Dieta ketogeniczna – rodzaje, zalecane produkty i efekty stosowania

Dieta ketogeniczna to dieta bardzo niskowęglowodanowa i wysokotłuszczowa. Stosuje się ją przede wszystkim w terapii lekoopornych napadów padaczkowych. Poza wskazaniami lekarskimi jest często lekkomyślnie stosowana w celu intensywnej redukcji masy ciała. Dowiedz się więcej na temat rodzajów i zasad diety ketogenicznej. Sprawdź, co można jeść na diecie ketogennej i jakie mogą być działania niepożądane jej wprowadzenia.

Dieta ketogeniczna.jpg

Spis treści

Dieta ketogeniczna – co to znaczy?
Rodzaje diety ketogenicznej
Produkty spożywcze w diecie ketogenicznej
Efekty stosowania diety ketogenicznej
Dieta ketogeniczna – skutki uboczne

Podstawę menu diety ketogenicznej stanowią tłuszcze pochodzące z ryb, nasion, orzechów, wybranego nabiału. Za najzdrowsze z tej grupy składników odżywczych uważa się tłuszcze nienasycone. Przed rozpoczęciem tej diety i w trakcie jej prowadzenia należy bezwzględnie konsultować się z lekarzem i dietetykiem.


Dieta ketogeniczna – co to znaczy?

Dieta ketogeniczna jest dietą bardzo niskowęglowodanową (udział energii z węglowodanów w diecie wynosi <10%), wysokotłuszczową, zawierającą adekwatną do zapotrzebowania ilość białka. Dochodzi w niej do wzmożonej produkcji ciał ketonowych (ketonów), które są wykorzystywane jako dodatkowe obok glukozy źródło energii dla komórek. Ketony produkowane są w wątrobie w sytuacji, gdy organizm nie otrzymuje odpowiedniej ilości cukrów. To alternatywne źródło energii, aby utrzymać zasilenie energetyczne mózgu. Dieta ketogeniczna jest bardzo wymagającym sposobem odżywiania, gdyż nawet niewielkie przekroczenie dopuszczalnej ilości węglowodanów albo przyjęcie za dużej ilości białka przyczynia się do zahamowania produkcji ciał ketonowych.


Rodzaje diety ketogenicznej

W codziennej diecie spożywa się około 35% tłuszczów, 50% węglowodanów i 15% białka. Biorąc pod uwagę proporcje makroskładników, spożywanych produktów, rodzaj dominujących tłuszczów, wyróżniamy następujące rodzaje diety ketogenicznej:

  • klasyczna 4:1 – procentowy udział energii z tłuszczu w ciągu dnia powinien wynosić 90%, 4:1 oznacza spożycie tłuszczów stosunku 4:1 – 4 g tłuszczów na 1 g białka i węglowodanów,
  • dieta MCT (z ang. medium chain triglycerides) – procentowy udział energii z tłuszczu w ciągu dnia powinien wynosić 73%, a 30–60% powinno pochodzić z trójglicerydów o średniej długości łańcucha węglowego (zawartych m.in. w oleju kokosowym, palmowym, tłustym nabiale),
  • zmodyfikowana dieta Atkinsa – procentowy udział energii z tłuszczu w ciągu dnia powinien wynosić 65%,
  • dieta o niskim indeksie glikemicznym – procentowy udział energii z tłuszczu w ciągu dnia powinien wynosić 60%, przy czym ten sposób odżywiania ogranicza się do produktów o indeksie glikemicznym wynoszącym mniej niż 50.

Produkty spożywcze w diecie ketogenicznej

W diecie ketogenicznej należy spożywać w ciągu dnia 3 główne posiłki i 2 przekąski. Posiłki powinny być jedzone mniej więcej w równych odstępach czasowych. Dania przygotowuje się z następujących produktów:

Skonsultuj swoje problemy z dietetykiem

  • tłuszcze nieprzetworzone, w które bogate są zwłaszcza: orzechy (migdały, pekan, piniowe, brazylijskie, ziemne, makadamia, laskowe, włoskie), awokado, oliwa z oliwek,
  • mięsa, w tym m.in.: pierś z kurczaka i indyka, schab, stek wołowy,
  • ryby i owoce morza bogate w kwasy tłuszczowe omega-3, w tym zwłaszcza: krewetki, małże, śledzie, łosoś, tuńczyk, makrela,
  • warzywa i owoce z niskim indeksem glikemicznym, takie jak: papryka, jarmuż, brokuł, sałata, ogórek, szpinak, cukinia, kalafior, bakłażan, jagody, truskawki,
  • nabiał, w tym: twaróg, śmietana, jogurt grecki, ser ricotta, cheddar, parmezan.

Osoby stosujące dietę ketogenną powinny suplementować witaminy i mikroelementy.


Efekty stosowania diety ketogenicznej

Dieta ketogeniczna stosowana jest w terapii wrodzonych wad metabolicznych (wrodzonych zaburzeń metabolizmu różnych składników odżywczych, np. cukrów lub tłuszczy), takich jak deficyt dehydrogenazy pirogronianowej czy zespół niedoboru transportera glukozy. Wskazania do jej stosowania wymienia się w: zespole Doose, zespole Dravet, zespole Retta, stwardnieniu guzowatym. Najczęściej wprowadza się ją jako element terapii lekoopornej padaczki. Należy jednak zaznaczyć, że dieta ta stanowi ostateczny wybór leczenia wynikający z braku innych rozwiązań. Poza tym osoby ją stosujące powinny być pod ścisłym nadzorem neurologa i wyspecjalizowanego dietetyka.

