Grupa LUX MED informuje, że będzie ubiegać się o prowadzenie rady sektorowej ds. opieki zdrowotnej w ramach konkursu ogłoszonego przez PARP.
Serdecznie zapraszamy do współpracy w zakresie cyklicznego tworzenia diagnozy sektora opieki zdrowotnej oraz do wsparcia procesu tworzenia rekomendacji w zakresie podnoszenia kwalifikacji, kompetencji przedsiębiorców i pracowników z sektora.
Liczymy na Państwa zaangażowanie i aktywność w celu wzmacniania sektora ds. opieki medycznej
Członkowie Rady Naukowej i Sektorowej
prof. dr hab. n. med. Mariusz Frączek (Przewodniczący Rady Naukowej)
Dyplom lekarza medycyny uzyskał 21 czerwca 1982 roku. Pracę w Klinice Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby rozpoczął po ukończeniu stażu podyplomowego w 1983 roku, pracując kolejno na stanowisku asystenta, starszego asystenta, od 1 października 1990 roku adiunkta pod kierunkiem prof. dr hab. Jerzego Szczerbania, prof. dr hab. Andrzeja Karwowskiego i prof. dr hab. Marka Krawczyka.
Specjalizację I-stopnia z zakresu chirurgii ogólnej uzyskał w roku 1985, egzamin specjalizacyjny II-stopnia z zakresu chirurgii ogólnej zdał z wyróżnieniem w roku 1990.
W czerwcu 1989 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na Pierwszym Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie po obronie pracy pt. "Ocena ryzyka operacyjnego u chorych z marskością wątroby". Promotorem rozprawy był prof. dr hab. med. Andrzej Karwowski. W 1999 roku uzyskał na Pierwszym Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie tytuł doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej „Powikłania w chirurgii przełyku - zapobieganie i leczenie".
W styczniu 2016 roku uzyskałem z rąk Prezydenta RP tytuł Profesora. Od 2008 do 2014 roku był ordynatorem Oddziału Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Gastroenterologicznej Wojewódzkiego Szpitala Chirurgii Urazowej św. Anny w Warszawie. W 2014 roku został zatrudniony w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej na stanowisku profesora. Od 2015 do kwietnia 2017 roku był Ordynatorem Oddziału Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Szpitala Praskiego p.w. Przemienienia Pańskiego
Od kwietnia 2017 roku w drodze postępowania konkursowego, został kierownikiem II Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Onkologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Osiągnięcia naukowe:
- Zbiorczy Impact Factor profesora wynosi 58.916 ; Indeks Hirscha z bazy Scopus wynosi 8.
- Badania nad chirurgicznym leczeniem chorób przełyku.
Problematyka optymalizacji rozpoznawania i leczenia chorób przełyku jako ważny punkt zainteresowań Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby w Warszawskiej Akademii Medycznej stanowiła jeden z istotnych obszarów jego działalności od roku 1980 roku i wciąż odgrywa ważną rolę w działalności naukowej profesora.
- Uchyłki przełyku to rzadkie schorzenia prowadzące do stopniowo rozwijających się zaburzeń połykania. Zdobycie doświadczeń w zakresie tak rzadkiej jednostki chorobowej jest ze zrozumiałych względów trudne. Operując przez wiele lat chorych na uchyłki przełyku opracował modyfikacje technik chirurgicznych operacji uchyłków z odsłonięciem tylko części ściany przełyku podczas miotomii i wycięcia uchyłku, ograniczając odsetek powikłań pooperacyjnych.
- Achalazja. W badaniach poświęconych temu problemowi, które prowadził od 1995 do 2000 roku, wykazał skuteczność dolnej miotomii przełyku. Udowodnił, że skuteczność operacji antyrefluksowych jest podobna po zabiegach wykonanych metodą Dor'a i metodą Nissena .
- Oparzenia chemiczne przełyku i żołądka. W oparciu o własne doświadczenia oraz analizę wyników i technik operacji rekonstrukcyjnych przełyku, zaproponował zasady postępowania u chorego po oparzeniu przełyku w zależności od nasilenia zmian.
