Leczenie przepukliny udowej

Przepuklina udowa – przyczyny i objawy

Przepuklina udowa mać charakter wrodzony lub nabyty. Pojawia się w wyniku osłabienia mięśni brzucha i dna miednicy, co może być spowodowane:

• ciążą;
• porodem;
• częstymi zaparciami;
• otyłością;
• przewlekłym kaszlem;
• podnoszeniem ciężarów;
• urazem brzucha;
• uwarunkowaniami genetycznymi.

Przepuklinę udową zazwyczaj diagnozuje się u świeżo upieczonych mam i kobiet po 65. roku życia. Niekiedy powstaje już w okresie życia prenatalnego. Przepuklina pooperacyjna może pojawić się zarówno w świeżej, jak i zabliźnionej ranie. Najczęściej wynika z nieprawidłowego doboru szwów, złej techniki szycia lub zaburzonego procesu gojenia ran.

Przepuklina udowa występuje, gdy dochodzi do przemieszczenia się zawartości jamy brzusznej w okolice więzadła pachwinowego, przez kanał udowy. Początkowo może nie dawać żadnych objawów – dopiero z czasem pojawia się ból brzucha i pachwiny, które nasilają się po wysiłku fizycznym. Mogą im towarzyszyć następujące dolegliwości:

• nudności i wymioty;
• zaparcia;
• zaczerwienienie, pieczenie i uczucie ciągnięcia w okolicy przepukliny;
• przyspieszone bicie serca.

Na przepuklinę udową wskazuje też charakterystyczne wybrzuszenie w okolicy pachwiny, które może się powiększać. Z biegiem czasu guzek osiąga średnicę kilku centymetrów. Choroba utrudnia codzienne funkcjonowanie – nie wolno jej bagatelizować, ponieważ grozi to uwięźnięciem jelit, a nawet ich martwicą.

Przepuklina udowa – do jakiego lekarza się zgłosić?

W przypadku podejrzenia przepukliny udowej pacjent powinien zgłosić się do lekarza rodzinnego lub internisty, który przeprowadzi wywiad i wykona badanie fizykalne. Po wstępnym rozpoznaniu może skierować chorego do chirurga. Specjalista zazwyczaj wykonuje badanie USG, niekiedy też kieruje pacjenta na tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Jeśli dojdzie do uwięźnięcia przepukliny, należy niezwłocznie zadzwonić pod numer 999 lub 112, ponieważ jest to stan zagrażający życiu.

Przeczytaj także: Przepuklina kresy białej – objawy, przyczyny i sposoby leczenia.

Przygotowanie do operacji

Przed zabiegiem pacjent powinien wykonać następujące badania:

• morfologia krwi;
• grupa krwi;
• elektrolity;
• układ krzepnięcia;
• glukoza;
• badanie ogólne moczu.

Zazwyczaj przed zabiegiem, zgodnie z zaleceniami lekarza, należy odstawić leki przeciwzakrzepowe. Zaleca się również rzucenie papierosów, ponieważ zwiększa to ryzyko zakażenia rany i nawrotu przepukliny.

Bezpośrednio przed zabiegiem pacjent musi się umyć, zwracając szczególną uwagę na okolice przepukliny. Niekiedy dostaje on specjalne mydło aseptyczne. Nie powinien jednak golić ani depilować okolic pachwin, ponieważ może to doprowadzić do podrażnienia skóry. Na zabieg należy zgłosić się na czczo.

Przepuklina udowa – leczenie operacyjne

Jeśli przepuklina jest niewielka i nie daje objawów, lekarz może zalecić baczną obserwację. Zazwyczaj jednak specjalista zaleca leczenie operacyjne przepukliny. Podczas zabiegu lekarz otwiera powłoki jamy brzusznej, odprowadza uwięźnięte narządy, a następnie oczyszcza jamę otrzewną. Operacja trwa 1–2 godziny, w zależności od rozległości przepukliny. Szwy usuwa się po 7–10 dniach.

Coraz częściej przeprowadza się zabieg laparoskopowy, co znacznie skraca czas rekonwalescencji. Podczas laparoskopii lekarz wykonuje kilka niewielkich nacięć, przez które wkłada się narzędzia. Specjalista odprowadza zawartość worka przepuklinowego do jamy brzusznej. Jeśli doszło do deformacji pobliskich tkanek, chirurg wzmacnia ściany brzucha za pomocą specjalnej siatki. Chirurg przymocowuje ją do pobliskich tkanek za pomocą szwów. W przypadku dużej przepukliny można połączyć obie metody, aby zminimalizować ryzyko nawrotu.

Możliwe powikłania leczenia przepukliny udowej

Operacja przepukliny udowej jest obarczona niewielkim ryzykiem powikłań. Niekiedy może pojawić się:

• chwilowe osłabienie nogi;
• ból lub drętwienie w okolicy pachwiny;
• przepuklina pooperacyjna;
• trudności w oddawaniu moczu.

Rekonwalescencja po operacji przepukliny

Czas rekonwalescencji różni się w zależności od stanu zdrowia pacjenta, metody zabiegowej i wielkości przepukliny. Przy metodzie klasycznej (tzw. Liechtensteina) zwykle trwa to 2–3 tygodnie, podczas gdy w przypadku laparoskopii pacjent może powrócić do codziennych obowiązków po 7 dniach. W tym czasie należy unikać intensywnych treningów i dźwigania, w przeciwnym razie istnieje ryzyko nawrotu. Wskazane są natomiast kilkuminutowe spacery, najlepiej dwa razy dziennie.

Po operacji należy wdrożyć rehabilitację ruchową, która ma na celu wzmocnienie mięśni brzucha. Wskazana jest kinezyterapia, podczas której Pacjent uczy się prawidłowego oddychania. Fizjoterapeuta podpowiada, jak wykonywać codzienne czynności. Oprócz tego dobierze odpowiednie ćwiczenia i zwraca uwagę na prawidłową technikę.