W placówce
Lekarka zakłada słuchawki pacjentce do badania słuchu.

Audiometria impedancyjna z tympanometrią to bezinwazyjne i bezbolesne badanie ucha środkowego, w ramach którego wykonuje się tympanometrię, pomiar odruchu z mięśnia strzemiączkowego oraz test trąbki słuchowej. To specjalistyczne badanie nie tylko pozwala określić ciśnienie wewnątrz ucha środkowego, ale także może wskazać obecność płynu w jego obrębie. Do przeprowadzenia tej procedury medycznej używa się specjalnej sondy z końcówką dopasowaną do fizjologii danego Pacjenta.

Przejdź do:

Czym jest audiometria impedancyjna z tympanometrią?
Jakie są wskazania do wykonania audiometrii impedancyjnej z tympanometrią?
Jak przebiega audiometrii impedancyjna z tympanometrią?
Jak przygotować się do audiometrii impedancyjnej z tympanometrią?
Jakie choroby wykrywa audiometria impedancyjna z tympanometrią?

Czym jest audiometria impedancyjna z tympanometrią?

Audiometria impedancyjna z tympanometrią i oceną odruchów mięśnia strzemiączkowego to jedno z najczęściej wykonywanych badań ucha środkowego. Wykonuje się ją, aby zmierzyć ciśnienie w uchu środkowym oraz określić takie parametry, jak:

  • sztywność i odchylenie błony bębenkowej;
  • sztywność układu kosteczek słuchowych.

To rozbudowany test słuchu, który składa się z następujących części:

  • tympanometria – ocena, w jakim stopniu błona bębenkowa jest podatna na zmiany ciśnienia w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej w czasie zmiany ciśnienia w uchu zewnętrznym. W tej części testu – która, podobnie jak całe badanie, pozostaje bezinwazyjna i bezbolesna – do ucha Pacjenta wprowadzana jest specjalna sonda z zatyczką, która rejestruje reakcję na poszczególne dźwięki oraz zmiany ciśnienia. Wszelkie odchylenia od normy rejestrowane są przez urządzenie zwane tympanometrem;
  • badanie odruchu mięśnia strzemiączkowego – polega na tym, że do ucha podawany jest bodziec dźwiękowy o różnych częstotliwościach: 500, 1000, 2000 i 4000 Hz. W praktyce jest on odbierany przez Pacjenta jako „piski”;
  • test drożności trąbki słuchowej – ta część badania ma na celu sprawdzenie wyjściowego ciśnienia w jamie bębenkowej.

Testom tego rodzaju poddawane są zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Badanie przeprowadza najczęściej protetyk słuchu, a wynik – w formie wykresu i opisu – interpretuje lekarz laryngolog lub audiolog, który specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu problemów ze słuchem.

Jakie są wskazania do wykonania audiometrii impedancyjnej z tympanometrią?

Audiometrię impedancyjną z tympanometrią oraz oceną odruchów mięśnia strzemiączkowego powinny wykonać osoby, które obserwują u siebie następujące objawy:

  • niedosłuch i wynikające z niego problemy z mową (np. wady wymowy) – to częsta przypadłość u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, które nie potrafią zakomunikować, że mają problemy ze słuchem;
  • nawracający ból ucha;
  • oddychanie przez usta;
  • nawracające infekcje w obrębie uszu i górnych dróg oddechowych;
  • częste zapalenia zatok;
  • chrapanie;
  • niedowład nerwu twarzowego, który powoduje problemy natury zdrowotnej oraz estetycznej.

Na badanie powinny zgłosić się również osoby, które doznały urazu głowy, u których podejrzewa się nowotwory mózgu, czy stwardnienie rozsiane (SM). Wykonanie tego testu zlecają laryngolog lub audiolog na podstawie zgłaszanych objawów oraz konieczności przeprowadzenia poszerzonej diagnostyki w kierunku określonych chorób.

Jak przebiega audiometrii impedancyjna z tympanometrią?

Audiometria impedancyjna z tympanometrią to specjalistyczne badanie, które składa się z kilku części, jednak na każdym etapie pozostaje bezinwazyjne i bezbolesne. Wykonuje się je za pomocą specjalnej sondy z końcówką dopasowaną do rozmiarów ucha konkretnego Pacjenta, która wprowadzana jest do kanału ucha zewnętrznego, dzięki czemu można zbadać jamę bębenkową, ucho środkowe, trąbkę słuchową oraz mięsień strzemiączkowy.