- Nowotwory przełyku. Jednym z prekursorów doszczętnych operacji resekcyjnych przełyku z powodu raka jest prof. Hiroshi Akyama. Doświadczenie jakie profesor zdobył w czasie kilkumiesięcznego stażu w jego Klinice zaowocowało wprowadzeniem technik chirurgicznych poprawiających doszczętność wycięcia węzłów chłonnych u chorych na raka przełyku w Polsce. Na podstawie swoich doświadczeń opracował sposoby rozpoznania, kwalifikacji i wyniki leczenia chorych na raka przełyku w warunkach Polski.
- Powikłania po operacjach przełyku. Opracował schemat metod leczenia chorych, u których doszło do powstania nieszczelności, zwracając szczególną uwagę na nieszczelności w zespoleniu wykonanym w klatce piersiowej. Opracowane przez profesora zasady postępowania występują w niezmienionej formie w obecnie istniejących krajowych wytycznych.
Zdobyte doświadczenie wykorzystywał również w przypadkach leczenia chorych po jatrogennych uszkodzeniach przełyku .
Badania nad wielodyscyplinarnym leczeniem choroby nowotworowej żołądka:
Optymalizacja rozpoznawania i leczenia raka żołądka była kolejnym niezwykle ważnym obszarem jego działalności od roku 1982 i kontynuuje ją do dnia dzisiejszego. Podjął aktywną działalność w ramach realizowanych programów rządowych, a następnie grantów KBN kierowanych przez profesora dr hab. med. Andrzeja Karwowskiego. Badania te kontynuował jako kierownik kolejnych projektów badawczych „Badania nad możliwością poprawy wyleczalności chorych na raka żołądka w oparciu o prospektywne, randomizowane badania kliniczne nad nowymi metodami leczenia chirurgicznego i skojarzonego oraz badania epidemiologiczne" (Projekt badawczy Komitetu Badań Naukowych nr: 3PO5C06723p02) i zakończonego w 2010 roku projektu „Kontrolowane prospektywne badania kliniczne nad poprawą skuteczności wieloczynnikowego modelu leczenia raka żołądka z określeniem roli poszerzonego wycięcia węzłów chłonnych w leczeniu chirurgicznym (D4)"(Projekt badawczy Komitetu Badań Naukowych nr: 4P05c06016p08). Wyniki wieloośrodkowych badań pozwoliły na opracowanie standardów postępowania diagnostycznego i terapeutycznego u chorych na raka żołądka. które były i są na bieżąco aktualizowane, wyznaczając standardy postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w Polsce.
- Rak połączenia przełykowo-żołądkowego. W celu wypracowania optymalnej taktyki operacyjnej dokonywał analiz odsetka zajęcia węzłów chłonnych w zależności od umiejscowienia i stopnia zaawansowania nowotworu.
Badania nad chirurgicznym leczeniem chorób wątroby i dróg żółciowych:
- Ocena ryzyka operacyjnego u chorych na marskość wątroby. Pracując w zespole kierowanym kolejno przez prof. Jerzego Szczerbania, prof. Andrzeja Karwowskiego i prof. Marka Krawczyka przyczynił się do rozwoju chirurgii wątroby i dróg żółciowych w Polsce. Prace z tego zakresu prezentowane były na wielu zjazdach i kongresach naukowych.
- Eksperymentalne przeszczepianie izolowanych hepatocytów. Uczestniczył w pracach zespołu zajmującego się eksperymentalnym przeszczepianiem izolowanych hepatocytów w modelu ostrej i przewlekłej niewydolności wątroby.
- Chirurgia nadciśnienia wrotnego. Chirurgia nadciśnienia wrotnego, metody obliteracji żylaków przełyku i zastosowanie TIPS (przezżylne śródwątrobowe zespolenie wrotno-układowe) w leczeniu nadciśnienia wrotnego były przedmiotem kolejnych doniesień.
- Zasady postępowania dotyczące resekcji tkanki wątrobowej. Doświadczenia zespołu i opracowane zasady postępowania dotyczące resekcji tkanki wątrobowej przede wszystkim u chorych na nowotwory wątroby (pierwotne i wtórne) przedstawiono w wielu opracowaniach.
