Psychoterapia integracyjna
Nurt integracyjny w psychoterapii to podejście eklektyczne, czyli mogące łączyć kilka założeń psychologicznych jednocześnie. Ogromną zaletą takiego rozwiązania jest to, że zarówno narzędzia, metody pracy, jak i poszukiwanie przyczyn konkretnych zaburzeń czy dysfunkcji można dostosowywać indywidualnie do pacjenta. Z kolei wadą nurtu integracyjnego jest fakt, że terapeuta prowadzący terapię w tak różnorodnych stylach musi mieć imponujące zaplecze teoretyczne i praktyczne.
Na czym polega terapia integracyjna?
Proces terapeutyczny oparty na nurcie integracyjnym umożliwia identyfikację negatywnych wzorców funkcjonowania, które wpływają niekorzystnie zarówno na zachowanie, jak i na emocje. Skupia się na zdarzeniach związanych z poczuciem krzywdy, osamotnienia i odrzucenia. Za pośrednictwem terapeuty pacjent wzmacnia pozytywne przekonania o sobie, poznaje konstruktywne sposoby radzenia sobie w codziennych sytuacjach, aby poprawić satysfakcję z życia. Dodatkowo proces terapeutyczny pozwala zminimalizować destrukcyjny wpływ trudnych i traumatycznych doświadczeń na życie i relacje z innymi.
Praca terapeutyczna polega na poznawaniu i rekonstruowaniu własnej „cichej opowieści wewnętrznej”, którą ma większość ludzi i która często wywołuje przykre uczucia i krzywdzące przekonania na swój temat. Pozwala to na lepsze zrozumienie własnych emocji i potrzeb. Podejście terapeuty, oparte na empatii i szacunku, pomaga w pogłębianiu kontaktu z własnymi emocjami. Dobra relacja z terapeutą jest szczególnie ważna, ponieważ może pomóc w naprawie niewłaściwych i trudnych relacji z ważnymi dla pacjenta osobami.
Przeczytaj również: Samoukojenie – jak dawać sobie wsparcie?
Dla kogo jest terapia integracyjna?
Ze względu na różnorodność metod pomocy terapia integracyjna ma zastosowanie dla praktycznie każdego problemu. Spotkania z psychoterapeutą pracującym eklektycznie są wartościowe dla osób, które mają trudności w podjęciu decyzji dotyczącej wyboru nurtu terapeutycznego. Zadowolone będą również osoby, które chcą jednocześnie pracować nad złagodzeniem doświadczanych objawów psychicznych oraz zrozumieniem ich przyczyn. Poza tym konsultację z psychoterapeutą integracyjnym warto rozważyć, w przypadku:
- różnego typu uzależnień, np. alkoholizmu, zakupoholizmu, narkomanii, hazardu, uzależnienia od mediów społecznościowych;
- zaburzeń odżywiania;
- zaburzeń lękowych;
- zaburzeń osobowości;
- zaburzeń psychosomatycznych;
- braku satysfakcji z życia oraz poczucia pustki bez wyraźnych powodów takiego stanu;
- potrzeby wsparcia w budowaniu relacji z innymi ludźmi, w radzeniu sobie z lękiem, natrętnymi myślami lub niskim poczuciem własnej wartości;
- przytłoczenia problemami dnia codziennego, takimi jak kłopoty w pracy lub w rodzinie.
Niezależnie od rodzaju problemu terapeuta o specjalności integracyjnej dobierze odpowiednie metody pracy, które przyniosą realne efekty terapeutyczne.
Ile trwa terapia integracyjna?
Terapia integracyjna łączy w sobie wiele nurtów psychoterapeutycznych, w związku z czym trudno jest jednoznacznie podać jej ramy czasowe. Zakłada się, że w terapii integracyjnej jest się przez mniej więcej 2 lata.
Przeczytaj również: Inteligencja emocjonalna – czym jest i jak ją rozwijać?
Czy nurt psychoterapii ma znaczenie?
