Rezonans magnetyczny twarzoczaszki

Co wchodzi w skład twarzoczaszki?

Twarzoczaszkę tworzą kości nosowe, łzowe, małżowin nosowych dolnych, lemiesza, szczęk, żuchwy, podniebienne i jarzmowe, a także kość gnykowa. W trakcie badania rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej twarzoczaszki  dodatkowo oceniane są: zatoki przynosowe, tkanki miękkie twarzy i szyi.

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki – co to za badanie?

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki, znany również jako MR twarzoczaszki, to zaawansowane badanie obrazowe, które wykorzystuje silne pole magnetyczne i fale radiowe do tworzenia szczegółowych obrazów struktur wewnętrznych tej części ciała. MR nie wykorzystuje promieniowania rentgenowskiego, co czyni je bezpiecznym narzędziem diagnostycznym, szczególnie ważnym w przypadku badania wrażliwych obszarów, takich jak głowa i szyja.

Sprawdź też, czym jest tomografia komputerowa piramid kości skroniowych

Zastosowanie rezonansu magnetycznego twarzoczaszki

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki jest stosowany w diagnostyce wielu schorzeń i stanów. Badanie to wykonuje się standardowo w przypadkach zmian nowotworowych łagodnych i złośliwych twarzoczaszki. Dzięki uzyskanym obrazom można określić lokalizację, zasięg, zakres naciekania na sąsiednie struktury oraz charakter wzmocnienia kontrastowego. Pozwala to na dokładną kwalifikację do leczenia i lepsze zaplanowanie zabiegów operacyjnych na tym obszarze.

Zobacz także: Staw skroniowo-żuchwowy.

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki pozwala też zidentyfikować stan zapalny, guzy oraz inne anomalie w zatokach przynosowych. To badanie jest wskazane w przypadku przewlekłego i powtarzającego się często zapalenia zatok. Dowiedz się więcej również o tomografii komputerowej zatok przynosowych

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki jest szczególnie przydatny w ocenie skutków urazów głowy i twarzy, w tym krwiaków, złamań kości twarzoczaszki i urazów tkanek miękkich.

Zobacz także: Rezonans magnetyczny.

Przygotowanie do badania

Przed badaniem, personel medyczny przeprowadzi wywiad dotyczący ogólnego stanu zdrowia pacjenta, obecności wszczepionych urządzeń medycznych (np. stymulatorów serca, implantów, metalowych fragmentów), a także możliwych alergii (szczególnie na środki kontrastowe). Badany zostanie poproszony o zdjęcie wszelkich metalowych przedmiotów, takich jak biżuteria, okulary, zegarek czy inne akcesoria, które mogłyby wpłynąć na jakość obrazu lub stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa. Ważne, aby zabrać ze sobą wyniki dotychczasowych badań. W przypadku rezonansu magnetycznego twarzoczaszki z kontrastem konieczne jest dostarczenie aktualnych wyników badania kreatyniny i zgłoszenie się na MR na czczo.

Dowiedz się też, jak wygląda przygotowanie do rezonansu magnetycznego głowy.

Jak przebiega rezonans magnetyczny twarzoczaszki?

Po odpowiednim przygotowaniu pacjent zostaje ułożony na ruchomym stole, zwykle w pozycji leżącej na plecach. Jego głowa jest stabilizowana za pomocą specjalnych poduszek lub uchwytów, aby unikać ruchów, które mogłyby zniekształcić obraz. Po pozycjonowaniu stół z pacjentem jest powoli wsuwany do wnętrza tunelu rezonansu magnetycznego. Urządzenie tworzy obrazy za pomocą silnego pola magnetycznego i fal radiowych. Podczas skanowania można słyszeć głośne stuki lub klikanie, co jest normalnym dźwiękiem generowanym przez zmieniające się pola magnetyczne.

Sprawdź też, jak przebiega rezonans magnetyczny oczodołów

W trakcie badania pacjent może komunikować się z personelem medycznym za pomocą interkomu. Badająca go osoba może także poprosić o zatrzymanie na chwilę oddechu, aby uzyskać bardziej stabilny obraz. W niektórych przypadkach dla lepszego uwidocznienia struktur podaje się dożylnie środek kontrastowy. To szczególnie przydatne przy diagnozowaniu chorób naczyniowych czy nowotworów. Przed podaniem kontrastu pacjent zostaje poinformowany o możliwych skutkach ubocznych i poproszony o zgodę. Dodatkowo zakłada mu się wkłucie, którym podany będzie środek cieniujący.

Po zakończeniu skanowania stół jest wysuwany z tunelu, a pacjent może wstać. Zazwyczaj można opuścić placówkę medyczną bezpośrednio po badaniu, chyba że podano środki uspokajające lub kontrast. Konieczna jest wówczas krótkotrwała obserwacja. W tym czasie usuwa się też wkłucie. Uzyskane z badania obrazy są analizowane przez radiologa, który przygotowuje raport diagnostyczny.

Ile trwa rezonans magnetyczny twarzoczaszki?

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki zazwyczaj trwa około kilkudziesięciu minut. Może się wydłużyć, jeżeli Pacjent ma problemy z pozostawaniem w bezruchu, cierpi na klaustrofobię, otwiera oczy w trakcie badania lub został podany dożylnie środek kontrastowy.

Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego twarzoczaszki

Rezonans magnetyczny twarzoczaszki jest ogólnie uważany za bezpieczne badanie. Jednak istnieją pewne ograniczenia i przeciwwskazania do wykonania go. Osoby z niektórymi typami metalowych implantów, stymulatorów serca lub metalowych fragmentów w ciele mogą nie być zakwalifikowane do tego badania. Dlatego zawsze wymagana jest weryfikacja specyfikacji konkretnego urządzenia. Osoby, które mają w swoim ciele metalowe odłamki, np. po wypadku lub w wyniku pracy z metalem, mogą mieć przeciwwskazania do MR, ze względu na ryzyko przesunięcia metalowych elementów, co może prowadzić do uszkodzenia tkanek.

Chociaż rezonans magnetyczny twarzoczaszki nie wykorzystuje promieniowania jonizującego, zwykle zaleca się unikanie niepotrzebnych badań w pierwszym trymestrze ciąży, chyba że istnieją ważne wskazania medyczne. Pompy insulinowe i inne zewnętrzne urządzenia mogą ulec uszkodzeniu lub nie działać prawidłowo w polu magnetycznym, dlatego wymagane jest ich usunięcie przed wejściem do pomieszczenia z rezonansem. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić sedację do MR twarzoczaszki. Dotyczy to głównie osób cierpiących na klaustrofobię i stany medyczne, które uniemożliwiają pozostanie nieruchomym w czasie potrzebnym do wykonania badania.