- Przeszczepienia wątroby i przygotowanie do przeszczepienia jelita cienkiego. W latach 2005- 2007 prowadził badania na zwierzętach, których celem było stworzenie warunków technicznych i merytorycznych dla wykonania przeszczepienia jelita cienkiego w Polsce (projekt badawczy Komitetu Badań Naukowych 3 P05C 040 23). Opracował technikę chirurgiczną pobrania jelita od dawcy żywego (w modelu eksperymentalnym na zwierzętach). Wypracował również metody przygotowania narządu oraz określił cechy warunkujące przydatności przeszczepionego narządu
- Stereotaktyczna radioterapia z kolimatorem zlokalizowanym na ramieniu systemu robotycznego w leczeniu nieresekcyjnych guzów wątroby (SBRT). W latach 2013-2014 prowadził badania nad zastosowaniem stereotaktycznej radioterapii z kolimatorem zlokalizowanym na ramieniu systemu robotycznego (Stereotactic body radiotherapy-SBRT) w leczeniu przerzutów do wątroby. Podsumowując badania stwierdzona została wysoka skuteczność SBRT w lokalnej kontroli zmian złośliwych w wątrobie.
- Chirurgia dróg żółciowych. Uczestniczył w wykonywaniu pionierskich cholecystektomii laparoskopowych w Polsce, pracował w zespole propagującym metody chirurgii małoinwazyjnej. Operował i asystował do wielu operacji u chorych na raka pęcherzyka żółciowego, udowadniając konieczność operacji poszerzonych o wycięcie wątroby (segment IV i V) i wykonanie limfadenektomii więzadła wątrobowo-dwunastniczego. Uczestniczył w pracy zespołu wprowadzającego zasady radykalnego leczenia chorych na nowotwory zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych.
Nowe kierunki działalności:
- Terapia genowa, zastosowanie komórek somatycznych w terapii i metody inżynierii tkankowej. W latach 2009-2012 wraz z gronem ekspertów, będących członkami Komitetu Terapii Zaawansowanych (Committee for Advanced Therapies), działającego w ramach EMEA (European Medicines Agency), brał udział w opracowywaniu szeregu wytycznych, definicji i zasad regulujących wprowadzanie do praktyki klinicznej produktów medycznych służących do terapii zaawansowanych (Advanced therapy medicinal products: Gene therapy medicinal product, Somatic cell medicinal product, Tissue-engineered product).
- Badania nad neuromodulacją w leczeniu otyłości. W latach 2006 - 2013 prowadził badania nad zastosowaniem neuromodulacji w leczeniu chorych z otyłością olbrzymią. Celem badania była ocena wypływu stymulacji potylicznej na przyjmowanie pokarmu, masę ciała i czynność układu autonomicznego.
- Badania nad możliwościami leczenia przerzutów raka jelita grubego o nietypowej lokalizacji. W latach 2010- 2012 prowadził badania nad sposobami leczenia przerzutów raka jelita grubego o nietypowej lokalizacji. Wyniki badań klinicznych wskazują na konieczność zmiany koncepcji leczenia chirurgicznego nawrotów u chorych na RJG. Przerzuty o nietypowej lokalizacji, które ze względu na złe rokowanie były dotychczas przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego, aktualnie są wskazaniem do bardziej agresywnych form leczenia chirurgicznego, a nawet wykonania rozległych resekcji.
- Badania nad endoskopowymi metodami leczenia otyłości. W latach 2008 - 2013 prowadził badania nad zastosowaniem technik endoskopowych w leczeniu otyłości II i III stopnia wg WHO. Sklasyfikowano nowe zabiegi endoskopowe, które wprawdzie nadal pozostają w fazie badań klinicznych, niemniej jednak dotychczasowe publikacje wskazują na duży potencjał tych metod dając nadzieję na wprowadzenie ich w przyszłości do praktyki klinicznej.
- Badania nad zastosowaniem neuromodulacji w leczeniu czynnościowych chorób jelit. W latach 2005 - 2013 prowadził badania nad zastosowaniem wszczepianego laparoskopowo systemu do kontroli czynności motorycznej jelita grubego za pomocą neuromodulacji splotu podbrzusznego. Opracowano technikę laparoskopowej implantacji elektrody i systemu do stymulacji (SPIDER). W konkluzji badania stwierdzono, że stymulacja splotu podbrzusznego może stać się skuteczną metodą leczenia zaparć czynnościowych, inercji jelita grubego, zespołu jelita drażliwego typu IBD-C i innych motorycznych chorób czynnościowych tego narządu.
