Masz problemy z zasypianiem? Często budzisz się w nocy? Chrapiesz? U podłoża tych zaburzeń snu mogą leżeć różne schorzenia. Za ich powstanie odpowiadają niekiedy stany lękowe, depresja, ból czy krzywa przegroda nosa. Zapewnij sobie zdrowy i regenerujący sen, korzystając z pomocy Poradni Leczenia Zaburzeń Snu
Kto powinien skorzystać z poradni leczenia zaburzeń snu?
Sen jest kluczowy do regeneracji i odpoczynku. Podczas snu organizm wycisza się i odpręża. Nabiera sił do codziennych obowiązków czy walki z chorobą. Procesy te nie zachodzą sprawnie, kiedy pojawiają się zaburzenia snu. Wizyta w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu wskazana jest m.in. dla osób:
- mających problemy z zasypianiem,
- często wybudzających się w nocy,
- wcześnie budzących się rano,
- o złej jakości, zbyt małej lub zbyt dużej ilości snu,
- u których występują niepożądane zachowania w trakcie snu, zasypiania lub wybudzania się,
- często urządzających sobie drzemki w ciągu dnia,
- zmęczonych, zmagających się z zaburzeniami koncentracji, porannym bólem głowy i innymi konsekwencjami zaburzeń snu,
- chrapiących,
- z powtarzającymi się epizodami bezdechów i spłyceń oddechu.
Szacuje się, że z zaburzeniami snu zmaga się od 15% do 25% społeczeństwa. Pacjentami poradni zaburzeń snu mogą być zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe.
Zakres porad w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu
Zakres porad w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu obejmuje m.in.:
- konsultację lekarską,
- wypisanie e-recepty,
- wystawienie e-zwolnienia lekarskiego,
- skierowanie na dodatkowe badania,
- ustalenie przyczyn zaburzeń snu,
- zaplanowanie i poprowadzenie leczenia zaburzeń snu, w tym m.in.: zabiegów leczenia chrapania metodą radiofalową, plastyki podniebienia, operacji poprawiających drożność górnych dróg oddechowych, w tym nosa i gardła.
Zastanawiasz się, czy do poradni zaburzeń snu potrzebne jest skierowanie? W placówkach Harmonii możesz skorzystać z pomocy specjalisty w leczeniu zaburzeń snu bez skierowania.
Przebieg porady w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu
Wizyta w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu jak u każdego innego specjalisty rozpoczyna się od szczegółowo przeprowadzonego wywiadu, czyli rozmowy z pacjentem. Jest on pytany przede wszystkim o higienę snu – warunki do snu, zachowania podejmowane bezpośrednio przed położeniem się spać, ilość i jakość snu. Pacjent proszony jest o przedstawienie historii medycznej – chorób, z jakimi się zmaga, dolegliwości, jakich doświadcza, przebytych zabiegów, stosowanych leków. Pytany jest również o rodzaj pracy i prowadzony styl życia. Lekarz wykorzystać może specjalne standaryzowane testy do oceny snu i występujących w jego trakcie zaburzeń.
Pacjent kierowany jest na dalsze badania. Poza najbardziej podstawowym – badaniem krwi – wykonywane są w zależności od sytuacji klinicznej m.in.: elektroencefalografia (EEG, badanie bioelektrycznej czynności mózgu), aktygrafia (rejestracja aktywności w ciągu dnia i w nocy za pomocą specjalnego miernika ruchu – aktygrafu), tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny głowy.
Jednak najwięcej informacji pomocnych w diagnostyce zaburzeń snu dostarczy polisomnografia. To badanie czynności ciała podczas snu, w tym m.in.: EEG, elektrookulogram (EOG, rejestracja ruchów gałek ocznych), elektromiogram (EMG, rejestracja napięcia mięśni), elektrokardiogram (EKG, rejestracja czynności serca), termistor (zmiany temperatury), mikrofon (odbierający chrapanie), pasy oddechowe (odbierające ruchy klatki piersiowej i brzucha), czujnik położenia ciała (zapis pozycji ciała), aktimetr (czujnik ruchu kończyn), czujnik wysycenia krwi tętniczej tlenem. W razie potrzeby Pacjent kierowany jest na konsultacje z lekarzami innych specjalności, w tym m.in. z pulmonologiem, neurologiem, laryngologiem.
