Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna? Jak ją rozpoznać i leczyć?
Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekłe schorzenie zapalne, dotyczące przewodu pokarmowego. Może występować w różnych jego częściach: od jamy ustnej po odbyt, przez co jest trudna do zdiagnozowania i leczenia. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy tej choroby oraz najczęściej stosowane metody jej leczenia.
Spis treści
Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna to jedna z form nieswoistych zapaleń jelit, charakteryzująca się stanem zapalnym, który może dotyczyć różnych odcinków przewodu pokarmowego. Jest to choroba przewlekła, a to oznacza, że Pacjenci mogą doświadczać okresów zaostrzeń i remisji, czyli znacznego zmniejszenia lub zaniku dolegliwości.
Dokładne przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna nie są w pełni znane, jednak jej rozwojowi sprzyjają na pewno czynniki genetyczne (czyli obecność innych przypadków choroby w rodzinie), zmiany w składzie mikroflory jelitowej oraz nawyki, takie jak palenie papierosów czy zła dieta.
Przeczytaj także: Czym jest zespół jelita drażliwego (IBS)?
Jak rozpoznać chorobę Leśniowskiego-Crohna?
Ponieważ choroba Leśniowskiego-Crohna może dotyczyć różnych odcinków układu pokarmowego – od jamy ustnej po odbyt – jej objawy są zróżnicowane. Najczęściej występują bóle brzucha (zwykle w prawej dolnej części), biegunki (wodniste, a nawet krwiste), a także objawy krwawienia z przewodu pokarmowego . U wielu pacjentów pojawiają się objawy ogólne, takie jak osłabienie, gorączka oraz utrata masy ciała, wynikająca m.in. z problemów ze wchłanianiem składników odżywczych z pokarmu. Choroba ta może też prowadzić do powikłań – przetok, zwężeń jelit czy ropni – co dodatkowo komplikuje sytuację Pacjentów.
Lekarze gastrolodzy rozpoznają chorobę Leśniowskiego-Crohna na podstawie szczegółowych badań. W tym przypadku diagnostyka to wieloetapowy proces, który obejmuje m.in.: badania krwi, badanie kału, kolonoskopię, badanie histopatologiczne materiału pobranego podczas kolonoskopii, badania obrazowe.
Na czym polega leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna?
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna to wielokierunkowe działania, które planuje się w zależności od nasilenia objawów oraz lokalizacji zmian zapalnych. Osoby, które zmagają się z tym przewlekłym schorzeniem, powinny pozostawać pod stałą opieką gastroenterologa, który monitoruje stan zdrowia i na bieżąco ustala kierunek terapii.
Wśród najczęściej stosowanych metod terapeutycznych wymienia się:
- leczenie farmakologiczne – z zastosowaniem leków przeciwzapalnych, immunosupresyjnych oraz biologicznych, które mają na celu kontrolowanie stanu zapalnego i łagodzenie objawów;
- interwencje chirurgiczne – w niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie operacji, szczególnie w przypadku wystąpienia powikłań, takich jak zwężenia jelit czy przetoki.
Wsparciem dla terapii jest zdrowy styl życia, a więc wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych oraz regularna aktywność fizyczna.
Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna
Odpowiednio zbilansowana dieta może pomóc w złagodzeniu dolegliwości oraz poprawić ogólny stan zdrowia Pacjenta zmagającego się z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Bez wprowadzenia pewnych ograniczeń żywieniowych leczenie farmakologiczne może nie przynieść spodziewanych efektów.
Główne zasady żywienia osób chorych to:
- zbilansowane posiłki – bogate we wszystkie składniki odżywcze, witaminy oraz minerały;
- częste spożywanie małych porcji – spożywanie 5–6 małych posiłków dziennie może pomóc w lepszym wchłanianiu składników odżywczych oraz w zmniejszeniu obciążenia przewodu pokarmowego;
- unikanie drażniących pokarmów – należy ograniczyć spożycie tłustych, ciężkostrawnych, smażonych potraw, a także produktów, które mogą powodować wzdęcia, takich jak kapusta czy rośliny strączkowe;
- spożywanie potraw lekkostrawnych, takich jak chude mięsa, białe pieczywo, gotowane warzywa czy nabiał;
- unikanie błonnika pokarmowego (zawartego w pełnoziarnistych produktach, warzywach i owocach), który może podrażniać przewód pokarmowy;
- ograniczenie słodkich napojów – soki owocowe i napoje gazowane mogą zaostrzać objawy;
- unikanie alkoholu i kofeiny, które mogą negatywnie wpływać na ogólny stan zdrowia.
Warto prowadzić dziennik żywieniowy, w którym notuje się spożywane posiłki oraz ich wpływ na samopoczucie. Taka praktyka pomaga w identyfikacji produktów wywołujących dolegliwości.