Po ekstrakcji zęba Pacjent otrzymuje szereg zaleceń, które mają wspierać proces gojenia rany. Wśród nich jest m.in. zakaz palenia papierosów. Ten szkodliwy nałóg może niepotrzebnie wydłużyć czas rekonwalescencji, a dodatkowo zwiększyć ryzyko powstania tzw. suchego zębodołu oraz infekcji. Sprawdź, jakie jeszcze mogą być konsekwencje palenia po usunięciu zęba i przekonaj się, że naprawdę nie warto tego robić.

Spis treści
Palenie po wyrwaniu zęba – dlaczego nie można i nie warto?
Nie od dziś wiadomo, że palenie tytoniu negatywnie wpływa na zęby. Palacze są bardziej narażeni na rozwój paradontozy, kamienia nazębnego i wcześniejszą utratę zębów niż osoby niepalące. Szybciej rozwija się u nich próchnica, a na powierzchni zębów tworzą się nieestetyczne, żółte przebarwienia. Mimo to wiele osób nie potrafi zrezygnować z nałogu, który stanowi zarówno przymus fizyczny, jak i psychiczny. Są jednak sytuacje – takie jak ekstrakcja zęba – kiedy należy powstrzymać się od palenia papierosów najdłużej, jak to tylko możliwe, aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Na liście zaleceń po usunięciu zęba zakaz palenia tytoniu znajduje się nie bez powodu. Sięganie po papierosy w tym czasie może utrudnić gojenie rany, zwiększyć ryzyko wypadnięcia skrzepu i powstania suchego zębodołu, a w skrajnych sytuacjach prowadzić do infekcji lub zapalenia okostnej.
Utrudnione gojenie się rany
Nikotyna zawarta w papierosach znacznie spowalnia proces gojenia się ran. Z kolei dym tytoniowy zawiera wiele szkodliwych substancji, które negatywnie wpływają na naczynia krwionośne i procesy regeneracyjne organizmu.
Substancje zawarte w tych używkach utrudniają ukrwienie rany – w praktyce oznacza to, że nikotyna powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co ogranicza dopływ krwi do rany. Krew dostarcza komórek odpornościowych, tlenu i składników odżywczych, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów regeneracyjnych. Ograniczenie przepływu krwi sprawia, że rana po ekstrakcji goi się znacznie wolniej, a to wydłuża również związane z tym dolegliwości.
Konsekwencją szkodliwego nałogu jest też spowolnione powstawanie nowych tkanek. Nikotyna hamuje proliferację komórek, czyli ich namnażanie. To oznacza, że nowe tkanki będą tworzyły się znacznie wolniej niż u osób niepalących.
Ryzyko wypadnięcia skrzepu
Skrzep po ekstrakcji zęba to naturalny „opatrunek”, który tworzy się w miejscu usuniętego zęba. Jest to zbita masa krwi, powstała w wyniku krzepnięcia krwi wypływającej z uszkodzonych naczyń krwionośnych po wyrwaniu zęba. Działa ona jak bariera ochronna, która chroni ranę przed wnikaniem bakterii i drobnoustrojów, które mogłyby wywołać infekcję. W takim środowisku rana goi się szybciej, a tkanki łatwiej się regenerują.
Palenie papierosów po wyrwaniu zęba utrudnia tworzenie się tego niezbędnego „opatrunku”. Nikotyna zwęża naczynia krwionośne, co w konsekwencji utrudnia krzepnięcie krwi i stabilizację skrzepu. Co ważne, w trakcie palenia papierosów w jamie ustnej powstaje podciśnienie, które może spowodować wypadnięcie już powstałego skrzepu.
Ryzyko powstania suchego zębodołu
Suchy zębodół to bolesne powikłanie po ekstrakcji zęba, którego najczęstszą przyczyną jest brak lub utrata skrzepu krwi. Stan ten wiąże się z pulsującym bólem promieniującym do ucha, skroni lub oka. Oprócz bólu zazwyczaj pojawiają się niewielka opuchlizna, nieprzyjemny posmak i zapach z ust.
Brak skrzepu nie tylko wydłuża gojenie, ale naraża ranę na działanie bakterii, które mogą prowadzić do rozwoju infekcji.
Zobacz także: Utrata zęba – od ekstrakcji do odbudowy.
Zwiększone ryzyko zakażenia
Suchy zębodół – czyli jedna z najpoważniejszych konsekwencji palenia papierosów po usunięciu zęba – tworzy sprzyjające środowisko do rozwoju zakażenia bakteryjnego. Ponadto trzeba pamiętać, że nikotyna osłabia układ odpornościowy, przez co organizm staje się bardziej podatny na infekcje.
Zapalenie okostnej
Palenie tytoniu zwiększa ryzyko zapalenia okostnej. To poważne powikłanie, które powstaje w wyniku infekcji kości wyrostka zębodołowego. Okostna to błona pokrywająca zewnętrzną powierzchnię kości. Kiedy dochodzi do zakażenia, staje się ona czerwona, obrzęknięta i bardzo bolesna. W tym przypadku dolegliwości są znacznie bardziej intensywne niż dyskomfort, który pojawia się po usunięciu zęba. Oprócz uporczywego bólu mogą wystąpić takie objawy, jak podwyższona temperatura ciała, trudność w otwieraniu ust oraz inne objawy zakażenia bakteryjnego (ropnia). Stan ten leczy się za pomocą antybiotyków oraz leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
Jak długo nie można palić po ekstrakcji?
Im dłużej Pacjent powstrzymuje się od palenia tytoniu po usunięciu zęba, tym lepiej. Zgodnie z zaleceniami stomatologów należy zrezygnować z używki do momentu ustabilizowania się skrzepu. Okres wstrzemięźliwości powinien więc trwać co najmniej 3 dni – w tym okresie zachodzą najważniejsze etapy procesu gojenia się rany. Zrezygnowanie z papierosów przez 7–10 dni bardzo korzystnie wpłynie na regenerację po zabiegu.