Na podstawie zebranych informacji ustalana jest diagnoza i opracowuje się plan leczenia zaburzeń snu. Postępowanie lecznicze zależy od konkretnego problemu. Przykładowo zaburzenia snu będące efektem depresji czy lęku wymagają głównie psychoterapii, stosowania się do zasad higieny snu, w ciężkich przypadkach dodatkowo farmakoterapii. Chrapanie zwalczane jest zaś farmakoterapią, a przy istniejących zaburzeniach w obrębie nosogardła – zabiegami (np. skorygowaniem skrzywionej przegrody nosa, zmniejszeniem małżowin nosowych lub endoskopową operacją zatok).
Zobacz także: Co to jest neurorehabilitacja? Metody i wskazania do jej zastosowania
Jakie choroby leczy się w Poradni Leczenia Zaburzeń Snu?
W Poradni Leczenia Zaburzeń Snu specjaliści zajmują się leczeniem schorzeń, takich jak:
- zespół obturacyjnego bezdechu sennego – zaburzenia oddechu w trakcie snu, polegające na występowaniu wielokrotnych epizodów bezdechu,
- zespół niespokojnych nóg – zaburzenie neurologiczne, charakteryzujące się przymusem poruszania kończynami dolnymi podczas snu,
- zaburzenia ilości, jakości lub pory snu, takie jak: bezsenność, nadmierna senność, narkolepsja, zaburzenia rytmu snu i czuwania,
- parasomnie, takie jak: somnambulizm (zwyczajowo lunatykowanie), lęki nocne, koszmary senne, zaburzenia zachowania podczas snu REM.
Miejsca, w których zrealizujesz usługę
Placówki
Artykuły i poradniki na temat psychologii i psychiatrii
Czym jest trauma pokoleniowa? Jaki jest jej wpływ na zachowanie i podejmowanie decyzji?
„Trauma pokoleniowa” to określenie odnoszące się do pewnych doświadczeń lub przekonań przekazywanych z jednej generacji na drugą, wiążących się z negatywnymi konsekwencjami. W psychologii pojęcie to nazywane jest również traumą transgeneracyjną i ma związek z długotrwałym procesem, a nie z jednorazowymi sytuacjami. Czym dokładnie charakteryzuje się trauma pokoleniowa i jak wpływa na kolejne generacje? Dowiedz się więcej na ten temat.
DDA a związek – jak przeszłość dorosłych dzieci alkoholików wpływa na relacje?
Dorosłe dzieci alkoholików, w skrócie DDA, to osoby, które w swoim życiu mogą napotkać wiele różnego rodzaju trudności i problemów, skorelowanych z dzieciństwem oraz z doświadczeniami ze środowiska, w którym wyrastały. Jednym z poważnych problemów jest sposób nawiązywania głębszych relacji, w tym również związków romantycznych oraz przyjaźni. Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda budowanie związku z osobami DDA.
Czym jest epizod maniakalny? Jakie są jego objawy i przyczyny?
Choć mogłoby się wydawać, że depresja i epizod maniakalny nie mają ze sobą nic wspólnego, to jednak oba te przypadki należą do zaburzeń nastroju. Tak jak epizod depresyjny, epizod maniakalny jest pewnego rodzaju stanem psychologicznym i fizjologicznym, w którym znajduje się pacjent. Co więcej, w większości przypadków występują łącznie – przeplatają się, głównie w ramach choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD), której rozpowszechnienie w skali światowej wynosi 2–5% i występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przebieg ChAD charakteryzujący się wyłącznie nawrotami manii jest niezwykle rzadki. Większość pacjentów w całościowym przebiegu choroby, niezależnie od jej podtypu, doświadcza więcej epizodów depresyjnych.
