Konchoplastyka - korekcja małżowin nosowych

Na czym polega konchoplastyka?

Konchoplastyka jest zabiegiem chirurgicznym, polegającym na zmniejszeniu przerośniętych małżowin nosowych dolnych. Zwykle procedurę przeprowadza się obustronnie w znieczuleniu miejscowym. Dzięki temu Pacjent pozostaje przytomny, ale nie odczuwa bólu. Niekiedy zabieg wykonuje się pod narkozą.

Jeśli farmakoterapia okazała się nieskuteczna, lekarz może skierować Pacjenta na zabieg. Niekiedy wykonuje się go razem z septoplastyką, czyli korektą przegrody nosowej. W takiej sytuacji mówimy o septokonchoplastyce.

Jakie są wskazania do wykonania konchoplastyki?

Zabieg wykonuje się u osób, które mają problemy z oddychaniem przez nos, często skarżą się na bóle głowy w okolicy zatok bądź chrapią. Dodatkowo przeprowadza się go, gdy Pacjent jest uzależniony od kropli do nosa, cierpi na obturacyjny bezdech senny lub zmaga się z ciągłym uczuciem zatkanego nosa.

Jednym ze wskazań do konchoplastyki jest silna alergia. Co prawda zabieg jej nie leczy, ale znacznie łagodzi objawy. Do procedury kwalifikuje się osoby, które często skarżą się na infekcje górnych dróg oddechowych. Do wskazań zaliczamy też:

• przewlekłe zapalenie zatok przynosowych,
• zaburzenia powonienia,
• przewlekły nieżyt nosa,
• długotrwałe zaburzenia drożności trąbki Eustachiusza.

Jakie są przeciwwskazania do konchoplastyki?

Do głównych przeciwwskazań do wykonania zabiegu zaliczamy:

• aktywną infekcję górnych dróg oddechowych,
• zły ogólny stan Pacjenta,
• gorączkę,
• opryszczkę wargową,
• ciążę i karmienie piersią,
• uczulenie na leki znieczulające,
• ciężką skazę krwotoczną.

Plastyka małżowin nosowych jest zawsze poprzedzona wizytą u laryngologa. Specjalista przeprowadzi wywiad z Pacjentem, a następnie skieruje go na podstawowe badania krwi. W ten sposób lekarz ustali, czy nie ma przeciwwskazań do wykonania konchoplastyki.

Jak przygotować się do zabiegu?

Jeśli Pacjent przyjmuje leki przeciwzakrzepowe, na 7 dni przed konchoplastyką i 10 dni po niej lekarz może zalecić ich zamianę na zastrzyki z heparyny drobnocząsteczkowej. Na konchoplastykę należy zgłosić się na czczo, co oznacza, że nie wolno jeść ani pić na 6–8 godzin przed zabiegiem.

Na 2 tygodnie przed konchoplastyką należy wykonać następujące badania:

• morfologię krwi,
• grupę krwi w układzie AB0 i RH,
• elektrolity (sód, potas),
• układ krzepnięcia (APTT, PT+INR),
• EKG

Przeczytaj też: Endoskopia laryngologiczna – na czym polega?

Jak wygląda zabieg konchoplastyki?

Plastykę małżowin nosowych często wykonuje się metodą koblacji, która łączy działanie fal radiowych z temperaturą 40–70°C. W ten sposób można precyzyjnie oddzielić tkanki, a następnie je zredukować. Metoda jest niemal bezkrwawa, co wiąże się z krótszym czasem rekonwalescencji.

Zabieg diatermii radiofalowej RaVoR wykorzystuje wysoką temperaturę (90–100°C) i fale o częstotliwości 4 mHz. Powstaje wówczas jałowy stan zapalny, po kilku tygodniach tworzą się włóknisto-bliznowate struktury. Mają one za zadanie ściągnąć i usztywnić tkanki małżowin nosowych.

Niekiedy specjalista redukuje objętość małżowin nosowych za pomocą mikronoża obrotowego. Podczas zabiegu lekarz mechanicznie usuwa część tkanki podśluzowej przy użyciu narzędzia ssąco-tnącego.

Plastyka małżowin nosowych trwa 20–40 minut.

Przeczytaj także: Chirurgia laserowa – na czym polega?

Plastyka małżowin nosowych – skutki uboczne

Konchoplastyka wiąże się z niskim ryzykiem powikłań. Niekiedy jednak pojawiają się skutki uboczne, takie jak:

• ból nosa,
• krwawienie z nosa,
• suchość w nosie,
• zrosty wewnątrznosowe,
• zespół pustego nosa (Pacjent ma wrażenie, że nie wdycha powietrza, w związku z tym zaczyna się dusić, a tak naprawdę nos jest drożny).

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań, w razie jakichkolwiek dolegliwości po zabiegu należy zgłosić się do specjalisty i pamiętać o wizytach kontrolnych.

Sprawdź też: Chirurgia laryngologiczna – diagnostyka i leczenie

Konchoplastyka – zalecenia pozabiegowe

Zazwyczaj Pacjent wraca tego samego dnia do domu. Czas rekonwalescencji zależy od tego, czy plastyka małżowin nosowych była połączona z septoplastyką. Poprawa oddychania jest odczuwalna zaraz po zabiegu, na ostateczny efekt należy jednak poczekać 4–6 tygodni. Zazwyczaj rezultaty są trwałe, jeśli jednak małżowiny nosowe zaczynają przerastać, konchoplastyka wymaga powtórzenia.

 Przez 2–3 tygodnie należy zrezygnować z intensywnych treningów, gorących kąpieli, sauny, latania samolotem i nurkowania. Niewskazane jest przebywanie w miejscach zapylonych i na zimnym powietrzu. Przez kilka dni nie powinniśmy palić, w przeciwnym razie zaburzymy proces gojenia. Po zabiegu zazwyczaj pojawia się niewielkie krwawienie, najczęściej nie wymaga ono jednak założenia tamponady.

W pierwszych dniach po zabiegu występuje wydzielina podbarwiona krwią, a przez kilka dni można zaobserwować plamki krwi podczas wydmuchiwania nosa.

Pacjent powinien pamiętać o regularnym nawilżaniu i natłuszczaniu śluzówki nosa. Z pomocą przychodzą specjalne preparaty, które zmniejszają obrzęk i przekrwienie. Mogą one występować w postaci kropli, żelu i sprayu. Oprócz tego należy zadbać o odpowiednią wilgotność (40–60%) w pomieszczeniach, aby nie wysuszać błony śluzowej nosa. W przypadku nasilonego krwawienia stosuje się zimne okłady na kark lub nasadę nosa. Podczas kichania powinno się otwierać usta, aby zmniejszyć ciśnienie w jamie nosowej. Specjalista może zalecić stosowanie preparatu z oksymetazoliną, który łagodzi uczucie zatkanego nosa.