Chirurgia stomatologiczna – rodzaje zabiegów
Chirurgia stomatologiczna to dział stomatologii, który obejmuje zabiegi operacyjne w obrębie jamy ustnej jak i okolicach przyległych. Należą do nich m.in. ekstrakcje zębów, w tym operacyjne usunięcie zatrzymanych „ósemek”, resekcje wierzchołków korzeni, plastyka wyrostka zębodołowego i tkanek miękkich (np. dziąseł, wędzidełek wargi i języka), a także bardzo zaawansowane technologicznie zabiegi sterowanej regeneracji tkanek (m.in. kości) czy zabiegi podniesienia dna zatoki szczękowej.
Troszcząc się o komfort pacjenta wszystkie zabiegi chirurgiczne prowadzone są w znieczuleniu miejscowym – nasiękowym i/lub przewodowym, a w uzasadnionych przypadkach – w sedacji lub znieczuleniu ogólnym.
Ekstrakcje zębów
Usunięcie zęba, czyli ekstrakcja, są wykonywane w sposób jak najmniej traumatyzujący. Całkowite zagojenie się rany z medycznego punktu widzenia następuje po około sześciu tygodniach od usunięcia zęba. Chirurgia to nie tylko ekstrakcje zębów. Zabiegi na błonie śluzowej jamy ustnej (periochirurgia) również mieszczą się w kręgu tych działań. Nieprawidłowe ukształtowanie wędzidełka wargi lub języka może powodować problemy z wymową. Proste podcięcie daje efekt leczniczy, estetyczny i zwiększa komfort pacjenta. Wykonujemy także wszelkie zabiegi związane ze zdrowiem i prawidłowym funkcjonowaniem dziąseł.
Sterowana regeneracja kości
Po ekstrakcji zęba bardzo ważne jest zastosowanie odpowiednich metod zapobiegających atrofii kostnej, w celu zabezpieczenia podłoża dla postępowania protetycznego bądź implantologicznego. Jeżeli w miejscu po ekstrakcji, kości jest zbyt mało stosujemy sterowaną regenerację kości polegająca na odtworzeniu objętości oraz funkcji naturalnej tkanki. W miejscu gdzie brakuje kości (np. tam, gdzie kość zanikła) zakładane są odpowiednie preparaty (kościotwórcze biologiczne lub syntetyczne), które przerastają tkanką kostną odbudowując potrzebną strukturę anatomiczną. Zabieg pobudza komórki odpowiedzialne za osteogenezę i jednocześnie blokuje dostęp komórkom nabłonka i fibroblastom tkanki łącznej do miejsca leczonego.