Czym jest “quiet quitting” i “quiet firing”? O roli zaangażowania w życiu zawodowym
Udostępnij na:
Środowisko zawodowe ewoluuje z niezwykłą dynamiką, przynosząc każdego dnia nowe wyzwania i możliwości. Wydarzenia z ostatnich lat, takie jak pandemia COVID-19, nasilające się konflikty międzynarodowe, niestabilność ekonomiczna oraz rosnący kryzys klimatyczny, skłoniły wielu z nas do głębokiej refleksji nad życiem, relacjami i metodami pracy. W tle tych globalnych wyzwań obserwujemy też wpływ nowych pokoleń wchodzących na rynek pracy, które wnoszą świeże perspektywy i oczekiwania, zmieniając podejścia do zarządzania i współpracy.
Spis treści
Quiet quitting i quiet firing: zrozumienie cichej zmiany
Na gruncie powyżej opisanych doświadczeń pojawiły się terminy 'quiet quitting' i 'quiet firing', które opisują zachowania kształtujące znacząco współczesną kulturę organizacyjną. Te zjawiska stały się kluczowymi tematami dyskusji na temat zaangażowania pracowniczego, strategii zarządzania oraz zdrowia psychicznego. Przyjrzymy się ich genezie i wpływowi na środowisko zawodowe, by lepiej zrozumieć, jak możemy przyczynić się do tworzenia zdrowszej atmosfery pracy.
Gdy pracownicy rezygnują z zaangażowania. Czym jest quiet quitting?
Quiet quitting, znane również jako “cicha rezygnacja”, występuje gdy pracownicy celowo ograniczają swoje zaangażowanie do minimum, wykonując jedynie niezbędne obowiązki i unikając dodatkowych zadań czy przekraczania oczekiwań. Choć początkowo może wydawać się to tylko indywidualną decyzją, często jest to reakcja na problemy takie jak brak odpowiedniego wzrostu wynagrodzeń, ograniczone możliwości awansu, czy ogólną niepewność ekonomiczną. Zjawisko to można również postrzegać jako formę buntu przeciwko presji na nieustanną produktywność, która przekroczyła realistyczne oczekiwania, prowadząc pracowników do ograniczenia zaangażowania w obronie własnego zdrowia psychicznego i równowagi życiowej.
Przeczytaj także: Kiedy jest czas na zmianę pracy? 11 oznak, że to już czas
Czym jest quiet firing, czyli o zwalnianiu bez zwalniania
Quiet firing, czyli „ciche zwalnianie”, to praktyka stosowana przez kadry zarządzające, mająca na celu nieformalne zniechęcenie pracownika do dalszej pracy w firmie. Obejmuje to zachowania takie jak: ograniczanie dostępu do projektów, brak wsparcia, czy pomijanie w awansach. Czasami quiet firing wynika z potrzeby dostosowania się organizacji do zmieniających się warunków rynkowych, jednak może prowadzić do negatywnych konsekwencji, takich jak utrata zaufania w zespole. Warto dodać, że niekiedy nie jest to działanie celowe, ale konsekwencja przepracowania menedżerów, którzy nieświadomie nie zapewniają wystarczającego wsparcia swoim pracownikom. W przeciwieństwie do mobbingu, który charakteryzuje się otwartą agresją i jest łatwo identyfikowalny, quiet firing jest bardziej subtelny i często nie wiąże się z jawnym konfliktem.
Zobacz także: Wypalenie zawodowe
Zapobieganie quiet quitting i quiet firing
Zrozumienie i efektywne adresowanie quiet quitting i quiet firing są kluczowe dla budowania bardziej zintegrowanych i pozytywnych środowisk pracy. Odpowiednie strategie zarządzania i ciągłe doskonalenie kultury organizacyjnej mogą przyczynić się do tworzenia bardziej satysfakcjonujących i angażujących miejsc pracy. Zaangażowanie, zarówno ze strony pracowników, jak i liderów, odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu negatywnym skutkom tych zjawisk. Tworzenie środowiska pracy opartego na otwartości, transparentności i wsparciu jest nie tylko odpowiedzią na te zjawiska, ale także fundamentem zdrowych relacji zawodowych.
Organizacje mogą wzmocnić zaangażowanie poprzez regularne, otwarte dialogi, które pomagają wyjaśniać oczekiwania i rozwijać wzajemne zrozumienie. Ważne jest także, aby menedżerowie byli wyposażeni w narzędzia do efektywnego zarządzania i rozwiązywania konfliktów, co zwiększa ich zdolność do utrzymywania zdrowych relacji z zespołem. Ponadto, systematyczne inwestowanie w rozwój osobisty i zawodowy pracowników pokazuje, że firma ceni ich wkład i aspiracje. Wdrażanie tych praktyk może znacząco przyczynić się do tworzenia miejsca pracy, które jest nie tylko produktywne, ale także sprzyja lojalności i dobru psychicznemu pracowników.
Przeczytaj: Work life balance – dlaczego jest ważny?
Autor: Anna Kossowska, psycholog
Udostępnij na:
Zobacz także
Czym jest trauma pokoleniowa? Jaki jest jej wpływ na zachowanie i podejmowanie decyzji?
„Trauma pokoleniowa” to określenie odnoszące się do pewnych doświadczeń lub przekonań przekazywanych z jednej generacji na drugą, wiążących się z negatywnymi konsekwencjami. W psychologii pojęcie to nazywane jest również traumą transgeneracyjną i ma związek z długotrwałym procesem, a nie z jednorazowymi sytuacjami. Czym dokładnie charakteryzuje się trauma pokoleniowa i jak wpływa na kolejne generacje? Dowiedz się więcej na ten temat.
DDA a związek – jak przeszłość dorosłych dzieci alkoholików wpływa na relacje?
Dorosłe dzieci alkoholików, w skrócie DDA, to osoby, które w swoim życiu mogą napotkać wiele różnego rodzaju trudności i problemów, skorelowanych z dzieciństwem oraz z doświadczeniami ze środowiska, w którym wyrastały. Jednym z poważnych problemów jest sposób nawiązywania głębszych relacji, w tym również związków romantycznych oraz przyjaźni. Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda budowanie związku z osobami DDA.
Czym jest epizod maniakalny? Jakie są jego objawy i przyczyny?
Choć mogłoby się wydawać, że depresja i epizod maniakalny nie mają ze sobą nic wspólnego, to jednak oba te przypadki należą do zaburzeń nastroju. Tak jak epizod depresyjny, epizod maniakalny jest pewnego rodzaju stanem psychologicznym i fizjologicznym, w którym znajduje się pacjent. Co więcej, w większości przypadków występują łącznie – przeplatają się, głównie w ramach choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD), której rozpowszechnienie w skali światowej wynosi 2–5% i występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przebieg ChAD charakteryzujący się wyłącznie nawrotami manii jest niezwykle rzadki. Większość pacjentów w całościowym przebiegu choroby, niezależnie od jej podtypu, doświadcza więcej epizodów depresyjnych.