- Badania nad czynnikami etiologicznymi zakażeń ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów zjadliwości i lekooporności oraz stosowaniem antybiotykoterapii. Profesor porównywał wzory lekooporności poszczególnych szczepów w zależności od posiadanych genów kodujących enzymy typu OXA w grupie chorych nowotworowych i biorców wątroby. Starał się on znaleźć optymalny schemat leczenia przy zakażeniu Acinetobacter baumanii. Wielooporność szczepów istotnie redukuje potencjalne opcje terapeutyczne. Wśród biorców wątroby dominowały szczepy wykazujące wrażliwość na ampicylinę z sulbactamem a w grupie chorych nowotworowych na amikacynę. Zajmując się szerzej od kilku lat problemami zakażeń w chirurgii, opracował między innymi rekomendacje (Narodowy Program Ochrony Antybiotyków) do stosowania antybiotyków u chorych na wtórne zapalenie otrzewnej i u chorych na ostre zapalenie trzustki.
- Badania nad wykrywalnością polipów jelita grubego. Udowodnił między innymi, że zastosowanie NBI bez optycznego powiększania obrazu nie zwiększa możliwości makroskopowego rozróżniania gruczolaków od polipów hyperplastycznych.
Osiągnięcia w zakresie opieki naukowej i kształcenia młodej kadry:
Od początku pracy w Klinice Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby prowadził zajęcia dydaktyczne dla studentów Pierwszego Wydziału Lekarskiego obejmujące ćwiczenia, seminaria i po uzyskaniu tytułu samodzielnego pracownika naukowego - wykłady. Był opiekunem studenckiego koła naukowego przy Klinice Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby. W 1998 roku na prośbę Dziekana Pierwszego Wydziału Lekarskiego zorganizował zajęcia dla studentów VI roku z zakresu chirurgii onkologicznej. Zajęcia te koordynuje i prowadzi do chwili obecnej. Prowadzi cykliczne wykłady dla studentów Wydziału Nauki o Zdrowiu z zakresu chirurgii nowotworów układu pokarmowego. Na tym Wydziale był także promotorem 3 prac magisterskich.
Wydana w 1999 roku przez PZWL, napisana wspólnie z prof. Andrzejem Karwowskim „Chirurgia przełyku" była pierwszą tego typu monografią w języku polskim i na długie lata wyznaczyła standardy postępowania u chorych na choroby przełyku.
Zredagowane przez profesora i częściowo napisane podręczniki w 2003 roku „Chirurgia nowotworów" i w 2008 roku „Podstawy diagnostyki i terapii nowotworów" były zalecanymi pozycjami zarówno dla studentów jak i szkolących się lekarzy.
Jest autorem i współautorem wielu rozdziałów w wielu podręcznikach akademickich w tym w „Podstawach Chirurgii" pod redakcja Jacka Szmidta, Jarosława Kużdżała oraz Zbigniewa Grucy, Marka Krawczyka, Paweła Lampe, Jerzego Polańskiego .
Prowadził i prowadzi zajęcia w języku angielskim w zakresie chirurgii ogólnej dla studentów medycyny English Devision.
Był opiekunem jednej habilitacji i promotorem czterech prac doktorskich, trzech na pierwszym wydziale lekarskim i jednej na Wydziale Nauki o Zdrowiu. Kolejna praca doktorska której jest promotorem jest już po recenzjach i kolejna na ukończeniu.
Był recenzentem sześciu rozpraw doktorskich.
W latach 2005- 2009 był przewodniczącym Rady Pedagogicznej VI roku Pierwszego Wydziału Lekarskiego. Był członkiem wielu komisji wydziałowych: Komisji Rekrutacyjnej, Komisji do spraw Zatrudnienia Nauczycieli Akademickich, Komisji Doktorskich Rady I Wydziału Lekarskiego, Komisji Egzaminów Doktorskich.
