Urolog

Konsultacja urologiczna – dla kogo?

Do urologa należy się wybrać, jeśli zaobserwujesz nieprawidłowości związane z oddawaniem moczu lub funkcjonowaniem układu płciowego. Zaniepokoić powinny Cię takie objawy jak:

• częstomocz;
• rzadkie oddawanie moczu lub jego zatrzymanie;
• ból i parcie na pęcherz;
• ból w obrębie narządów moczowo-płciowych;
• pieczenie i świąd przy oddawaniu moczu;
• krwiomocz;
• ropa w moczu;
• nietrzymanie moczu;
• zaburzenia erekcji.

Konsultacja urologiczna wskazana jest także w sytuacji, gdy wyniki badania ogólnego moczu są nieprawidłowe, np. znajduje się w nim zbyt dużo bakterii i leukocytów. Jeśli niepokoi Cię któryś z objawów, nie warto go lekceważyć. Nieleczone choroby układu moczowego mogą mieć bowiem bardzo poważne skutki w postaci np. ciężkich schorzeń nerek.

Szacuje się, że zaburzenia dotyczące układu moczowo-płciowego są jednym z najczęstszych powodów wizyty u lekarza – zajmują drugie miejsce zaraz po infekcjach dróg oddechowych. Ze względu na budowę narządów dwa razy częściej borykają się z nimi kobiety. Na choroby układu moczowo-płciowego narażone są także dzieci. Ryzyko infekcji wzrasta u osób aktywnych seksualnie, które często zmieniają partnerów oraz u pacjentów cewnikowanych.

Zakres porad urologicznych

Urolog to specjalista, który leczy schorzenia układu moczowego. Zajmuje się chorobami nerek, moczowodów, pęcherza oraz cewki moczowej. Usługi wykonywane podczas wizyty u urologa to m.in.:

• badanie per rectum;
• badanie palpacyjne;
• USG dróg moczowych;
• udzielenie zaleceń;
• przepisanie recepty;
• kierowanie na zabiegi lub operacje urologiczne.

Jak przebiega konsultacja urologiczna?

Konsultacja urologiczna składa się z dwóch części – wywiadu lekarskiego i badania. Podczas wywiadu lekarz pyta pacjenta o dolegliwości, tryb życia, przyjmowane leki, choroby występujące w rodzinie, a także o to, kiedy pojawiły się objawy, jakie jest ich nasilenie i czy występują dodatkowe czynniki, które je potęgują.

Kolejnym krokiem jest badanie palpacyjne. Lekarz ogląda i dotyka miejsca, które mogą powodować objawy. Jeśli okazuje się to konieczne, przeprowadza dodatkowe badania. Może to być USG lub (u mężczyzn) badanie per rectum, czyli diagnozowanie gruczołu krokowego palcem przez odbyt. Lekarz może zalecić także poszerzenie diagnostyki o badania dodatkowe np. badanie urodynamiczne lub urograficzne, a także cystoskopię, jeśli będą do niej wskazania.

Zazwyczaj wydaje także skierowanie na badania laboratoryjne krwi i moczu. Po dokładnej analizie dolegliwości lekarz rozpoznaje problem i proponuje odpowiednią metodę leczenia. Jeśli to konieczne, wyznacza kolejną wizytę.

Jakie choroby leczy urolog?

Do przykładowych chorób układu moczowo-płciowego należą:

• kamica nerkowa;
• kolka nerkowa;
• zapalenie nerek;
• wrodzone wady nerek;
• nowotwory (prostaty, jąder, nerek, pęcherza moczowego);
• choroby prostaty;
• infekcje układu moczowego;
• dysfunkcja zaburzenia erekcji (impotencja);
• nietrzymanie moczu.

Jest wiele różnych przyczyn schorzeń układu moczowo-płciowego. Mogą one wynikać np. z urazów bądź wrodzonych deformacji. Niektóre są efektem chorób genetycznych albo przewlekłych. Mogą również stanowić wynik niewłaściwej higieny.

Za ponad 60% infekcji układu moczowo-płciowego odpowiada bakteria E. Coli. Łączy  się ona z  komórkami nabłonka układu moczowego, co powoduje namnażanie się bakterii i kolonizację prowadzące do nieprzyjemnych i bolesnych objawów. Źródłem infekcji mogą być także wirusy, grzyby i pasożyty oraz inne bakterie (chlamydie i mykoplazmy).

Jeśli objawy trwają powyżej 2 tygodni, mogło dojść już do przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego. Stan ten może doprowadzić do rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek, którego objawy to m.in. bóle okolicy lędźwiowej, wysoka temperatura, podwyższone stężenie we krwi leukocytów, wzrost CRP.

Leczenie chorób układu moczowo-płciowego zależy od schorzenia, jakie zdiagnozuje lekarz. Najczęściej stosuje się farmakoterapię w celu eradykacji chorobotwórczych drobnoustrojów. Terapię należy wspierać, pijąc duże ilości płynów oraz stosując herbaty i preparaty na bazie np. żurawiny.