Jak motywować dziecko do nauki?
Udostępnij na:
Motywowanie dziecka do nauki to temat poniższego artykułu, jednakże poniższe wskazówki przydatne będą każdemu kto chciałby zyskać motywację.
Motywacja to stan gotowości do podjęcia określonego działania, wzbudzony potrzebą zespół procesów psychicznych i fizjologicznych, określający podłoże zachowań i ich zmian.
Każde dziecko jest inne i inne metody będą najlepiej się sprawdzać przy wspieraniu jego motywacji do nauki, ale jest kilka uniwersalnych sposobów, na których skupimy się poniżej.
Spis treści
Dobra organizacja czasu nauki – pomaga dziecku zmobilizować się do pracy
Bardzo ważny jest stabilny harmonogram dnia. Po powrocie ze szkoły wskazane jest by dziecko miało chwilę dla siebie. Później czas należy przeznaczyć na odrabianie lekcji i naukę. Najlepiej, aby lekcje odrabiane były o stałej porze, w miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, gdzie dziecko jest skoncentrowane i nic go nie rozprasza – ograniczamy wszelkie dystraktory (włączony TV, muzykę, głośne zabawki młodszego rodzeństwa).
Odrabianie lekcji warto rozpocząć od najtrudniejszego zadania. Wskazane jest rozdzielanie materiału na krótsze partie, robienie sobie przerw.
Ważna jest systematyczność
Czasem dziecko po prostu nie wie, w jaki sposób zabrać się do pracy, szczególnie dzieci, które rozpoczęły swoją przygodę z edukacją szkolną. Rodzic może pomóc i wskazać, kiedy trzeba przygotować się do sprawdzianu, nauczyć na pamięć wiersza, napisać wypracowanie i rozwiązać kilka zadań z matematyki. W natłoku zadań łatwo jest się zniechęcić. Rodzic może podpowiedzieć co dziecko może zrobić, aby wykorzystać czas przeznaczany na naukę w sposób jak najbardziej efektywny.
Dziecko zachęcone do systematyczności samo szybko zauważy, że przyswajanie wiedzy stopniowo i małymi partiami zajmuje stosunkowo niewiele czasu i nie wymaga zbyt dużego wysiłku.
Pozytywna ocena rezultatów własnej pracy
Każdy lubi, gdy jego starania są doceniane. Pamiętajmy więc, aby zauważać nawet niewielkie osiągnięcia dziecka i aby chwalić je nawet za drobne postępy. Nie stawiajmy dziecku zbyt wygórowanych wymagań, swoje oczekiwania dostosujmy do jego możliwości. Dzieci różnią się między sobą pod względem zdolności do nauki, więc nie każdy uczeń może mieć same piątki. Warto doceniać nie tylko końcowy efekt pracy (np. w postaci ocen), ale również sam fakt przystąpienia do niej, wysiłek wkładany w proces uczenia się. Taką postawę nazwać możemy wzmocnieniem pozytywnym.
Poza tym od czasu do czasu potrzebna jest też gratyfikacja. Może nią być jakiś upominek, wyjście do kina, nowa gazetka z ulubionym bohaterem, wspólna pizza – w zależności od preferencji dziecka.
W nauce warto stosować różnego rodzaju techniki ułatwiające zapamiętywanie
Notatki np. z wykorzystaniem różnych kolorów, podkreśleń i zabawnych rysunków, bazowanie na skojarzeniach, robienie wykresów, map myśli. Wszelkiego rodzaju fiszki, czyli słowa klucze i hasła w książkach, na tablicy, ścianie, biurku. To wszystko może pomóc dziecku lepiej i bardziej trwale opanować materiał.