Aktywnie uczestniczy w szkoleniu lekarzy w chirurgii ogólnej. Był kierownikiem 5 zakończonych specjalizacji. Jest także wykładowcą szeregu kursów podyplomowych organizowanych przez Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Organizował cykliczne kursy z zakresu chirurgii przełyku i połączenia przełykowo-żołądkowego. W sesjach wiosennej i jesiennej organizuje i prowadzi obowiązkowe kursy wprowadzające dla lekarzy szkolących się w dziedzinie chirurgii ogólnej. Od wielu lat uczestniczy w krajowych egzaminach z chirurgii ogólnej jako członek komisji i od kilku lat jako jej przewodniczący. Od kilku lat współpracuje z Centrum egzaminów medycznych w Łodzi jako autor pytań oraz członek komisji odwoławczej dla lekarzy zdających LEP. Jest członkiem zespołu ekspertów do spraw opiniowania wniosków kierowników specjalizacji w dziedzinie chirurgii ogólnej oraz członkiem powołanego przez Ministra Zdrowia zespołu ekspertów do spraw opiniowania wniosków lekarzy ubiegających się o uznanie stażu podyplomowego odbytego za granicą.
Działalność organizacyjna:
Nieprzerwanie od 2008 roku jest Konsultantem Wojewódzkim w dziedzinie Chirurgii Ogólnej w województwie mazowieckim.
Od 2015 roku jest Przewodniczącym Rady Naukowej LUX MED. W 2016 roku jest członkiem Rady Programowej Kongresu Pracodawców RP.
W latach 2009-2012 był przedstawicielem Polski - członkiem Komitetu Terapii Zaawansowanych (Committee for Advanced Therapies (CAT) działającego w ramach EMEA (7 Westferry Cirrus, Canary Harf, London E14 4HB United Kingdom). Uczestniczył w comiesięcznych plenarnych spotkaniach komitetu. Jednym z efektów pracy komitetu było wypracowywanie opinii na temat skuteczności i bezpieczeństwa stosowania terapii zaawansowanych i możliwości wprowadzania ich do praktyki klinicznej z zachowaniem wysokich standardów bezpieczeństwa, kontrola jakości i efektywności produktów terapii zaawansowanych w oparciu o aktualne, dobrze udokumentowane dane medyczne.
Był organizatorem i współorganizatorem wielu zjazdów i sympozjów o zasięgu krajowym, członkiem komitetów naukowych zjazdów o zasięgu międzynarodowym (17th World Congress of the International Association of Surgeons, Gastroenterologists and Oncologists, September 5-8, 2007, Bucharest, Romania., 8th International Gastric Cancer Congress - IGCC, Kraków, Poland 10-13 June, 2009).
Od 2003 roku jest organizatorem czternastu corocznych konferencji naukowo-szkoleniowych „Mazowieckie Dni Chirurgiczne".
W 2013 roku był vice przewodniczącym komitetu organizacyjnego i sekretarzem komitetu naukowego 66 Kongresu Towarzystwa Chirurgów Polskich.
Był przewodniczącym zespołu koordynatorów i vice przewodniczącym komitetu naukowego programu szkolenia chirurgów ogólnych z onkologii realizowanym w 2011 i 2012 roku „Onkologia dla Chirurgów" - jako ogólnopolski program - finansowany ze środków Ministerstwa Zdrowia. Opracował program szkolenia i utworzył międzyuczelniany zespół składający się z wybitnych autorytetów w dziedzinach: chirurgii ogólnej, chirurgii onkologicznej, onkologii, urologii i patologii. Nadzorował realizację programu realizowanego poprzez centra akademickie według jednolitych wzorów przyjętych przez zespół Koordynatorów.
Prowadzi działalność organizacyjną i naukową w towarzystwach naukowych polskich i zagranicznych. Jest członkiem Towarzystwa Chirurgów Polskich. W 1998 roku został wybrany członkiem zarządu - skarbnikiem Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich i w tym samym roku członkiem Naczelnego Sądu Koleżeńskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich. Funkcję tę pełnił do 2003 roku. W kolejnej Kadencji Zarządu Oddziału Warszawskiego TChP pełnił funkcję vice-Prezesa. W roku 2007 został wybrany Prezesem Oddziału Warszawskiego TChP, pełniąc tę funkcje przez dwie kadencje. Od 2011 roku do 2013 był sekretarzem technicznym Zarządu Głównego TChP. Od 2009 roku jest nieprzerwanie członkiem zarządu sekcji endoskopowej TChP. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej.
