Fizjoterapeuta uroginekologiczny

Konsultacja u fizjoterapeuty uroginekologicznego – kiedy i dla kogo?

Do wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego powinny nas skłonić następujące przypadłości:

• nietrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, częstomocz, nykturia (przynajmniej dwukrotne oddawanie moczu w nocy);
• nietrzymanie stolca lub gazów, zaparcia, obniżenie odbytnicy i jelit;
• ból pleców lub kości ogonowej;
• przewlekłe zaparcia;
• rozejście się spojenia łonowego i mięśni prostych brzucha;
• obniżenie narządów miednicy mniejszej;
• wulwodynia, pochwica i inne dysfunkcje seksualne.
• dyspareunia – ból podczas stosunku;
• masaż krocza przed porodem (od 36 tc);
• praca z blizną po cc oraz po nacięciu/ pęknięciu krocza;

Na wizytę warto również zgłosić się w III trymestrze ciąży. W ten sposób lepiej przygotujesz się porodu naturalnego, a także złagodzisz dolegliwości bólowe i zmniejszysz obrzęki. Zabiegi fizjoterapeutyczne pomagają też uelastycznić mięśnie i zadbać o prawidłową postawę ciała. Regularne wizyty przyczyniają się do poprawy samopoczucia. Do fizjoterapeuty uroginekologicznego warto również umówić się po ciąży. Z jego pomocą Pacjentka szybciej wróci do formy po porodzie.

Co obejmuje porada u fizjoterapeuty uroginekologicznego?

Do fizjoterapeuty uroginekologicznego zgłaszają się przede wszystkim kobiety, panie planujące potomstwo, ciężarne i po porodzie. Należy zaznaczyć, że na wizytę mogą umówić się Pacjenci w każdym wieku.

Z jego pomocy często korzystają osoby prowadzące aktywny tryb życia. Specjalista ten doradzi, jak zmniejszyć ryzyko urazów w obrębie miednicy mniejszej. Warto również się do niego zgłosić, gdy czeka nas operacja uroginekologiczna. Fizjoterapeuta pomaga lepiej się do niej przygotować, co przyspiesza rekonwalescencję. Ponadto Pacjentka pracuje nad świadomością ciała, a także utrwala prawidłowe wzorce ruchowe. Dzięki temu może zapobiec problemom uroginekologicznym.

Taki specjalista doradzi, jak zmienić styl życia na zdrowszy, aby złagodzić lub zniwelować objawy chorób uroginekologicznych. Nadwaga, siedzący tryb życia, zła dieta i palenie papierosów przyczyniają się do nieprawidłowości w obrębie miednicy.

Sprawdź też: Rehabilitacja po udarze – ile trwa i jakie działania obejmuje?

Przebieg porady u fizjoterapeuty uroginekologicznego

Na pierwszej wizycie fizjoterapeuta uroginekologiczny przeprowadza dokładny wywiad, aby ustalić problem Pacjenta. Może zapytać o:

• odczuwane objawy;
• stan zdrowia;
• dotychczasowe leczenie;
• mikcję (częstotliwość i ilość oddawanego moczu, czy pojawia się silne parcie na pęcherz, czy dochodzi do niekontrolowanego wycieku moczu);
• defekacja (czy pacjent skarży się na zaparcia lub biegunki, czy cierpi na hemoroidy);
• jakość życia seksualnego.

Pamiętaj, żeby wziąć ze sobą wyniki badań, dzięki czemu specjalista będzie mógł je przeanalizować. Następnie oceni postawę ciała, szukając ewentualnych odstępstw od normy. Dodatkowo obserwuje, czy Pacjent prawidłowo oddycha, a jeśli nie, pokazuje ćwiczenia, które mogą mu w tym pomóc.

Ponadto sprawdza on napięcie mięśni dna miednicy i ruchomość narządów rodnych. Fizjoterapeuta uroginekologiczny bada, czy skóra okolic intymnych nie jest zbyt sucha ani czy nie pojawiły się na niej otarcia i pęknięcia. Może on również wykryć objawy opadania narządów. Niekiedy terapeuta stwierdza, że tkanka wokół blizny jest zaczerwieniona, obrzmiała i wydziela się z niej płyn o przykrym zapachu. W takiej sytuacji kieruje Pacjentkę do ginekologa, ponieważ wspomniane objawy wskazują na zakażenie rany. Podczas badania palpacyjnego ocenia on:

• statykę narządów rodnych, czyli ich usytuowanie w miednicy mniejszej;
• funkcję mięśni dna miednicy, czyli wytrzymałość, siłę i szybkość skurczu;
• napięcie tkanek;
• czucie głębokie;
• występowanie w rejonie mięśni dna miednicy punktów spustowych;
• restrykcje dotyczące ewentualnych blizn.

Oprócz tego specjalista poprosi Pacjenta, żeby kichnął, kaszlnął lub parł. W ten sposób terapeuta sprawdzi, czy mięśni dna miednicy podtrzymują pęcherz, odbyt, macicę i pochwę w odpowiedniej pozycji. Niekiedy stwierdza on nadmierne lub obniżone napięcie spoczynkowe tkanek. Fizjoterapeuta nie tylko prowadzi terapię manualną, lecz również układa indywidualny trening. Pacjent ćwiczy w domu, wcześniej jednak uczy się prawidłowej techniki pod okiem specjalisty. Ten pokazuje mu też, jak można wykonywać codzienne czynności, nie obciążając przy tym mięśni brzucha i grzbietu. Na wizyty należy zgłaszać się co kilka tygodni, dzięki czemu terapeuta będzie mógł ocenić efekty.

Fizjoterapeuta pomaga poprawić jakość życia pacjenta, a jednocześnie uczy go, jak zminimalizować ryzyko nawrotu dolegliwości. Na podstawie zebranych informacji specjalista układa plan terapii, w którym może uwzględnić trening mięśni Kegla, ćwiczenia relaksacyjno-oddechowe, masaż, elektrostymulację i biofeedback. Aby jednak osiągnąć maksymalne korzyści, pacjent powinien też ćwiczyć w domu.

Zobacz również: Rehabilitacja po endoprotezie biodra – na czym polega?

Jakie choroby leczy fizjoterapeuta uroginekologiczny?

Specjalista pomaga Pacjentom, którzy zmagają się z następującymi schorzeniami:

• nietrzymanie moczu (wysiłkowe, naglące) – może być ono związane nie tylko z wiekiem, lecz także chorobami neurologicznymi, nowotworem lub intensywnym wysiłkiem fizycznym;
• problemy z mikcją (ból podczas mikcji, zalegania moczu po mikcji)
• nietrzymanie stolca i gazów;
• osłabienie zwieracza odbytu;
• pochwica (zaburzenie objawiające się mimowolnym skurczem mięśni pochwy przy próbie jej penetracji (badanie ginekologiczne, stosunek seksualny, próba aplikacji tamponu);
• zaburzenia statyki narządu rodnego (zwane też obniżeniem narządów miednicy mniejszej);
• dyspareunia – powierzchowna i głęboka;
• vulvodynia, vestibulodynia;
• rozejście mięśnia prostego brzucha;
• rozejście spojenia łonowego;
• coccygodynia – zespół bólowy występujący w obrębie kości guzicznej;
• bolesne miesiączkowanie / endometrioza;