Objawy i przyczyny mięczaka zakaźnego. Dlaczego występuje głównie u dzieci?

Mięczak zakaźny – co to za choroba?

Mięczak zakaźny jest infekcją wirusową skóry, wywołaną przez wirusa mięczaka zakaźnego. Charakterystyczną oznakę choroby stanowią małe, perłowe grudki na skórze, zwykle z centralnym wklęśnięciem. Zazwyczaj są one bezbolesne, ale mogą swędzieć lub stać się bolesne, jeśli dojdzie do zakażenia bakteryjnego.

Jak można zarazić się mięczakiem zakaźnym?

Mięczak zakaźny przenosi się na kilka sposobów, co sprawia, że stosunkowo łatwo się nim zarazić, zwłaszcza wśród dzieci. Główne drogi transmisji wirusa to:

Bezpośredni kontakt „skóra do skóry”

Najczęstszą drogą zakażenia jest bezpośredni kontakt z osobą zarażoną mięczakiem zakaźnym. Wirus może być przenoszony poprzez dotykanie grudek mięczaka, co jest szczególnie powszechne wśród dzieci bawiących się razem.

Pośredni kontakt poprzez przedmioty

Można zarazić się mięczakiem zakaźnym poprzez pośredni kontakt, np. używając tych samych ręczników, ubrań, zabawek, sprzętu sportowego lub innych przedmiotów, które miały kontakt z zainfekowaną skórą. Wirus może przetrwać na przedmiotach przez pewien czas, co ułatwia jego przenoszenie.

Autoinokulacja (samozarażenie)

Drapanie lub dotykanie guzków mięczaka zakaźnego, a następnie dotykanie innej części ciała może przenieść wirusa i spowodować pojawienie się nowych wykwitów. To sprawia, że infekcja rozprzestrzenia się na inne obszary skóry osoby już zainfekowanej.

Kontakt seksualny

U dorosłych mięczak zakaźny może być przenoszony poprzez kontakt seksualny. Prowadzi to często do pojawienia się grudek w okolicy genitaliów i pachwin.

Mięczakiem zakaźnym można zarazić się stosunkowo łatwo, szczególnie w środowiskach, gdzie ludzie są blisko siebie (np. szkoła, przedszkole, basen). Dobre praktyki higieniczne, takie jak regularne mycie rąk i używanie własnych przedmiotów, mogą pomóc w zmniejszeniu prawdopodobieństwa zakażenia.

Sprawdź też, na czym polega test HPV i kiedy wskazane jest to badanie.

Mięczak zakaźny – objawy chorobowe

Objawy mięczaka zakaźnego są charakterystyczne i zazwyczaj łatwe do rozpoznania. Główne symptomy obejmują małe, okrągłe grudki o perłowym kolorze (pojedynczy wykwit lub cała grupa), które mogą pojawić się w dowolnej części ciała, ale najczęściej znajdują się na tułowiu, kończynach, twarzy i w okolicy genitaliów. Grudki zazwyczaj mają średnicę od 2 do 5 mm, ale mogą być większe. Charakterystyczną ich cechą jest centralne wklęśnięcie lub zagłębienie, które może czasem zawierać białą masę przypominającą wosk.

W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy infekcja rozprzestrzenia się poprzez dotykanie lub drapanie, guzki mogą być rozsiane w różnych częściach ciała. Zwykle nie są bolesne, ale powodują swędzenie lub dyskomfort, szczególnie jeśli na skutek drapania zostaną zainfekowane przez bakterie. Chociaż mięczak zakaźny zazwyczaj nie wywołuje poważnych problemów zdrowotnych i często ustępuje samoistnie, jego obecność bywa uciążliwa. Ważne, aby nie drapać ani nie wyciskać guzków – pozwoli to uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji na inne części ciała oraz zakażeń bakteryjnych.

W jaki sposób rozpoznaje się mięczaka zakaźnego?

Rozpoznanie mięczaka zakaźnego zazwyczaj opiera się na badaniu przeprowadzanym przez dermatologa. W przypadku małych pacjentów z podejrzeniem mięczaka zakaźnego wskazana jest wizyta u dermatologa dziecięcego. Charakterystyczny wygląd guzków pozwala na postawienie diagnozy bez konieczności wykonywania specjalistycznych badań. Jednak w niektórych przypadkach, szczególnie gdy diagnoza jest niepewna, lekarz może zdecydować się na wykonanie biopsji, która polega na pobraniu niewielkiego fragmentu tkanki do badania histopatologicznego.

Z uwagi na zbliżony obraz kliniczny mięczak zakaźny powinien być różnicowany z takimi schorzeniami jak:

• prosaki;
• kłykciny kończyste;
• rogowiak kolczystokomórkowy;
• kępki żółte;
• brodawki młodocianych;
• rak podstawnokomórkowy;
• gruczolak syringialny.

Jak przebiega leczenie mięczaka zakaźnego?

Mięczak zakaźny często ustępuje samoistnie bez leczenia w czasie od kilku miesięcy do roku. Jednak w niektórych przypadkach, szczególnie gdy infekcja powoduje dyskomfort lub problemy estetyczne, może być konieczna interwencja medyczna. Opcje leczenia obejmują:

• krioterapię – zamrażanie grudek ciekłym azotem w celu ich usunięcia;
• leki miejscowe – stosowanie maści lub kremów zawierających substancje takie jak kwas salicylowy lub imikwimod, które wspomagają eliminację guzków;
• łyżeczkowanie – mechaniczne usuwanie guzków przy użyciu specjalnego narzędzia;
• terapie laserowe – wykorzystanie lasera do usunięcia guzków.

Oprócz tego zaleca się unikanie drapania guzków, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.

Przeczytaj także: Pokrzywka – objawy wysypki, diagnostyka i leczenie