W 2011 roku, na wniosek urzędującego Ministra Zdrowia, we współpracy ze Stowarzyszeniem Wspólnota Polska utworzono Radę Konsultacyjną do spraw opieki medycznej nad Polakami i Polonią poza granicami kraju. Został mianowany wiceprzewodniczącym Rady. W jej skład weszli przedstawiciele szerokich kręgów medycznych z całego kraju. Zadaniem Rady jest koordynowanie działań medycznych w stosunku do obywateli polskiego pochodzenia zamieszkałych poza granicami kraju. Jednocześnie został wybrany na członka Rady Krajowej Stowarzyszenia Wspólnota Polska, odpowiedzialnym za problemy związane z ochroną zdrowia. Podstawowym celem Stowarzyszenia jest zespolenie wysiłków w umacnianiu więzi Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą z Ojczyzną, jej językiem i kulturą oraz niesienie pomocy w zaspokajaniu różnorodnych potrzeb Rodaków rozsianych po świecie. Organizuje i prowadzi szkolenia dedykowane dla lekarzy polskiego pochodzenia z terenów Ukrainy, Mołdawii, Litwy, Białorusi. Jednym z aktualnych i ważnych zadań stowarzyszenia jest poprawa stanu zdrowia obywateli polskiego pochodzenia, zamieszkałych poza granicami kraju. W tym celu zorganizował szereg spotkań grup eksperckich, mających na celu ustalenie skali problemu poprzez kontakty z organizacjami polonijnymi oraz określenie warunków miejscowych, specyficznych dla danego regionu, umożliwiających, bądź wykluczających możliwości leczenia i diagnostyki na terenie miejsca zamieszkania. Kolejnym elementem działań było zorganizowanie pod jego przewodnictwem kolejnych misji medycznych: trzykrotnie na Ukrainę, do Mołdawii, trzykrotnie do Gruzji, Armenii. Prowadząc szeroko zakrojone badania populacyjne przebadano niespełna półtora tysiąca osób.
W 2016 roku brał czynny udział w międzynarodowych sympozjach, poświęconych problemom zdrowotnym (chorobom rzadkim, nowotworom) na Watykanie na zaproszenie Papieskiej Rady Duszpasterstwa Zdrowia i Chorych.
W latach 2005-2010 był Członkiem Mazowieckiego Zarządu Okręgowego PCK, gdzie odpowiadał miedzy innymi za działalność wydawniczą i popularyzatorską. Był redaktorem i współautorem wielodyscyplinarnej publikacji popularnonaukowej „Vademecum rozpoznawania chorób nowotworowych", wydanego dwukrotnie w 2003 i 2005 roku, w nakładzie 15 000 egzemplarzy.
Jest redaktorem naczelnym „Chirurgii po Dyplomie" - czasopisma prezentującego prace poglądowe i przeglądowe z wiodących ośrodków w kraju i zagranicy. Jest to wiodące czasopismo szkoleniowe dla lekarzy ze specjalizacją z różnych dziedzin chirurgii, oparte na opiniach polskich ekspertów.
Posiada liczne odznaczenia w tym odznaki honorowe PCK, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Ordynariatu Polowego Milito Pro Christo, odznaczenia państwowe w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaczenie Okręgowej Rady Lekarskiej LAUDABILIS oraz Medal za Zasługi dla Medycyny o nazwie Miłosierny Samarytanin nadany mi w 2016 roku przez Przewodniczącego Papieskiej Rady Duszpasterstwa Zdrowia i Chorych Arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego, medal zasłużony dla ochrony zdrowia.
prof. dr hab. n. med. Paweł Kamiński
Specjalizacje: położnictwo i ginekologia, endokrynologia, endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość.
Kierownik Kliniki Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej WIM CSK MON w Warszawie.
prof. dr hab. n. med. Dariusz Jurkiewicz
Specjalizacja: otolaryngologia, alergologia.
