia siły mięśniowej i zaburzeń neurologicznych w postaci mrowienia, drętwienia, zaburzeń czucia. Pacjent ma też problemy z poruszaniem się i wykonywaniem codziennych czynności.

W ciężkich przypadkach przepuklina odcinka lędźwiowego zaburza pracę zwieraczy, co wiąże się z nietrzymaniem moczu lub stolca. To efekt uszkodzenia nerwów, do którego dochodzi w wyniku długotrwałego ucisku na nie. Nieleczona przepuklina odcinka lędźwiowego może prowadzić do niesprawności i znacznego obniżenia jakości życia. W każdym przypadku lekarz określa wskazania do leczenia operacyjnego, kierując się stanem i potrzebami pacjenta.

Przeciwwskazania do zabiegu usunięcia przepukliny odcinka lędźwiowego

Przepuklina kręgosłupa w odcinku lędźwiowym nie zawsze kwalifikuje się do leczenia operacyjnego. Niewielkie zmiany powinny być poddawane leczeniu zachowawczemu – odpowiednio dobrana farmakoterapia i plan fizjoterapii potrafią znacznie poprawić stan pacjenta. Do innych przeciwwskazań do operacji przepukliny kręgosłupa odcinka lędźwiowego należą:

• sekwestracja krążka międzykręgowego (wybrzuszenie krążka poza pierścień włóknisty i przestrzeń pierwotnie zajmowaną przez krążek);
• objaw próżniowy (pojawia się w wyniku zmian zwyrodnieniowych – to skupiska gazu, które sprzyjają zwapnieniom i zaburzają zrost tkanek, co sprawia, że postępuje on bardzo wolno lub w ogóle nie następuje);
• zapalenie kręgów;
• niezgodność bólu wywołanego podczas dyskografii;
• niestabilność segmentu kręgosłupa;
• choroba zwyrodnieniowa znacznego stopnia.

Sprawdź, jakie mogą być przyczyny bólu kręgosłupa szyjnego.

Przygotowanie do zabiegu usunięcia przepukliny odcinka lędźwiowego

Zabieg usunięcia przepukliny kręgosłupa w odcinku lędźwiowym wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent poddawany jest serii badań (wywiad medyczny, badanie przedmiotowe i obrazowe, takie jak RTG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny odcinka lędźwiowego kręgosłupa). Na tej podstawie lekarz ustala dokładny plan postępowania.

Dodatkowo pacjent kierowany jest na badania przygotowujące do planowanego zabiegu chirurgicznego, do których należą m.in.: RTG klatki piersiowej, morfologia krwi, glukoza, układ krzepnięcia, kreatynina, oznaczenie grupy krwi, elektrolity – sód, potas, CRP, przeciwciała przeciwko wirusowi WZW typu B i C.

Przebieg zabiegu usunięcia przepukliny odcinka lędźwiowego

Zabieg usunięcia przepukliny w odcinku lędźwiowym kręgosłupa przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym, które ustala się na podstawie wcześniejszej konsultacji z anestezjologiem. Na zabieg pacjent stawia się na czczo (nie powinien nic jeść od kolacji dnia poprzedniego). Po umyciu się i przebraniu w jednorazową koszulę zabierany jest na blok operacyjny. Po przyjęciu przez pacjenta pozycji leżącej na brzuchu na stole operacyjnym podawane jest znieczulenie i odkaża się operowaną okolicę. Następnie lekarz wyznacza miejsce cięcia. Po rozcięciu powłok ciała odciąga mięśnie od kręgosłupa, a przepuklina i wszelkie zmienione chorobowo struktury zostają usunięte. To pozwala pozbyć się ucisku wywieranego na nerwy i worek oponowy. W niektórych przypadkach wskazane jest implantowanie stabilizatora międzykolcowego, dzięki któremu można utrzymać wysokość przestrzeni międzykręgowej, co zapobiega nawrotom choroby. Na koniec rana jest zszywana i zaopatrywana.

Rekonwalescencja po zabiegu

Po operacji przepukliny kręgosłupa w odcinku lędźwiowym pacjent jest szybko pionizowany – już na drugi dzień wstaje z łóżka i chwilę spaceruje, ale zawsze pod okiem lekarza. W większości przypadków powrót do domu następuje w ciągu 48 godzin po operacji.

Przez najbliższe dni pacjent odczuwać może ból, który złagodzi zalecanymi przez lekarza środkami. Wskazany jest odpoczynek w łóżku i codzienne zmiany opatrunków. Po ok. 7–10 dniach Pacjent zgłasza się na wizytę kontrolną, na której zdejmuje się szwy. Przez pierwsze 4–6 tygodni powinien unikać dłuższego siedzenia, pochylania się i podnoszenia przedmiotów z podłoża. Po zabiegu należy zgłosić się fizjoterapeuty, który opracuje odpowiedni plan zabiegów pozwalających na szybszy powrót do zdrowia.