Tympanometrię wykonuje się w pozycji siedzącej, a sonda – która zostaje wprowadzona do ucha – łączy się z tympanometrem za pomocą trzech przewodów, tj. mikrofonu, generatora dźwięku oraz pompki zwiększającej ciśnienie w kanale słuchowym. W czasie badania Pacjent nie powinien mówić ani przełykać śliny. Odruchy mięśnia strzemiączkowego sprawdzane są w trakcie generowania piskliwych dźwięków o ściśle określonej częstotliwości (500, 1000, 2000 i 4000 Hz).

Aby sprawdzić drożność trąbki słuchowej, konieczne jest wytworzenie określonego ciśnienia w uchu. W celu wytworzenia ujemnego ciśnienia w jamie bębenkowej Pacjent musi jednocześnie zatkać nos i przełknąć ślinę, a do uzyskania dodatniego ciśnienia konieczne będzie zamknięcie ust oraz zatkanie nosa w trakcie wydechu. Całe badanie trwa około 15 minut.

Jak przygotować się do audiometrii impedancyjnej z tympanometrią?

Audiometria impedancyjna to badanie, które nie wymaga wcześniejszego przygotowania. Przed jego wykonaniem zazwyczaj przeprowadza się standardowe badanie laryngologiczne (i ocena obecności woskowiny w uszach  przed badaniem uszy muszą zostać oczyszczone), a czasami również audiometrię słowną, polegającą na powtarzaniu przez Pacjenta określonych słów czy głosek. Ten prosty test uzupełnia się często audiometrią tonalną, która ma na celu określenie progu słyszenia – osoba badana musi nacisnąć przycisk, gdy słyszy dźwięki o określonej częstotliwości i natężeniu.

Sprawdź również, jak dbać o słuch i zapobiegać chorobom uszu.

Jakie choroby wykrywa audiometria impedancyjna z tympanometrią?

Audiometria impedancyjna pomaga zdiagnozować następujące schorzenia:

  • otosklerozę;
  • wysiękowe zapalenie ucha środkowego;
  • przerost migdałka gardłowego;
  • dysfunkcje trąbki słuchowej;
  • przerwanie łańcucha kosteczek słuchowych.

Test pozwala ponadto wskazać obecność płynów infekcyjnych lub stwierdzić istnienie bezpowietrzności w uchu środkowym.

Podobne usługi:

Laryngolog
Foniatra
Kompleksowa opieka laryngologiczna w Warszawie
Audiolog
Laryngolog
Audiometria

Pon-pt: 7:00 - 19:00
Sob: 8:00 - 16:00

Artykuły na temat laryngologii

przewlekle zapalenie blony sluzowej nosa.jpg
Laryngologia

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa

Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa, nazywane również przewlekłym katarem to dolegliwość, która objawia się długotrwałym zaleganiem wydzieliny w nosie lub spływaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła. Stanowi zapalnemu zazwyczaj towarzyszą osłabienie węchu, trudności w oddychaniu oraz suchość nosa. Aby mówić o przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa objawy te muszą utrzymywać się powyżej 12 tygodni. Dowiedz się, jak leczyć tę chorobę.

 Ból głowy od kręgosłupa – leczenie i zalecane badania
LaryngologiaZdrowie na co dzień

Przewlekłe zapalenie zatok – przyczyny i objawy. Czy jest wyleczalne?

Przewlekłe zapalenie zatok jest to długotrwały stan zapalny błony śluzowej zatok i nosa. Towarzyszą mu takie objawy jak: zatkany nos, gęsta wydzielina spływająca do gardła, czy ból głowy. Dolegliwości te utrzymują się dłużej niż 12 tygodni. Dowiedz się, jak postępować w przypadku przewlekłego zapalenia zatok.

Przewlekłe zapalenie gardła – objawy, przyczyny, leczenie
LaryngologiaZdrowie na co dzień

Przewlekłe zapalenie gardła – objawy, przyczyny, leczenie

Zapalenie gardła to częsta przypadłość, zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym. Może ono towarzyszyć infekcjom górnych dróg oddechowych lub występować samoistnie. Zazwyczaj nie powinno  trwać dłużej niż 5-10 dni,.Gdy objawy utrzymują się kilka tygodni , można mówić o przewlekłym zapaleniu gardła. Jak sobie z nim radzić?