Kierownik Kliniki Otolaryngologicznej WIM CSK MON w Warszawie.
prof. dr hab. n. med. Krzysztof Bielecki
Specjalizacje: Chirurgia ogólna uzyskany w 1970r, chirurgia onkologiczna uzyskany w 2012r. Profesor belwederski, 3 honorowe Członkostwa: Towarzystwo Chirurgów Polskich, Polskie towarzystwo Chirurgii Onkologicznej, Polski Klub Trzustkowy. Nauczyciel Akademicki od 1970r do 2011r, były ordynator Chirurgii Szpitala Bielańskiego. Kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej i przewodu Pokarmowego w Centrum Medycznym Kształcenia podyplomowego (1988 - 2008), Aktualnie: Szpital Kliniczny im. Prof. Orłowskiego CMKP ul. Czerniakowska 231, od ponad 15 lat Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie - wykładowca - Chirurgia
prof. dr hab. n. med. Romana Bogusławska
Specjalizacja: radiologia
prof. dr hab. n. med. Zdzisław Daciewicz
Specjalizacja: chirurgia ogólna, chirurgia naczyniowa, proktologia
Polskie Towarzystwo Chirurgiczne
Europejskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej
prof. dr hab. n. med. Wacław Droszcz
Specjalizacja: choroby wewnętrzne, pneumonologia, alergologia, medycyna sportowa
Konsultant ds. Astmy Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gałązka
Specjalizacja: chirurgia naczyniowa
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
prof. dr hab. n. med. Andrzej Deptała
prof. dr hab. n. med. Waldemar Koszewski
prof. dr hab. n. med. Teresa Goździk-Żołnierkiewicz
Specjalizacja: laryngologia
Profesor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
prof. dr hab. n. med. Liliana Gradowska
Specjalizacja: choroby wewnętrzne i nefrologia
Pełnił funkcję Kierownika Klinicznej Przychodni Transplantacyjno-Nefrologicznej w Warszawie
Pełnił funkcję Kierownika Kliniki Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Instytutu Transplantologii AM w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Józef Knap
Specjalizacja: choroby zakaźne, wojskowa medycyna morska i tropikalna
Dyrektor Departamentu Przeciwepidemicznego w Głównym Inspektoracie Sanitarnym
Dyrektor Departamentu Przeciwepidemicznego w Głównym Inspektoracie Sanitarnym
prof. dr hab. n. med. Izabella Kozłowicz-Gudzińska
Specjalizacja: choroby wewnętrzne, medycyna nuklearna, onkologia, endokrynologia
Kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej Centrum Onkologii w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Paweł Małdyk
Specjalizacja: ortopedia, traumatologia narządu ruchu, reumoortopedia
Kierownik Kliniki Reumoortopedii Instytutu Reumatologicznego w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Piotr Małkowski
Specjalizacja: chirurgia ogólna i transplantologia kliniczna, zdrowie publiczne
Dziekan Wydziały Nauki o Zdrowiu WUM w Warszawie
Profesor w Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej,
Transplantacyjnej i Wątroby WUM w Warszawie
gen. bryg. prof. dr hab. n. med. Marek Maruszyński
Specjalizacja: chirurgia ogólna, chirurgia onkologiczna, chirurgia naczyniowa
Dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego
Kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Naczyniowej WIM MON
prof. dr hab. n. med. Ryszard Pacho
Specjalizacja: radiodiagnostyka
Członek Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego. Autorytet w tomografii komputerowej
prof. dr hab. n. med. Ryszard Piotrowicz
Specjalizacja: choroby wewnętrzne, kardiologia
Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego
Członek Zarządu Polskie Towarzystwo Kardiologiczne
prof. dr hab. n. med. Jan Krzysztof Podgórski
Specjalizacja: neurochirurgia, neurologia
prof. dr hab. n. med. Tomasz Romer
Specjalizacja: endokrynologia
Pełnił funkcję Przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Endokrynologów Dziecięcych
Pełnił funkcję Członka Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Endokrynologów
Pełnił funkcję Przewodniczącego European Society for Paediatric Endocrinology
prof. dr hab. n. med. Lidia Rutkowska-Sak
Specjalizacja: pediatria, reumatologia
Pełnił funkcję docenta w Instytucie Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher
Członek Rady Naukowej Instytut Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher
Zastępca dyrektora Instytut Reumatologii im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher
prof. dr hab. n. med. Walerian Staszkiewicz
Specjalizacja: chirurgia naczyniowa, angiologia, chirurgia ogólna
Kierownik Kliniki Chirurgii Naczyniowej i Angiologii CMKP w Warszawie
Konsultant Wojewódzki Chirurgii Naczyniowej m.st.Warszawy i woj. mazowieckiego
prof. dr hab. n. med. Tadeusz Tołłoczko
Specjalizacja: chirurgia, endokrynologia
Prof. Tołłoczko jako pierwszy w Polsce dokonał autotransplantacji przytarczyc, a jako pierwszy na świecie allotransplantacji hodowanych komórek przytarczyc w leczeniu ich wtórnej niedoczynności. Jest autorem pierwszego w Polsce podręcznika Chirurgii endokrynologicznej. Uczony piastował szereg stanowisk, m.in.: rektora AM w Warszawie, przewodniczącego Rady ds. Ochrony Zdrowia przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie, prezydenta Executive Committee of the International Hospital Federation, był też przewodniczącym Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN i sekretarzem generalnym Towarzystwa Chirurgów Polskich.
