Dyskryminacja osób niepełnosprawnych
Udostępnij na:
Przyczyny niepełnosprawności są różne – wynikają ze schorzeń układu krążenia, narządów ruchu oraz neurologicznych. Osoby z uszkodzeniami narządu wzroku i słuchu, z chorobami psychicznymi i niepełnosprawnością intelektualną stanowią mniejszą grupę. Niepełnosprawność dotyka wszystkie grupy wiekowe: dzieci, dorosłych i osoby starsze.
Jak podaje portal gov.pl w Polsce jest ponad 3 mln osób, które mają prawne potwierdzenie niepełnosprawności. W rzeczywistości osób niepełnosprawnych jest dużo więcej – od 4 do 7 mln.
To ogromna i różnorodna grupa, podobnie jak opiekunowie tych osób niepełnosprawnych, które wymagają pomocy w codziennym życiu. Każda osoba z orzeczeniem o niepełnosprawności i jej bliscy stale lub okresowo potrzebują specjalistycznej opieki psychologa lub/i psychiatry. Konieczność wsparcia psychologicznego i często farmakologicznego oferowanego tej grupie jest bezdyskusyjna.
Osoby niepełnosprawne cierpią z powodu:
- Niezrozumienia
- odrzucenia
- samotności
- poczucia inności
- niskiego poczucia własnej wartości
- trudności adaptacyjnych
- lęków
- depresji
- niemożności ekspresji swoich emocji i myśli
- utrudnionych możliwości edukacyjnych
- ograniczeń wyboru opcji życiowych i zawodowych
- chorób współistniejących
Opiekunowie i bliscy osób niepełnosprawnych borykają się z przeszkodami systemowymi, problemami życia codziennego a także kłopotami finansowymi. Ciągłe przebywanie i troszczenie się o niepełnosprawnego członka rodziny może powodować:
- izolację
- załamania nerwowe
- poczucie pustki i wypalenia
- depresję
- problemy w pracy zawodowej
- rozpad związków
- choroby somatyczne
- choroby kręgosłupa i inne
Pomoc psychologiczna i/lub farmakoterapia wdrożona w odpowiednim momencie przynosi dużą ulgę chorym i ich rodzinom. Warto jednak na co dzień stosować sprawdzone metody antystresowe, być otwartym na innych i uczestniczyć w życiu mimo ograniczeń.
Poniższe wskazówki mogą być pomocne zarówno dla opiekunów, jak i dla osób niepełnosprawnych (w stopniu umożliwiającym pracę i uczestniczenie w życiu społecznym z pewnymi ograniczeniami):
- Kilka razy w tygodniu poświęcaj czas na ćwiczenia, spacery, trening uważności, dotlenianie organizmu. Nawet kilka minut wysiłku fizycznego dziennie daje efekty w budowaniu odporności i zmniejszaniu poziomu stresu.
- Stosuj zbilansowana dietę.
- Rozmawiaj z ludźmi, nie unikaj dręczących Cię tematów – rozmowa pozwala uzewnętrznić emocje i poukładać myśli.
- Wiedza i świadomość choroby jest bardzo istotna, aby łatwiej pokonywać bariery mentalne, prawne i systemowe. Szukaj informacji o organizacjach i akcjach na rzecz osób niepełnosprawnych.
- Spotykaj się z ludźmi w podobnej sytuacji, ale także z tymi, którzy nie maja problemów z niepełnosprawnością, poszerzaj krąg znajomych.
- Zadbaj o czas spędzony poza domem, ze znajomymi, przyjaciółmi. Nawet krótkie chwile poza kręgiem niepełnosprawności są drogocenne i dają poczucie swobody i autonomii.
- Nie obawiaj się prosić o pomoc – angażuj dalszą rodzinę, znajomych i przyjaciół w opiekę nad chorym. Ludzie chętnie pomagają, ale często obawiają się zaoferować pomoc wprost.
- Rozwijaj zainteresowania i życie duchowe.
- Jeśli to możliwe – planuj i realizuj plany wakacyjne w ciekawych miejscach.
Niepełnosprawność dzieci dotyka nie tylko ich rodziców, ale i rodzeństwo, dziadków i wszystkie bliskie rodzinie osoby. Osoby opiekujące się starszymi osobami niepełnosprawnymi mają podobne problemy.
Rodzinom osób niepełnosprawnych potrzebne jest wsparcie psychologiczne w radzeniu sobie z obciążeniem, wypaleniem, wahaniami nastroju, stanami depresyjnymi, ale także w kreowaniu rozwiązań i pomysłów czyniących życie rodzin naznaczonych niepełnosprawnością lepszym. Ważna jest także pomoc w usprawnianiu komunikacji w rodzinie, w nabieraniu dystansu do sytuacji i uczenia się korzystania z życia pomimo trudów.
Pomoc, którą oferujemy w ramach konsultacji świadczonych przez lekarzy psychiatrów i psychologów w Poradni Harmonia jest skierowana do wszystkich, którzy stale lub czasowo zmagają się z problemem niepełnosprawności. Nasi specjaliści pomagają w radzeniu sobie z emocjami, wychodzeniu z kryzysów, łagodzeniu skutków depresji, dbaniu o chorego, ale także o siebie.
Autor: Mgr Monika Ziółkowska Psycholog
Udostępnij na:
Zobacz także
Czym jest trauma pokoleniowa? Jaki jest jej wpływ na zachowanie i podejmowanie decyzji?
„Trauma pokoleniowa” to określenie odnoszące się do pewnych doświadczeń lub przekonań przekazywanych z jednej generacji na drugą, wiążących się z negatywnymi konsekwencjami. W psychologii pojęcie to nazywane jest również traumą transgeneracyjną i ma związek z długotrwałym procesem, a nie z jednorazowymi sytuacjami. Czym dokładnie charakteryzuje się trauma pokoleniowa i jak wpływa na kolejne generacje? Dowiedz się więcej na ten temat.
DDA a związek – jak przeszłość dorosłych dzieci alkoholików wpływa na relacje?
Dorosłe dzieci alkoholików, w skrócie DDA, to osoby, które w swoim życiu mogą napotkać wiele różnego rodzaju trudności i problemów, skorelowanych z dzieciństwem oraz z doświadczeniami ze środowiska, w którym wyrastały. Jednym z poważnych problemów jest sposób nawiązywania głębszych relacji, w tym również związków romantycznych oraz przyjaźni. Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda budowanie związku z osobami DDA.
Czym jest epizod maniakalny? Jakie są jego objawy i przyczyny?
Choć mogłoby się wydawać, że depresja i epizod maniakalny nie mają ze sobą nic wspólnego, to jednak oba te przypadki należą do zaburzeń nastroju. Tak jak epizod depresyjny, epizod maniakalny jest pewnego rodzaju stanem psychologicznym i fizjologicznym, w którym znajduje się pacjent. Co więcej, w większości przypadków występują łącznie – przeplatają się, głównie w ramach choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD), której rozpowszechnienie w skali światowej wynosi 2–5% i występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przebieg ChAD charakteryzujący się wyłącznie nawrotami manii jest niezwykle rzadki. Większość pacjentów w całościowym przebiegu choroby, niezależnie od jej podtypu, doświadcza więcej epizodów depresyjnych.
