Rezonans magnetyczny stawu skokowego

Dla kogo wskazany jest rezonans magnetyczny stawu skokowego?

Rezonans magnetyczny stawu skokowego zalecany jest osobom, które doświadczają różnego rodzaju dolegliwości związanych z tym stawem, takich jak: obrzęk, ból, sztywność, problemy z poruszaniem. Badanie jest bardzo precyzyjne i pozwala zdiagnozować różnego rodzaju patologie i schorzenia w obrębie danego obszaru, w tym skręcenie, złamanie, zapalenie ścięgien lub stawów, uszkodzenie więzadeł. Pozwala także wykryć zmiany nowotworowe w obrębie stawu, zarówno te złośliwe, jak i łagodne.

Zobacz także: Obrzęk okolicy stawów skokowych.          

Wskazania do wykonania rezonansu stawu skokowego

Rezonans magnetyczny stawów i tkanek miękkich w kończynach, w tym wypadku stawu skokowego, wykonuje się w takich przypadkach jak:

• uszkodzenia po urazie, np. złamanie kości, obrzęki, krwiaki, urazy torebki stawowej lub więzadeł, zerwanie ścięgna Achillesa;
• zmiany zwyrodnieniowe w stawach;
• stany zapalne w obrębie stawu;
• wady rozwojowe i wrodzone kości;
• podejrzenie guzów nowotworowych w obrębie stawu;
• monitorowanie wdrożonego leczenia i ocena procesu gojenia się.

Przeciwwskazania do wykonania rezonansu stawu skokowego

Bez względu na to, czy jest to rezonans magnetyczny stopy, rezonans magnetyczny kolana  czy rezonans stawu skokowego, mogą pojawić się przeciwwskazania do wykonania badania. Nie zawsze jednak całkowicie wykluczają one podjęcie działań diagnostycznych. Finalnie to lekarz podejmuje ostateczną decyzję na podstawie indywidualnej sytuacji pacjenta i stanu jego zdrowia. Główne przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego to:

• obiekty w ciele, takie jak rozrusznik serca, implanty, pompa insulinowa, implanty (stomatologiczne, ortopedyczne, ślimakowe), neurostymulator, wkładka antykoncepcyjna wewnątrzmaciczna, opiłki żelaza;
• makijaż permanentny lub tatuaż zrobiony z wykorzystaniem barwników z metalicznymi drobinami;
• urządzenia medyczne w ciele, np. elektrostymulator;
• klaustrofobia, czyli strach przed małymi, zamykanymi przestrzeniami.

Przebieg badania rezonansu magnetycznego stawu skokowego

Rezonans magnetyczny stawu skokowego przeprowadza się w specjalnym urządzeniu, które przypomina tubę. Jest zamykane, dość wąskie i – co charakterystyczne – bardzo głośne. Pacjent musi położyć się na stole, który podczas badania jest wsuwany do wnętrza maszyny. W przypadku MR stawu skokowego działaniu fal radiowych i pola magnetycznego poddaje się obszar stawu skokowego i tkanek, które go otaczają. Badana osoba z reguły głowę ma poza maszyną.

Ile trwa MRI stawu skokowego?    

Czas trwania rezonansu magnetycznego stawu skokowego to kwestia dość indywidualna. Najczęściej badanie trwa od 30 do 60 minut.

Jak przygotować się do badania rezonansu magnetycznego stawu skokowego?

Badanie rezonansem magnetycznym stawu skokowego nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent powinien zabrać ze sobą dowód tożsamości, skierowanie (jeśli było wymagane) oraz wyniki badań obrazowych, np. USG stawu skokowego (jeżeli takowe zostały wykonane wcześniej). Na MRI zaleca się przyjść w luźnym i przewiewnym ubraniu. Podczas skanu ciała jest bowiem nie tylko głośno, lecz również bardzo ciepło. Należy zdjąć wszelkie metalowe elementy, takie jak biżuteria, ozdoby do włosów, suwaki, sprzączki, paski, klucze, karty płatnicze czy zegarek. W dniu badania powinno się też zrezygnować z używania kosmetyków, w szczególności kremów i balsamów zawierających metaliczne drobinki.

W sytuacji, gdy pacjentowi ma zostać podany kontrast (przy badaniu stawu skokowego zdarza się to raczej rzadko), wymagane będzie dodatkowe przygotowanie. Na minimum 4-6 godzin przed badaniem nie należy pić ani jeść, trzeba też mieć przy sobie aktualne wyniki badania na poziom kreatyniny we krwi. To konieczne, ponieważ środek kontrastujący może być szkodliwy dla osób z zaburzeniami pracy nerek.

Co może wykazać rezonans magnetyczny stawu skokowego?

Rezonans magnetyczny to precyzyjne narzędzie diagnostyczne, które pozwala wnikliwie ocenić wszelkie struktury, jakie wchodzą w skład stawu skokowego. Badanie umożliwia wykrycie różnego rodzaju patologii, takich jak zmiany zapalne, zwyrodnienia, uszkodzenia, rozerwania więzadeł stawu skokowego, chrząstek stawowych, torebki stawowej, ścięgien, kaletek maziowych, struktur kostnych. Badanie pozwala wykryć również zmiany nowotworowe (zarówno łagodne, jak i złośliwe) oraz pourazowe (obrzęki, krwiaki). Rezonans magnetyczny zalecany jest także w celu oceny stanu stawu skokowego przed, jak i po planowanej operacji lub innym inwazyjnym zabiegu.

Kiedy wykonuje się RTG, a kiedy rezonans magnetyczny?

RTG to badanie obrazowe, które wykorzystuje promienie rentgenowskie. Stosuje się je najczęściej w nagłych wypadkach, takich jak zwichnięcie, złamanie, skręcenie. Doskonale sprawdza się, gdy potrzeba szybkiej oceny urazu stawu skokowego, np. w celu założenia gipsu. Precyzyjnie obrazuje zmiany kostne, jednak w przypadku tkanek miękkich nie ma już takiej dokładności jak rezonans magnetyczny.

Zobacz także: RTG stopy.

Rezonans magnetyczny stosuje się w przypadkach bardziej złożonych, wymagających obrazowania w wysokiej rozdzielczości. Badanie to pozwala precyzyjnie określić stan tkanek (np. chrząstki stawowej, więzadeł), a także wykryć różnego rodzaju patologie i choroby związane z układem nerwowym, nowotworami czy wadami wrodzonymi.