prof. dr hab. n. med. Jerzy Walecki
Specjalizacja: radiodiagnostyka
Kierownik Zakładu Diagnostyki Radiologicznej CSK MSWiA
Członek Komitetu Fizyki Medycznej, Radiologii i Diagnostyki Obrazowej PAN
prof. zw. dr hab. n. med. Bożena Werner
Specjalizacja: kardiologia dziecięca, kardiologia, pediatria drugiego stopnia
Kierownik Kliniki Kardiologii Wieku Dziecięcego i Pediatrii Ogólnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
prof. dr hab. n. med. Alojzy Witeska
Specjalizacja: urologia
Kierownik Kliniki Urologii CSK MSWiA w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Mariusz Wyleżoł
Specjalizacja: chirurgia
Zastępca Kierownika Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Onkologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Przewodniczący Sekcji Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, Associate Editor Obesity Surgery Journal.
prof. dr hab. n. med. Wojciech Zgliczyński
Specjalizacja: endokrynologia
Klinika Endokrynologii Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego
prof. dr hab. n. med. Danuta Śliwonik - Janeczko
Specjalizacja: diabetolog, internista
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
prof. dr hab. n. med. Jacek Pawlak
Specjalizacja: chirurgia wątroby, dróg żółciowych, gastroenterologia i transplantologia kliniczna.
Adiunkt w Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantologicznej i Wątroby AM w Warszawie
prof. dr hab. Małgorzata Tacikowska
Specjalizacja: radiodiagnostyka
prof. dr hab. n. med. Wiesław Tarnowski
Specjalizacja: chirurgia ogólna
Kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej i Przewodu Pokarmowego CMKP
Dziekan Wydziału Pielęgniarstwa SW im. P. Włodkowica w Płocku
prof. dr hab. n. med. Piotr Rzepecki
Kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Hematologii,
Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON
specjalista chorób wewnętrznych i hematologii, specjalista transplantologii klinicznej
prof. dr hab. n med. Jolanta Walusiak-Skorupa
-
prof. CMKP dr hab. n. med. Jacek Sobocki
-
prof. dr hab. n. med. Piotr Paluszkiewicz
Specjalizacja: chirurg
prof. dr hab. n. med. Jerzy Adamus
Specjalizacja: kardiologia
dr hab. n. med. Joanna Brydak-Godowska
Specjalizacja: okulista
dr hab. n. med. Ernest Kuchar
Wykładowca akademicki i lekarz-praktyk. Uczestniczy w opiece nad zawodnikami polskiej kadry narodowej. Od 2015 roku kierownik Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Jednocześnie pracuje w LUX MED, pełniąc rolę krajowego koordynatora medycyny sportowej. Ukończył wrocławską Akademię Medyczną oraz podyplomowe Studia Zarządzania i Oceny Technologii Medycznej. Specjalista pediatrii, chorób zakaźnych i medycyny sportowej. Stypendysta Fogarthy Foundation oraz American-Austrian Foundation. Odbył staże w Niemczech, Szwajcarii, Austrii i USA. Ekspert portali medycznych: DynaMed, Medycyna Praktyczna i Konsylium24.pl. Popularyzator wiedzy medycznej w Internecie. Zajmował się obalaniem mitów medycznych, współtworzył portal "Pogromcy Mitów Medycznych". Członek polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Polskiego Towarzystwa Lekarzy Epidemiologów i Chorób Zakaźnych, Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, European Society for Paediatrc Infectious Diseases (ESPID) i International Organisation of Sports Medicine (FIMS). Autor ponad 150 publikacji naukowych.
