Czym jest różyca? Objawy, przyczyny i leczenie

08.07.2024

Różyca to rzadka, ale poważna choroba zakaźna, która występuje na całym świecie. Wywoływana jest przez bakterię Erysipelothrix rhusiopathiae, znaną też jako włoskowiec różycy. Ta wyjątkowo odporna bakteria może przetrwać przez długi czas i stanowi zagrożenie dla wielu gatunków zwierząt, w tym trzody chlewnej, drobiu, ryb i ssaków morskich. Choć zdarza się to dość rzadko, ludzie również mogą zachorować na różycę. Sprawdź, jakie są objawy, przyczyny oraz metody diagnozowania i leczenia tej choroby.

Czym jest różyca? Objawy, przyczyny i leczenie

Spis treści

Czym jest różyca?
Co wywołuje różycę?
Czym objawia się różyca?
Jak diagnozuje się różycę?
Jak wygląda leczenie różycy?
Różyca a inne choroby odzwierzęce

Czym jest różyca?

Różyca to choroba zakaźna wywoływana przez bakterię Erysipelothrix rhusiopathiae. To Gram-dodatnia pałeczka charakteryzująca się wyjątkową odpornością na niekorzystne czynniki środowiskowe, takie jak suszenie, solenie, wędzenie czy gnicie. Dzięki tym właściwościom bakteria może przetrwać w środowisku przez długi czas.

Zakażenie Erysipelothrix rhusiopathiae może prowadzić do wystąpienia poważnej choroby u świń, znanej jako róża świńska. Niestety, bakteria ta jest w stanie wywołać infekcje u innych zwierząt, w tym ptaków, gadów, ryb oraz ssaków morskich, takich jak foki i wieloryby. U ludzi natomiast prowadzi do charakterystycznych zmian skórnych, określanych mianem różycy.

Co wywołuje różycę?

Głównym źródłem zakażenia różycą u ludzi są chore zwierzęta, a w szczególności świnie domowe. Bakteria Erysipelothrix rhusiopathiae jest wydalana z moczem, kałem oraz wydzieliną dróg oddechowych zakażonych zwierząt, co stanowi potencjalne źródło infekcji dla człowieka.

Do zakażenia dochodzi najczęściej w wyniku bezpośredniego kontaktu ze skażonymi tkankami zwierzęcymi, np. podczas obróbki mięsa czy ryb. Szczególnie narażone na infekcję są osoby zawodowo związane z hodowlą lub ubojem zwierząt, czyli np. rolnicy, weterynarze, rzeźnicy, kucharze oraz rybacy. Możliwe jest również zakażenie w wyniku zranienia kością lub ością chorego stworzenia.

Bardzo rzadko spotyka się postać jelitową różycy. W tym przypadku włoskowcem można się zarazić po zjedzeniu zakażonego mięsa wieprzowego. Pojawiają się wówczas – podobnie jak w przebiegu choroby układu pokarmowego – biegunka, nudności i wymioty. Warto jednak podkreślić, że różyca nie jest chorobą przenoszoną z człowieka na człowieka, a ryzyko zakażenia dotyczy wyłącznie kontaktu z materiałem odzwierzęcym.

Czym objawia się różyca?

Różyca u ludzi najczęściej przybiera postać skórną, która jest stosunkowo łagodna. Charakterystycznymi objawami są:

  • zmiany rumieniowo-obrzękowe na skórze, najczęściej zlokalizowane na grzbietowych powierzchniach rąk;
  • ostro odgraniczone od zdrowej skóry wykwity, które mogą rozprzestrzeniać się obwodowo;
  • pojawianie się zmian skórnych następuje zwykle w ciągu 3–7 dni od momentu zakażenia;
  • brak towarzyszących objawów ogólnoustrojowych, takich jak gorączka;
  • dolegliwości bólowe, świąd oraz pieczenie w obrębie zmian skórnych.

W niektórych przypadkach różyca może mieć postać przewlekłą, z nawrotami zmian skórnych oraz bólem kości i stawów. Rzadziej występuje postać posocznicowa, która charakteryzuje się ciężkim przebiegiem, zapaleniem wsierdzia i wysoką śmiertelnością. Bardzo rzadko spotykana jest postać jelitowa oraz anginowa różycy, gdzie dochodzi do infekcji gardła.

Jak diagnozuje się różycę?

W przypadku wystąpienia zmian skórnych, które mogą wskazywać na różycę, konieczna jest konsultacja z dermatologiem. Lekarz przeprowadzi dokładny wywiad, zwracając uwagę na:

  • obecność charakterystycznych wykwitów na skórze, głównie na dłoniach i palcach;
  • szybką progresję zmian skórnych bez objawów ogólnych;
  • informacje na temat możliwego skaleczenia kością lub ością.

