Ciśnienie w oku – rola diety i stylu życia

Średnia wartość ciśnienia w oku wynosi 16 mm Hg. Za górną normę tego parametru przyjmuje się 21 mm Hg. Poznaj jedne z częstszych przyczyn zbyt wysokiego ciśnienia w oku. Dowiedz się, jaka jest rola stylu życia, w tym sposobu odżywiania się, w regulowaniu wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Jakie są objawy zbyt wysokiego ciśnienia w oku?

Niewielkie podwyższenie ciśnienia w oku zazwyczaj nie niesie za sobą żadnych objawów. Dopiero przy znacznym przekroczeniu normy pojawiają się niepokojące dolegliwości. Są to: ból gałki ocznej i głowy, rozmazany obraz, mroczki, ograniczenie pola widzenia, wzmożona wrażliwość na światło i inne zaburzenia widzenia. Przy gwałtownym wzroście wartości ciśnienia w oku pojawiają się poza objawami ze strony narządu wzroku, ogólne dolegliwości: nudności, wymioty, intensywne poty. Wysokie ciśnienie w oku to niebezpieczny stan nie tylko z uwagi na towarzyszące mu objawy. Wymienia się je jako główny czynnik ryzyka rozwoju jaskry.

Zobacz również: Dlaczego pękają naczynka w oku? Leczenie wylewów do oka.

Co powoduje wzrost ciśnienia w oku?

Wysokie ciśnienie w oku jest związane z nadmiarem cieczy wodnistej w gałce ocznej. Do podwyższenia jego poziomu dochodzi, gdy ilość wyprodukowanej cieczy przewyższa możliwości jej odpływu przez kanał przesączania. Wzmożone wytwarzanie cieczy wodnistej obserwuje się m.in. w przebiegu chorób układu krążenia, urazu mechanicznego czy stanu zapalnego oka. Może to być też skutek uboczny przyjmowania niektórych leków.

Czynnikami podnoszącymi ryzyko nadprodukcji cieczy wodnistej są: cukrzyca, zaburzenia wzroku (zwłaszcza krótkowzroczność), dodatni wywiad rodzinny w kierunku jaskry lub wysokiego ciśnienia w oku, zaburzenia krążenia obwodowego, nadciśnienie tętnicze, zespół rozproszonego barwnika lub zespół pseudoeksfoliacji, stres. Choć nierzadkie są przypadki, gdy podwyższone ciśnienie w oku nie ma uchwytnej przyczyny.

Jak mierzy się ciśnienie w oku?

Badanie ciśnienia w oku to tonometria. Stanowi ono standardowy element badania okulistycznego. Przed badaniem trzeba zdjąć okulary lub soczewki kontaktowe, spokojnie oddychać, starać się nie zaciskać powiek, badanym okiem spoglądać w dal przed siebie. Istnieją różne metody pomiaru ciśnienia w oku w zależności od sposobu spłaszczenia rogówki. Jedne z częściej wykorzystywanych przez okulistę to:

• tonometria bezkontaktowa, zwana również Air Puff – wykorzystuje się w niej krótkotrwały podmuch sprzężonego powietrza w stronę badanego oka;
• tonometria indukcyjna – tu wykorzystuje się jednorazową sondę, którą przykłada się do rogówki, po czym mierzy się odpowiedź elektryczną gałki ocznej;
• tonometria aplanacyjna – wymaga bezpośredniego kontaktu tonometru z rogówką. Urządzenie spłaszcza rogówkę, którą obserwuje się w lampie szczelinowej. Wymaga to znieczulenia i zabarwienia rogówki fluoresceiną. Tę metodę pomiaru ciśnienia w oku uważa się za złoty standard.

Zobacz również: USG gałki ocznej

Ciśnienie w oku zmienia się w ciągu dnia o 2–6 mm Hg, co wiąże się ze zmianami w produkcji cieczy wodnistej. Najwyższe wartości obserwuje się rano. Aby dokładnie oszacować wartość tego parametru, lekarz może zalecić wykonanie kilku pomiarów i wyliczenie średniej.

Jak obniżyć ciśnienie w oku?

Nie powinno się bagatelizować podwyższonego ciśnienia w oku. W uzyskaniu prawidłowego ciśnienia w oku ważne są:

• unikanie czynników ryzyka typu stres, leczenie chorób współistniejących, które podnoszą ryzyko wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego,
• farmakoterapia – stosowanie kropli do oczu, które zmniejszają produkcję cieczy wodnistej i poprawiają jej odprowadzanie,
• zabiegi operacyjne – jeśli farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych efektów, zaleca się wytworzenie dodatkowej drogi odpływu cieczy wodnistej z oka, np. poprzez otwieranie kąta przesączania.

Jednocześnie należy pamiętać o prowadzeniu prozdrowotnego stylu życia. Szczególnie ważne są zmiany nawyków żywieniowych. W diecie osoby ze zbyt wysokim ciśnieniem w oku powinny być ograniczone produkty podnoszące poziom cukru. Ograniczyć trzeba zatem konsumpcję białego pieczywa, białego ryżu, pszennego makaronu, ziemniaków, słodyczy. W diecie powinny się znaleźć za to produkty bogate w luteinę, czyli przeciwutleniacz chroniący przed szkodliwym oddziaływaniem promieniowania UV. Zaleca się zatem spożywanie ryb, kiełków zbóż, jajek, kapusty włoskiej, nektarynek, brokułów, natki pietruszki, awokado czy czarnych porzeczek. O dobrą kondycję narządu wzroku zadbać pomagają witaminy A, E, C. Nie powinno ich zatem zabraknąć w codziennej diecie.