Pokażmy dziecku korzyści wynikające z nauki
Pomóżmy więc dziecku dostrzec korzyści, jakie może odnieść z posiadanej wiedzy. Pokażmy mu, w jaki sposób powiązać ją z codzienną rzeczywistością i jak wykorzystać ją w praktyce. Dzieci stawiające sobie za cel zdobycie wiedzy lepiej się uczą, czerpią większą przyjemność z nauki. Wsparcie rodziców i dawanie przykładu własnym postępowaniem jest niezastąpione. Już samo okazanie zainteresowania może zdziałać bardzo wiele. Zachęcajmy dziecko do rozmów, do myślenia, do wyrażania własnych opinii. Rozbudzajmy w nim zainteresowanie otaczającym światem. Pokażmy mu, że nauka naprawdę może być interesująca i przyjemna.
Nie wyręczajmy dziecka w odrabianiu lekcji
Kiedy dziecko prosi o pomoc, nie podawajmy mu gotowych rozwiązań, ale jedynie na nie naprowadźmy, udzielmy wskazówek, wyjaśnijmy wątpliwości. Zachęćmy dziecko do samodzielności. Samodzielnie rozwiązane zadanie może dostarczyć dziecku dużej satysfakcji, wzmacnia w nim również poczucie, że jest w stanie poradzić sobie z trudnościami. Jest to szczególnie ważne, ponieważ uczeń posiadający wiarę w swoje siły nie zraża się niepowodzeniami, a stawiane przed nim zadania traktuje nie jak uciążliwe obowiązki, ale jak przyjemne wyzwanie, któremu jest w stanie sprostać.
Podsumowując, jeśli chcesz pomóc dziecku zwiększyć motywację do nauki:
- podkreślaj znaczenie nauki w życiu człowieka,
- nie przypisuj zbyt dużej wagi ocenom,
- wyrażaj się pozytywnie o szkole i o nauczycielach,
- doceniaj pracę i samodzielność i dostrzegaj osiągnięcia dziecka,
- nie krytykuj, nie oceniaj,
- pomagaj, ale nie wyręczaj,
- nie wyśmiewaj niepowodzeń,
- nie stawiaj wymagań wobec dziecka ponad jego możliwości,
- wspieraj!
Źródło: opracowanie własne na podstawie zasobów dostępnych w Internecie.
Autor: Natalia Fuchs-Dzierżyc
Udostępnij na:
Zobacz także
Czym jest trauma pokoleniowa? Jaki jest jej wpływ na zachowanie i podejmowanie decyzji?
„Trauma pokoleniowa” to określenie odnoszące się do pewnych doświadczeń lub przekonań przekazywanych z jednej generacji na drugą, wiążących się z negatywnymi konsekwencjami. W psychologii pojęcie to nazywane jest również traumą transgeneracyjną i ma związek z długotrwałym procesem, a nie z jednorazowymi sytuacjami. Czym dokładnie charakteryzuje się trauma pokoleniowa i jak wpływa na kolejne generacje? Dowiedz się więcej na ten temat.
DDA a związek – jak przeszłość dorosłych dzieci alkoholików wpływa na relacje?
Dorosłe dzieci alkoholików, w skrócie DDA, to osoby, które w swoim życiu mogą napotkać wiele różnego rodzaju trudności i problemów, skorelowanych z dzieciństwem oraz z doświadczeniami ze środowiska, w którym wyrastały. Jednym z poważnych problemów jest sposób nawiązywania głębszych relacji, w tym również związków romantycznych oraz przyjaźni. Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda budowanie związku z osobami DDA.
Czym jest epizod maniakalny? Jakie są jego objawy i przyczyny?
Choć mogłoby się wydawać, że depresja i epizod maniakalny nie mają ze sobą nic wspólnego, to jednak oba te przypadki należą do zaburzeń nastroju. Tak jak epizod depresyjny, epizod maniakalny jest pewnego rodzaju stanem psychologicznym i fizjologicznym, w którym znajduje się pacjent. Co więcej, w większości przypadków występują łącznie – przeplatają się, głównie w ramach choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD), której rozpowszechnienie w skali światowej wynosi 2–5% i występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przebieg ChAD charakteryzujący się wyłącznie nawrotami manii jest niezwykle rzadki. Większość pacjentów w całościowym przebiegu choroby, niezależnie od jej podtypu, doświadcza więcej epizodów depresyjnych.