Ostateczne potwierdzenie rozpoznania różycy jest możliwe na podstawie pobrania krwi i badania mikrobiologicznego, podczas którego wykrywa się obecność bakterii Erysipelothrix rhusiopathiae w materiale biopsyjnym. W uzasadnionych przypadkach lekarz może zlecić również badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, w celu oceny ewentualnych powikłań choroby.

Rzadsza jest postać posocznicowa różycy (sepsa), w przypadku której konieczna jest szybka interwencja lekarska i kompleksowe badania.

Jak wygląda leczenie różycy?

Leczenie różycy opiera się na zastosowaniu antybiotykoterapii. Najczęściej stosuje się preparaty z grupy penicylin lub erytromycynę, które podaje się przez 6–8 dni. W łagodnych przypadkach leki mogą być podawane doustnie, ale w cięższej postaci choroby konieczna jest hospitalizacja i leczenie dożylne.

Oprócz tego zalecane jest stosowanie na zmiany skórne okładów zawierających ichtiol, który wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Należy pamiętać, że różyca, pomimo leczenia, może utrzymywać się przez kilka tygodni, a po wyleczeniu nie pozostawia odporności na ponowne zakażenie.

Różyca a inne choroby odzwierzęce

Różyca nie jest jedyną chorobą, która może przenieść się ze zwierząt na ludzi. Istnieje wiele innych schorzeń odzwierzęcych, które stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka. Należą do nich m.in.:

  • włośnica – choroba wywoływana przez pasożyty Trichinella, które mogą znajdować się w mięsie, zwłaszcza wieprzowym;
  • bruceloza – bakteryjna choroba przenoszona przez zakażone zwierzęta, najczęściej przez bydło, owce i kozy;
  • tularemia – choroba znana również jako „gorączka zajęcza”, wywoływana przez bakterię Francisella tularensis;
  • anizakioza – choroba pasożytnicza spowodowana przez nicienie z rodzaju Anisakis, występujące w rybach.

Regularne badania, przestrzeganie zasad higieny oraz unikanie narażenia na potencjalne źródła zakażenia są kluczowe w zapobieganiu tego typu schorzeniom.

Źródła
  1. E. M. Szewczyk, Diagnostyka bakteryjna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.
  2. Z.A. Kwiatkowski, Bakterie antybiotyki lekooporność, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
  3. R. J. Nowicki, Dermatologia i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2022.
  4. M. Czarnecka-Operacz, Dermatologia w praktyce, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.

Zobacz także

pielęgnacja cery trądzikowej.jpg
Zdrowie na co dzieńDermatologia

Pielęgnacja cery trądzikowej krok po kroku

Trądzik, czyli jeden z najczęściej występujących problemów skórnych, może być powodem kompleksów i obniżonej samooceny. Podstawą do zminimalizowania zmian skórnych i poprawy kondycji cery jest diagnoza podłoża trądziku, zbalansowana dieta oraz odpowiedni dobór codziennej pielęgnacji do potrzeb problematycznej skóry. Jaką kolejność schematu pielęgnacji stosować? Jakie składniki kosmetyków są szczególnie polecane, a których lepiej unikać? Co z makijażem cery trądzikowej? Odpowiadamy.

łojotokowe zapalenie skóry głowy.jpg
Zdrowie na co dzieńDermatologia

Łojotokowe zapalenie skóry głowy – jak sobie z nim radzić?

Łojotokowe zapalenie skóry głowy dotyka około 5% populacji i może znacząco obniżać komfort życia. Nadmierna produkcja sebum, żółte, tłuste łuski na skórze głowy – z tym kojarzy się najczęściej. Ale czy to jedyne objawy? Jak wygląda łojotokowe zapalenie skóry głowy i co je powoduje? Czy istnieje skuteczny lek na łojotokowe zapalenie skóry głowy? Odpowiadamy na te i inne pytania – omówimy przyczyny i objawy wspomnianej dolegliwości, metody leczenia, a także to, czy łojotokowe zapalenie skóry głowy jest zaraźliwe oraz jaki może być przebieg u dziecka.

choroby paznokcia.jpeg
Dermatologia

Choroby zakaźne paznokci – skąd się biorą? Jak je leczyć?

Paznokcie u dłoni i stóp – podobnie jak inne części ciała – są narażone na choroby zakaźne, wywołane przez bakterie, wirusy lub grzyby. Najłatwiej zarazić się nimi poprzez nieodpowiednią higienę i brak obuwia ochronnego w publicznych toaletach czy na basenach. Sprawdź, jak rozpoznać takie zakażenia i właściwie je leczyć!

Wszystkie artykuły i poradniki