Dieta ketogeniczna pomaga zredukować masę ciała, jednak niewskazana jest do stosowania jako dieta odchudzająca z uwagi na negatywny wpływ na układ krążenia. Jej działanie odchudzające wynika ze zmniejszenia uczucia głodu oraz „przełączenia się” organizmu z energii uzyskanej ze spalania cukrów na energię ze spożywanych i własnych tłuszczów (w efekcie czego dochodzi do uwolnienia zapasów zmagazynowanych w tkance tłuszczowej) oraz z białka. Należy pamiętać, że stosowanie tej diety bez zaleceń lekarza lub dietetyka może prowadzić do wielu powikłań oraz negatywnie wpływać na zdrowie i samopoczucie.


Dieta ketogeniczna – skutki uboczne

Stosowanie diety ketogenicznej wymaga nadzoru medycznego, ponieważ może powodować efekty uboczne. Niekiedy występują takie objawy niepożądane, jak: wymioty, zaparcia, biegunka, ból brzucha. Stanowią one reakcję układu pokarmowego na zmianę sposobu odżywiania. Z reguły ustępują po zaadaptowaniu się organizmu do diety. Innymi możliwymi dolegliwościami towarzyszącymi diecie ketogenicznej są: utrata apetytu, zmęczenie, senność. Długotrwałe stosowanie tego sposobu żywienia wiąże się z ryzykiem hiperurykemii (zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi), hiperlipidemii czy kamicy moczowej. Co więcej, w wyniku utrzymywania się ciał ketonowych wątroba przestaje reagować na insulinę w prawidłowy sposób. Badania sugerują, że nieuzasadniona zaleceniami lekarskimi dieta ketogeniczna może zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. 

Źródła
  1. M. Krampf, 100 prostych przepisów na dania ketogeniczne. Pyszne i szybkie keto z 10 składników, Vital, Białystok 2020.
  2. N. Pondel, A. Liśkiewicz, D. Liśkiewicz, Dieta ketogeniczna – mechanizm działania i perspektywy zastosowania w terapii: dane z badań klinicznych, „Postępy Biochemii” 2020, t. 66, nr 3, s. 270–286.
  3. J. Wilson, R. Lowery, Ketogeniczna biblia, Vital, Białystok 2019.
  4. P. Wernicki, Dieta ketogeniczna może zwiększać ryzyko cukrzycy typu 2, „Medycyna praktyczna dla pacjenta” 2018, online: https://www.mp.pl/cukrzyca/aktualnosci/193257,dieta-ketogeniczna-moze-zwiekszac-ryzyko-cukrzycy-typu-2 [dostęp: 05.11.2021].

Zobacz także

pielęgnacja cery trądzikowej.jpg
Zdrowie na co dzieńDermatologia

Pielęgnacja cery trądzikowej krok po kroku

Trądzik, czyli jeden z najczęściej występujących problemów skórnych, może być powodem kompleksów i obniżonej samooceny. Podstawą do zminimalizowania zmian skórnych i poprawy kondycji cery jest diagnoza podłoża trądziku, zbalansowana dieta oraz odpowiedni dobór codziennej pielęgnacji do potrzeb problematycznej skóry. Jaką kolejność schematu pielęgnacji stosować? Jakie składniki kosmetyków są szczególnie polecane, a których lepiej unikać? Co z makijażem cery trądzikowej? Odpowiadamy.

otyłość brzuszna.jpg
Zdrowie na co dzieńDietetyka

Otyłość brzuszna (trzewna) – jak z nią walczyć?

Od 1990 roku odnotowano ponad dwukrotny wzrost występowania otyłości u dorosłych, a w 2022 roku 890 mln ludzi na całym świecie chorowało na otyłość. Te liczby przerażają? Nic dziwnego. Otyłość to nie tylko kwestia wyglądu, który rzecz jasna jest kwestią względną – to przede wszystkim choroba, która niesie za sobą mnóstwo zagrożeń zdrowotnych.

Szczególnie niebezpieczna jest otyłość brzuszna. Dlaczego i jak z nią walczyć? Wyjaśniamy.

wskaźnik WHR i WHtR.jpg
Zdrowie na co dzieńDietetyka

Wskaźnik WHR i WHtR – co to jest, jak się mierzy, interpretacja wyników

Otyłość niesie za sobą wiele powikłań i obecnie jest uważana za chorobę cywilizacyjną stanowiącą globalny problem zdrowotny. Mówimy o niej, gdy BMI przekracza 30 kg/mkw, ale to nie jedyny wskaźnik zdrowia związany z masą ciała. Używa się jeszcze wskaźnika WHR, który przez wielu uznawany jest za cenniejszy, ponieważ dostarcza informacji o rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej, co ma związek ryzykiem wystąpienia różnego rodzaju chorób. Czym właściwie jest WHR i WHtR? Jak je obliczyć? I wreszcie: czy naprawdę są lepsze niż BMI?

Wszystkie artykuły i poradniki