Łokieć tenisisty – co to jest? Objawy, przyczyny powstawania i sposoby leczenia

25.03.2022

Łokieć tenisisty to przypadłość charakteryzująca się bólem i ograniczeniem ruchu w stawie łokciowym. W postępowaniu najważniejsze jest zaprzestanie lub ograniczenie wykonywania czynności, które spowodowały problem.

Łokieć tenisisty - objawy, jak leczyć? Ćwiczenia

Spis treści

Co to jest łokieć tenisisty?
Łokieć tenisisty – przyczyny powstawania
Łokieć tenisisty – objawy
Do jakiego lekarza należy się zgłosić?
Jak można leczyć łokieć tenisisty?
Łokieć tenisisty – ćwiczenia
Profilaktyka łokcia tenisisty

Łokieć tenisisty to nie tylko choroba osób uprawiających tenis ziemny. Przypadłość rozwinąć się może u każdego, kto nadwyręża staw łokciowy. Dowiedz się, jakie objawy towarzyszą łokciowi tenisisty i jakie ćwiczenia mogą pomóc w ich łagodzeniu.


Co to jest łokieć tenisisty?

Łokieć tenisisty to zwyczajowa nazwa dla entezopatii nadkłykcia bocznego (kostnej wyniosłości, będącej miejscem przyczepu mięśni) kości ramiennej, czyli kości długiej w kończynie górnej. Entezopatia jest zmianą zwyrodnieniową powstającą na skutek przeciążenia w obrębie przyczepów ścięgien mięśni. Łokieć tenisisty to zespół bólowy tkanek miękkich, które umiejscowione są bocznie względem stawu łokciowego, łączącego ramię z przedramieniem. Za dolegliwości bólowe odpowiada zazwyczaj uszkodzenie przyczepu mięśnia prostownika wspólnego palców. Mięsień ten zgina rękę grzbietowo oraz odwodzi i prostuje palce.


Łokieć tenisisty – przyczyny powstawania

Do powstania łokcia tenisisty dochodzi głównie na skutek długotrwałego prostowania i odwracania nadgarstka. Ruch ten wykonuje się podczas odbijania piłki z bekhendu przy zgiętym łokciu. Stąd też wzięła się nazwa choroby, która często dotyka graczy tenisa ziemnego. Do czynników związanych z ryzykiem jej powstania zalicza się: częste używanie śrubokręta, wyrywanie chwastów lub wykonywanie ruchów podobnych jak podczas wyrywania chwastów, noszenie ciężkich przedmiotów przy wyprostowanych łokciach. Wśród zawodów z grupy ryzyka powstania łokcia tenisisty, do którego dochodzi na skutek przeciążeń okolicy nadkłykcia bocznego, znajdują się: pracownicy biurowi, fryzjerzy, elektrycy, informatycy, mechanicy samochodowi, ślusarze, dentyści, stolarze, krawcy, fizjoterapeuci.


Łokieć tenisisty – objawy

Objawami łokcia tenisisty są przede wszystkim: osłabienie siły mięśniowej, obrzęk i ból okolicy stawu łokciowego, który w cięższych przypadkach promieniuje w kierunku nadgarstka i przedramienia. Obserwuje się nasilenie dolegliwości podczas palpacji, ruchów supinacji (rotacji zewnętrznej) przedramienia, wyprostu nadgarstka. U chorych z czasem pojawiają się trudności w wykonywaniu codziennych czynności, np. z podawaniem ręki na powitanie, chwytaniem przedmiotów, odkręcaniem słoików, przestawianiem krzesła. Objawy łokcia tenisisty mogą trwać miesiącami, nawet do 2 lat, dlatego najważniejsze jest ustalenie przyczyny dolegliwości i unikanie sytuacji wywołujących lub nasilających dolegliwości.


Do jakiego lekarza należy się zgłosić?

Skonsultuj swoje problemy z ortopedą

Z objawami wskazującymi na łokieć tenisisty trzeba zgłosić się do ortopedy. To specjalista zajmujący się leczeniem schorzeń układu ruchu. Specjalista ten omówi z pacjentem objawy i ich lokalizację, zbada fizykalnie i zaleci postępowanie. Z łokciem tenisisty można także udać się bezpośrednio do fizjoterapeuty, który wskaże możliwe przyczyny wystąpienia dolegliwości, powie jak ich unikać oraz zaleci ćwiczenia, które pomogą pacjentowi zmniejszyć dolegliwości.


Jak można leczyć łokieć tenisisty?

W mniej zaawansowanych postaciach łokieć tenisisty leczony jest zachowawczo. Podstawę stanowią leki przeciwbólowe i przeciwzapalne w maściach lub przyjmowane doustnie oraz unikanie obciążeń wywołujących dolegliwości. Pacjenci mogą również stosować proste metody leczenia bólu, takie jak zimny kompres (coldpack) na łokieć przez kilka minut kilka razy dziennie. W przypadku utrzymywania się silnych objawów stosuje się także miejscowe iniekcje z glikokortykosteroidów. Pomocne okazać się mogą okłady z żywokostu. W przypadku braku poprawy można rozważyć miejscowe ostrzykiwanie preparatami stymulującymi odbudowę i regenerację tkanek, w tym osoczem bogatopłytkowym pobranym z krwi pacjenta.

