Podstawowymi metodami oceny narządów miednicy mniejszej u kobiet są badania ginekologiczne, cytologiczne i ultrasonograficzne, a u mężczyzn badanie ultrasonograficzne. Rezonans magnetyczny ze względu na wysoką rozdzielczość przestrzenną i kontrastową, oraz możliwość obrazowania wielopłaszczyznowego coraz częściej jest wykorzystywany w badaniach gruczołu krokowego u mężczyzn oraz szyjki i trzonu macicy u kobiet, zwłaszcza w przypadkach podejrzenia raka tych narządów. Szczególnie jest on przydatny w wykrywaniu zmian wczesnych oraz w ocenie stopnia zaawansowania w ramach kwalifikacji do leczenia.
Ponadto metoda ta jest pomocna w ocenie zmian jajowodów i jajników do zróżnicowania pomiędzy zmianami torbielowatymi a nowotworami oraz w wykrywaniu endometriozy. Najlepsze wyniki uzyskiwane są przy stosowaniu cewek endorektalnych i endowaginalnych.
Rezonans magnetyczny miednicy – wskazania. Co obejmuje, ile trwa i jak przebiega?
Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej i większej wykonuje się w celach diagnostycznych, dotyczących dysfunkcji obszaru układu moczowo-płciowego, a czasem też pokarmowego. Badanie może trwać nawet 70 minut, w jego przebiegu wskazane jest pozostać w bezruchu.
Rezonans magnetyczny miednicy najczęściej stanowi metodę uzupełniającą dla innych badań obrazowych, takich jak USG czy TK. W zależności od problemu zdrowotnego pacjenta rezonans można przeprowadzić z kontrastem lub bez niego.
Co obejmuje rezonans magnetyczny miednicy?
Za pomocą rezonansu magnetycznego miednicy można wykluczyć bądź potwierdzić obecność patologii, guzów lub innych zmian. Badanie przeprowadza się na dwóch poziomach. Rezonans magnetyczny miednicy większej służy najczęściej do rozpoznania nieprawidłowości w obrębie układu pokarmowego, zwłaszcza dotyczących jelita grubego i cienkiego. Z kolei rezonans magnetyczny miednicy małej umożliwia wykrycie dysfunkcji układu moczowo-płciowego, dolnego odcinka jelita grubego oraz węzłów chłonnych i pęcherza moczowego.
U kobiet rezonans pozwala ocenić postęp chorób przewlekłych, w tym rozrost nowotworów, torbieli i ropni. Poza tym badanie umożliwia sprawdzenie różnorodnych wad rozwojowych okolic narządów płciowych, a u kobiet w ciąży dodatkowo dokonanie oceny rozwoju łożyska oraz wykrycie nieprawidłowości w okolicy worka owodniowego.
Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej u mężczyzn obejmuje diagnostykę gruczołu krokowego, prącia i moszny. Badanie obrazowe tego typu może być zalecane osobom, które skarżą się na ból i inne dolegliwości z przyczyn dotąd niepoznanych i niepotwierdzonych w innych badaniach. Rezonans magnetyczny miednicy jest czuły na wykrywanie zmian ogniskowych niewielkich rozmiarów, dlatego pozwala ustalić różnorodne nieprawidłowości już na wczesnym etapie ich rozwoju.
"W diagnostyce obrazowej narządów miednicy małej medycyna nie dysponuje lepszym narzędziem niż MRI" – podkreśla lek. med. Krzysztof Dębski, Kierownik Medyczny Centrum Diagnostycznego LUX MED przy ul. Wileńskiej 44 w Gdańsku.
Rezonans magnetyczny miednicy – przygotowanie
Rezonans magnetyczny miednicy wymaga odpowiedniego przygotowania ze strony pacjenta. W zależności od problemu zdrowotnego postępowanie może wyglądać inaczej. Różnice dotyczą nie tylko obszarów poddawanych obrazowaniu, ale także techniki badania. Kontrast podawany w przebiegu rezonansu magnetycznego miednicy nie wpływa na pracę tarczycy, ponieważ nie ma on charakteru jodowanego, dlatego osoby z zaburzeniami pracy tego narządu nie muszą wykonywać dodatkowych badań krwi. Po rezonansie z czynnikiem cieniującym zalecane jest picie dużej ilości płynów, aby wraz z moczem wypłukać z organizmu przyjętą zawiesinę.
Dowiedz się więcej o rezonansie magnetycznym.
Na badanie rezonansem magnetycznym miednicy z podaniem kontrastu pacjent powinien zgłosić się po zastosowaniu przerwy w spożywaniu pokarmów, trwającej minimum 2 godziny. Lekarz może dodatkowo zalecić dokładne oczyszczenie jelit poprzez zastosowanie leku o działaniu przeczyszczającym. Zgłaszając się na rezonans, należy przynieść ze sobą wyniki wcześniej wykonanych badań. Przed wejściem do pracowni wskazane jest pozostawienie na zewnątrz wszystkich rzeczy metalowych lub zawierających metal, w tym biżuterii, paska czy monet. Dotyczy to również kart magnetycznych, telefonów i innych urządzeń elektronicznych. Problematyczne bywają niektóre obiekty wykazujące tzw. właściwości ferromagnetyczne, takie jak implanty, płytki ortopedyczne, aparaty ortodontyczne czy endoprotezy. Pacjenci z wszczepionymi ciałami obcymi powinni dostarczyć dokumentację medyczną opisującą rodzaj wszczepionego materiału.
Zobacz także: Czy badania diagnostyczne TK i MR są bezpieczne?
Rezonans magnetyczny miednicy – przebieg, czas trwania
Osoba przygotowana na rezonans magnetyczny miednicy może wejść do pracowni i położyć się na stole stanowiącym część urządzenia. Na okolicę badanego obszaru umieszczana jest tzw. cewka, czyli element służący do odbierania sygnału emitowanego przez rezonans. Pacjentowi zakłada się słuchawki na uszy lub podaje stopery, które wyciszają dźwięk wydawany przez pracujący aparat. Dodatkowo badanemu wręczany jest sygnalizator, którego może użyć, kiedy poczuje dyskomfort lub niepokojące objawy. Technik obsługujący rezonans najczęściej przebywa w pomieszczeniu oddzielonym szybą, jednak pozostaje w stałym kontakcie audiowizualnym z pacjentem przez interkom i sygnalizację świetlną.
Rezonans magnetyczny miednicy w zależności od badanej okolicy i przebiegu trwa nie więcej niż 60 minut. W tym czasie pacjent pozostaje w bezruchu.
Zobacz także: Ból kości ogonowej – możliwe przyczyny i diagnostyka