Artroskopia barku

Czym jest artroskopia barku? Jakie są wskazania do zabiegu?

Staw barkowy to zespół współpracujących tkanek kostnych, chrzęstnych i miękkich, który łączy kończynę górną z tułowiem. Tak zwana obręcz barkowa składa się z głowy kości ramiennej, panewki łopatki, obojczyka, więzadeł, mięśni i torebki stawowej.

Artroskopia to nowoczesna technika wykorzystywana w chirurgii ortopedycznej. Lekarz wprowadza do wnętrza stawu specjalistyczne narzędzie optyczne (artroskop) wyposażone w kamerę. Dzięki temu specjalista może dokładnie ocenić stan struktur wewnątrz stawu, takich jak chrząstka, więzadła, ścięgna czy błona maziowa. Co więcej, artroskopia umożliwia również przeprowadzenie nawet złożonych zabiegów naprawczych i rekonstrukcyjnych, bez konieczności wykonywania rozległych nacięć.

W przypadku stawu barkowego artroskopia pozwala lekarzom na dokładną diagnozę oraz leczenie różnorodnych schorzeń. Wskazaniami do zabiegu są m.in.:

• uszkodzenia stożka rotatorów (grupy czterech mięśni stabilizujących staw);
• urazy obrąbka stawowego (chrząstki pełniącej funkcję uszczelki otaczającej panewkę stawową);
• zapalenie kaletki maziowej (worka wypełnionego płynem, umożliwiającego gładkie przesuwanie ścięgien);
• zwapnienie w obrębie ścięgien;
• niestabilność stawu barkowego;
• choroby zwyrodnieniowe stawu barkowo-obojczykowego;
• przewlekły ból w obrębie barku, którego nie da się zdiagnozować za pomocą takich metod, jak USG stawu barkowego czy Rezonans Magnetyczny.

Zobacz także: Zespół bolesnego barku

Rodzaje artroskopii barku

Artroskopowa rekonstrukcja stożka rotatorów

Stożek rotatorów to grupa mięśni i ścięgien, która stabilizuje staw ramienny i umożliwia wykonywanie złożonych ruchów. W przypadku uszkodzenia stożka rotatorów lekarz może przeprowadzić artroskopową rekonstrukcję tych struktur, co przywraca ruchomość stawu.

Artroskopia barku z rekonstrukcją ścięgien – artroskopowa rekonstrukcja stożka rotatorów

Podczas artroskopii barku z rekonstrukcją ścięgien, lekarz może przeprowadzić rekonstrukcję uszkodzonych ścięgien, szczególnie stożka rotatorów. Jest to skuteczna metoda leczenia urazów i uszkodzeń stawu ramiennego, która może przywrócić stabilność i funkcję stawu.

Jednoczasowa artroskopowa stabilizacja stawu i rekonstrukcja stożka

Czasami konieczne jest przeprowadzenie jednoczesnej stabilizacji stawu oraz rekonstrukcji stożka rotatorów. Jest to kompleksowa procedura, która ma na celu przywrócenie funkcji i stabilności stawu ramiennego.

Artroskopowa tenodeza głowy długiej mięśnia dwugłowego

Artroskopowa tenodeza głowy długiej mięśnia dwugłowego to procedura, podczas której lekarz przeprowadza relokację lub przeszczepienie uszkodzonego mięśnia dwugłowego ramienia. Jest to skuteczna metoda leczenia urazów i uszkodzeń mięśni ramienia, która może poprawić funkcję i stabilność stawu ramiennego.

Jak przygotować się do artroskopii barku?

Przed zabiegiem artroskopii barku Pacjent zostaje poddany szczegółowej ocenie lekarskiej i przechodzi kwalifikację. Ortopeda przeprowadza dokładny wywiad, wykonuje badanie fizykalne oraz zleca niezbędne badania obrazowe, takie jak RTG barku czy rezonans magnetyczny rej okolicy. Celem jest ustalenie przyczyny dolegliwości oraz zaplanowanie optymalnego sposobu leczenia.

Lekarz może zlecić wykonanie badań krwi, EKG czy RTG klatki piersiowej w celu wykluczenia ewentualnych przeciwwskazań medycznych. Przed operacją należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i suplementach, gdyż niektóre z nich mogą wymagać odstawienia.

Przebieg zabiegu artroskopii barku

Artroskopia barku przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym. Za pomocą specjalistycznej artropompy, pod kontrolowanym ciśnieniem wprowadza do stawu specjalny roztwór soli fizjologicznej, który umożliwia lepszą wizualizację struktur wewnątrz stawu. Następnie przez kilka niewielkich nacięć skóry wprowadzane są narzędzia chirurgiczne, w tym artroskop wyposażony w kamerę.

Dzięki obrazowi na monitorze chirurg może dokładnie obejrzeć wnętrze stawu i zdiagnozować ewentualne uszkodzenia. W razie konieczności przeprowadza również nawet złożone zabiegi naprawcze i rekonstrukcyjne.

Po zakończeniu zabiegu chirurg zaopatruje ranę pojedynczymi szwami lub plastrami, a następnie nakłada opatrunek. Cały zabieg może trwać od 30 minut do nawet 2-3 godzin, w zależności od rodzaju schorzenia i stopnia skomplikowania zaplanowanej procedury medycznej.

Jak przebiega rekonwalescencja po artroskopii barku?

Czas powrotu do pełnej sprawności po artroskopii barku jest uzależniony od tego, jak rozległe były uszkodzenia i jakiej interwencji medycznej wymagały. W większości przypadków Pacjenci noszą usztywnienia typu temblak przez mniej więcej 1–2 tygodnie po zabiegu.

W pierwszych dniach po zabiegu zalecany jest odpoczynek i sen w pozycji półleżącej lub podpartej, co ułatwia gojenie się rany. Lekarz może również przepisać leki przeciwbólowe, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Kluczową rolę w procesie rekonwalescencji odgrywa rehabilitacja. Ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie pod nadzorem fizjoterapeuty pozwalają na stopniowe odzyskiwanie sprawności i zwiększanie zakresu ruchomości stawu. Pełny powrót do aktywności zawodowej i sportowej zajmuje zazwyczaj od 1 do 6 miesięcy.

Możliwe powikłania po artroskopii barku

Jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, artroskopia barku niesie ryzyko powikłań. Do najczęstszych należą:

• krwawienie w okolicy stawu barkowego;
• podwyższona temperatura powyżej 38°C;
• nudności i wymioty;
• zaczerwienienie i obrzęk w miejscu operacji.

Poważniejsze powikłania, takie jak zakażenie, uszkodzenie nerwów czy zaburzenia gojenia się rany, występują rzadko. Niemniej w przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów Pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Artroskopia barku – korzyści

Artroskopia barku to technika o niskim poziomie inwazyjności, co przekłada się na szereg korzyści dla Pacjenta. Blizny po zabiegu są znacznie mniejsze niż po operacji wykonywanej tradycyjną metodą – ortopeda wykonuje jedynie 2–3 niewielkie nacięcia, nie naruszając przy tym okolicznych struktur ciała. Co więcej, ból po artroskopii jest stosunkowo niewielki i trwa krócej niż po otwartych zabiegach operacyjnych. Ryzyko powikłań jest niższe, a rekonwalescencja i powrót do codziennych aktywności zajmują mniej czasu.

Dodatkowo artroskopia ma znaczenie diagnostyczne, ponieważ umożliwia lekarzom dokładną ocenę stanu stawu barkowego oraz przeprowadzenie bardzo precyzyjnych zabiegów naprawczych. Dzięki temu szanse na pełne wyleczenie są bardzo duże.