Ważnym elementem leczenia jest rehabilitacja, na którą składa się terapia ruchowa. Specjalista zlecić może również zabiegi z zakresu terapii manualnej, np. kinesiotaping, techniki mięśniowo-powięziowe, masaż poprzeczny. Po konsultacji z lekarzem lub fizjoterapeutą pacjent może się wspomagać ortezami (stabilizatorami ortopedycznymi), które łagodzą ból. Opaski na łokieć tenisisty dostępne są w sklepach ze sprzętem medycznym i rehabilitacyjnym.

W zaawansowanych postaciach, kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi satysfakcjonujących efektów, konieczna okazuje się operacja łokcia tenisisty. Zabieg polega na usunięciu lub przecięciu części przyczepu mięśnia ze zmianami chorobowymi. Po zabiegu na chorą kończynę zakłada się gips i po wygojeniu wprowadza ćwiczenia usprawniające. Wskazaniem do zabiegu powinna być niewystarczające ustępowanie dolegliwości bólowych i brak możliwości powrotu do pracy po 3 miesiącach fizjoterapii.


Łokieć tenisisty – ćwiczenia

Ćwiczenia na łokieć tenisisty to ważny element postępowania leczniczego. Zalecane pośród nich to:

  • ćwiczenia wzmacniające mięśni prostowników nadgarstka i palców, np. z użyciem wałka,
  • stretching (rozciąganie) mięśni prostowników nadgarstka i palców,
  • stretching mięśni zginaczy nadgarstka i palców,
  • ćwiczenia aktywizujące stabilizatory dolne łopatki.

Rodzaj i sposób wykonania ćwiczeń określa fizjoterapeuta lub ortopeda. Po przeszkoleniu możliwe jest wykonywanie ich w warunkach domowych.


Profilaktyka łokcia tenisisty

Łokciowi tenisisty można zapobiegać. Pomogą w tym m.in.:

  • wykonywanie przerw w pracy (3–4 razy dziennie), aby mięśnie mogły odpocząć,
  • rozciąganie napiętych mięśni przedramienia,
  • unikanie dźwigania ciężarów,
  • ograniczenie wykonywania szkodliwych ruchów i czynności,
  • korzystanie z akcesoriów ułatwiających zachowanie ergonomicznej pozycji rąk, np. specjalnych podkładek pod klawiaturę i myszkę.
Źródła
  1. A. Świtoń, J. Kruszyna, Zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej – diagnostyka i rehabilitacja, „Rehabilitacja” 2017, nr 6, s. 16–20.
  2. B.B. Terra, L.M. Rodriguez, A.N. Filho, Arthroscopic treatment for chronic lateral epicondylitis, „Revista Brasileira de Ortopedia” 2015, nr 50, s. 395–402.
  3. G. Wójcik i wsp., Diagnostyka i leczenie zachowawcze łokcia tenisisty, „Journal of Education, Health and Sport” 2016, t. 6, nr 11, s. 98–107.
  4. K. Stępień, Łokieć tenisisty i łokieć golfisty- entezopatie stawu łokciowego”, Medycyna praktyczna dla pacjentów 2020, online: https://www.mp.pl/pacjent/ortopedia/choroby-urazy/248223,lokiec-tenisisty-i-lokiec-golfisty-entezopatie-stawu-lokciowego [dostęp: 19.03.2022].

Zobacz także

pielęgnacja cery trądzikowej.jpg
Zdrowie na co dzieńDermatologia

Pielęgnacja cery trądzikowej krok po kroku

Trądzik, czyli jeden z najczęściej występujących problemów skórnych, może być powodem kompleksów i obniżonej samooceny. Podstawą do zminimalizowania zmian skórnych i poprawy kondycji cery jest diagnoza podłoża trądziku, zbalansowana dieta oraz odpowiedni dobór codziennej pielęgnacji do potrzeb problematycznej skóry. Jaką kolejność schematu pielęgnacji stosować? Jakie składniki kosmetyków są szczególnie polecane, a których lepiej unikać? Co z makijażem cery trądzikowej? Odpowiadamy.

otyłość brzuszna.jpg
Zdrowie na co dzieńDietetyka

Otyłość brzuszna (trzewna) – jak z nią walczyć?

Od 1990 roku odnotowano ponad dwukrotny wzrost występowania otyłości u dorosłych, a w 2022 roku 890 mln ludzi na całym świecie chorowało na otyłość. Te liczby przerażają? Nic dziwnego. Otyłość to nie tylko kwestia wyglądu, który rzecz jasna jest kwestią względną – to przede wszystkim choroba, która niesie za sobą mnóstwo zagrożeń zdrowotnych.

Szczególnie niebezpieczna jest otyłość brzuszna. Dlaczego i jak z nią walczyć? Wyjaśniamy.

wskaźnik WHR i WHtR.jpg
Zdrowie na co dzieńDietetyka

Wskaźnik WHR i WHtR – co to jest, jak się mierzy, interpretacja wyników

Otyłość niesie za sobą wiele powikłań i obecnie jest uważana za chorobę cywilizacyjną stanowiącą globalny problem zdrowotny. Mówimy o niej, gdy BMI przekracza 30 kg/mkw, ale to nie jedyny wskaźnik zdrowia związany z masą ciała. Używa się jeszcze wskaźnika WHR, który przez wielu uznawany jest za cenniejszy, ponieważ dostarcza informacji o rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej, co ma związek ryzykiem wystąpienia różnego rodzaju chorób. Czym właściwie jest WHR i WHtR? Jak je obliczyć? I wreszcie: czy naprawdę są lepsze niż BMI?

Wszystkie artykuły i poradniki