Nurt psychoterapii odgrywa istotną rolę i ma duże znaczenie dla procesu terapeutycznego oraz rezultatów leczenia. Istnieje wiele różnych podejść terapeutycznych, które różnią się filozofią, technikami i założeniami teoretycznymi. Każde z nich kładzie nacisk na różne aspekty ludzkiej psychiki i proponuje odmienne strategie terapeutyczne.
Ważne jest, aby wybrać nurt psychoterapeutyczny, który najlepiej odpowiada potrzebom i celom pacjenta, jak również koresponduje z charakterystyką problemów, z jakimi się on zmaga. Nurt współgrający z indywidualnymi preferencjami może zwiększyć zaangażowanie i skuteczność terapii. Ponadto taki wybór może znacząco wpłynąć na jakość relacji terapeutycznej. Relacja między terapeutą a pacjentem jest kluczowym elementem w psychoterapii i ma fundamentalny wpływ na efektywność terapii. Pacjent powinien czuć się zrozumiany, akceptowany i bezpieczny w tej sytuacji.
Do najpopularniejszych nurtów w psychoterapii należą
- nurt psychodynamiczny, skupiający się na zrozumieniu nieświadomych procesów psychicznych, wywodzących się z dzieciństwa, konfliktów i przeniesienia w terapii;
- nurt kognitywno-behawioralny, skoncentrowany na zmianie myśli i zachowań, które wpływają na stan emocjonalny i funkcjonowanie pacjenta;
- nurt humanistyczny, w którym akcentuje się rozwijanie pełnego potencjału pacjenta i samodzielne rozwiązywanie problemów;
- terapia systemowa, koncentrująca się na interakcjach i wzajemnym wpływie członków rodziny lub grupy;
- terapia poznawcza, skierowana na zmianę myślenia i przekonań, które wpływają na zdrowie psychiczne;
- terapia poznawczo-behawioralna dialektyczna (DBT), opracowana specjalnie dla osób z zaburzeniem osobowości borderline. Łączy elementy terapii poznawczo-behawioralnej z technikami akceptacji i umiejętnościami interpersonalnymi;
- terapia psychodynamiczno-analityczna – jest rozwinięciem psychoterapii psychodynamicznej z większym naciskiem na analizę procesów wewnętrznych.
Wybór konkretnego nurtu terapeutycznego zależy od indywidualnych potrzeb i sytuacji pacjenta. Niekiedy może okazać się, że jedna forma terapii nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wtedy inny nurt terapeutyczny może okazać się bardziej efektywny. Ważne jest, aby pacjent był otwarty na eksplorację różnych opcji i skonsultował się z wykwalifikowanym psychoterapeutą w celu wyboru stylu pracy terapeutycznej.
Jak terapia zmienia człowieka?
Zmiany zachodzące w człowieku w toku psychoterapii odnoszą się głównie do sfery osobowości. Jeżeli cały proces jest dostosowany do rodzaju zaburzenia oraz preferencji pacjenta, wówczas dochodzi do bardzo pozytywnej transformacji. Każde leczenie psychoterapeutyczne, niezależnie od tego, czy jest to terapia indywidualna czy grupowa, ma cel i jego osiągnięcie w finale procesu terapeutycznego to z reguły bardzo satysfakcjonujący moment. Celem terapii bez względu na nurt, w jakim jest prowadzona, jest polepszenie dobrostanu pacjenta, a to niesie także korzyści związane ze sposobem funkcjonowania takiej osoby w relacjach zarówno rodzinnych, jak i zawodowych czy przyjacielskich.
Można założyć, że terapia prowadzi również do zmian w wyglądzie, szczególnie w przypadku, gdy przedmiotem leczenia były zaburzenia odżywiania. Poprawa stanu psychicznego przekłada się na całe życie, znacznie podnosząc jego komfort oraz poziom satysfakcji osoby, która z powodzeniem ukończyła proces terapeutyczny.
