Czym jest “quiet quitting” i “quiet firing”? O roli zaangażowania w życiu zawodowym
Udostępnij na:
Środowisko zawodowe ewoluuje z niezwykłą dynamiką, przynosząc każdego dnia nowe wyzwania i możliwości. Wydarzenia z ostatnich lat, takie jak pandemia COVID-19, nasilające się konflikty międzynarodowe, niestabilność ekonomiczna oraz rosnący kryzys klimatyczny, skłoniły wielu z nas do głębokiej refleksji nad życiem, relacjami i metodami pracy. W tle tych globalnych wyzwań obserwujemy też wpływ nowych pokoleń wchodzących na rynek pracy, które wnoszą świeże perspektywy i oczekiwania, zmieniając podejścia do zarządzania i współpracy.
Spis treści
Quiet quitting i quiet firing: zrozumienie cichej zmiany
Na gruncie powyżej opisanych doświadczeń pojawiły się terminy 'quiet quitting' i 'quiet firing', które opisują zachowania kształtujące znacząco współczesną kulturę organizacyjną. Te zjawiska stały się kluczowymi tematami dyskusji na temat zaangażowania pracowniczego, strategii zarządzania oraz zdrowia psychicznego. Przyjrzymy się ich genezie i wpływowi na środowisko zawodowe, by lepiej zrozumieć, jak możemy przyczynić się do tworzenia zdrowszej atmosfery pracy.
Gdy pracownicy rezygnują z zaangażowania. Czym jest quiet quitting?
Quiet quitting, znane również jako “cicha rezygnacja”, występuje gdy pracownicy celowo ograniczają swoje zaangażowanie do minimum, wykonując jedynie niezbędne obowiązki i unikając dodatkowych zadań czy przekraczania oczekiwań. Choć początkowo może wydawać się to tylko indywidualną decyzją, często jest to reakcja na problemy takie jak brak odpowiedniego wzrostu wynagrodzeń, ograniczone możliwości awansu, czy ogólną niepewność ekonomiczną. Zjawisko to można również postrzegać jako formę buntu przeciwko presji na nieustanną produktywność, która przekroczyła realistyczne oczekiwania, prowadząc pracowników do ograniczenia zaangażowania w obronie własnego zdrowia psychicznego i równowagi życiowej.
Przeczytaj także: Kiedy jest czas na zmianę pracy? 11 oznak, że to już czas
Czym jest quiet firing, czyli o zwalnianiu bez zwalniania
Quiet firing, czyli „ciche zwalnianie”, to praktyka stosowana przez kadry zarządzające, mająca na celu nieformalne zniechęcenie pracownika do dalszej pracy w firmie. Obejmuje to zachowania takie jak: ograniczanie dostępu do projektów, brak wsparcia, czy pomijanie w awansach. Czasami quiet firing wynika z potrzeby dostosowania się organizacji do zmieniających się warunków rynkowych, jednak może prowadzić do negatywnych konsekwencji, takich jak utrata zaufania w zespole. Warto dodać, że niekiedy nie jest to działanie celowe, ale konsekwencja przepracowania menedżerów, którzy nieświadomie nie zapewniają wystarczającego wsparcia swoim pracownikom. W przeciwieństwie do mobbingu, który charakteryzuje się otwartą agresją i jest łatwo identyfikowalny, quiet firing jest bardziej subtelny i często nie wiąże się z jawnym konfliktem.
Zobacz także: Wypalenie zawodowe
Zapobieganie quiet quitting i quiet firing
Zrozumienie i efektywne adresowanie quiet quitting i quiet firing są kluczowe dla budowania bardziej zintegrowanych i pozytywnych środowisk pracy. Odpowiednie strategie zarządzania i ciągłe doskonalenie kultury organizacyjnej mogą przyczynić się do tworzenia bardziej satysfakcjonujących i angażujących miejsc pracy. Zaangażowanie, zarówno ze strony pracowników, jak i liderów, odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu negatywnym skutkom tych zjawisk. Tworzenie środowiska pracy opartego na otwartości, transparentności i wsparciu jest nie tylko odpowiedzią na te zjawiska, ale także fundamentem zdrowych relacji zawodowych.
Organizacje mogą wzmocnić zaangażowanie poprzez regularne, otwarte dialogi, które pomagają wyjaśniać oczekiwania i rozwijać wzajemne zrozumienie. Ważne jest także, aby menedżerowie byli wyposażeni w narzędzia do efektywnego zarządzania i rozwiązywania konfliktów, co zwiększa ich zdolność do utrzymywania zdrowych relacji z zespołem. Ponadto, systematyczne inwestowanie w rozwój osobisty i zawodowy pracowników pokazuje, że firma ceni ich wkład i aspiracje. Wdrażanie tych praktyk może znacząco przyczynić się do tworzenia miejsca pracy, które jest nie tylko produktywne, ale także sprzyja lojalności i dobru psychicznemu pracowników.
Przeczytaj: Work life balance – dlaczego jest ważny?
Autor: Anna Kossowska, psycholog
Udostępnij na:
Zobacz także
Presja oczekiwań – jak presja stawiana przez rodzica wpływa na dziecko?
„Dlaczego dostałaś czwórkę, a nie piątkę?”, „Musisz się bardziej starać, jeżeli chcesz coś osiągnąć w życiu. Z takimi ocenami Cię nigdzie nie przyjmą”, „Nie możesz iść się pobawić, niedługo idziesz na korepetycje z matematyki, a jeszcze masz przecież tyle nauki”. To tylko kilka zdań, które już od najwcześniejszych momentów edukacji dziecko może usłyszeć od swojego nadmiernie wymagającego rodzica. Współcześnie można odnieść wrażenie, że duża część dzieci od najmłodszych lat wystawiona jest na ogromną presję oczekiwań swoich opiekunów. Rodzice mogą nie być świadomi tego, w jaki sposób ta presja wpływa na rozwijającego się człowieka. Dowiedz się więcej na temat presji oczekiwań i tego, jak wpływa ona na dziecko.
Czym są style przywiązania? Czy można zmienić swój styl przywiązania?
Style przywiązania kształtują się we wczesnym dzieciństwie w oparciu o interakcje z głównymi opiekunami, najczęściej rodzicami. Te wzorce wpływają na sposób, w jaki budujemy relacje z innymi ludźmi w późniejszym życiu. Dowiedz się więcej na ich temat. Sprawdź, jak się kształtują i czy możliwa jest zmiana stylu przywiązania na inny.
Jak poradzić sobie ze zdradą?
Zdrada to częsty temat pojawiający się w gabinecie psychologa. Odwiedzają mnie zarówno pary, które chciałyby przepracować temat zdrady i nadal być razem, jak i osoby cierpiące po zdradzie i zakończonym związku. Nierzadko są to także pacjenci, którzy „utknęli” na którymś z etapów żałoby po zdradzie i nie potrafią zaufać ponownie. Dowiedz się więcej na temat zdrady i tego, jak sobie z nią poradzić.
