Programowanie neurolingwistyczne
NLP jest dziedziną, która bada, jak ludzie myślą, komunikują się i działają, aby wyciągać wnioski na temat skutecznych strategii, które można zastosować w różnych aspektach życia – także w procesie psychoterapeutycznym. Terapia w tym nurcie opiera się na założeniach, że pacjent ma repertuar własnych narzędzi (umiejętności), dzięki którym może poradzić sobie z każdym kryzysem, a także osiągnąć każdy realny cel. Dzięki terapii NLP te własne zasoby może wydobyć lub rozwinąć i udoskonalić.
Na czym polega programowanie neurolingwistyczne?
Programowanie neurolingwistyczne (NLP) to technika psychologiczna i komunikacyjna, której głównym celem jest zrozumienie wzorców myślenia, języka i zachowań ludzkich. NLP zakłada, że sukces, efektywność i osobista zmiana mogą być osiągnięte poprzez świadome modelowanie strategii sukcesu innych osób. Oznacza to, że sukces opiera się na określonych wzorcach myślenia i zachowania. Chodzi o to, aby zrozumieć te matryce i naśladując je, osiągać podobne wyniki.
NLP analizuje to, jak ludzie używają języka i porozumiewają się ze sobą, w tym zarówno werbalnie, jak i niewerbalnie. Skupia się na poszukiwaniu skutecznych wzorców komunikacyjnych, które można zastosować w celu poprawy relacji i osiągnięcia lepszych wyników w jakiejś dziedzinie.
Przeczytaj również: Inteligencja emocjonalna – czym jest i jak ją rozwijać?
Ważne jest skupienie na identyfikowaniu i zmienianiu przekonań, które mogą zawężać światopogląd, a w ten sposób ograniczać i utrudniać osiągnięcie celów. Poprzez świadomą pracę nad przekonaniami można wyzwolić swój pełen potencjał. NLP jest wykorzystywane również do doskonalenia umiejętności zarządzania sobą i innymi, poprawy efektywności osobistej oraz osiągania sukcesu w biznesie i w życiu zawodowym.
Techniki NLP znajdują zastosowanie w terapii jako narzędzia do rozwiązywania problemów emocjonalnych i psychologicznych, takich jak fobie, lęki czy traumy.
NLPt: neurolingwistyczna psychoterapia – główne założenia
Techniki NLP zaczęto wykorzystywać w psychoterapii już w latach 80. XX wieku w Austrii. Oficjalne wprowadzenie ich do kanonu nurtów psychologicznych przez European Association for Psychoterapy pod nazwą NLPt (neurolingwistyczna psychoterapia) nastąpiło w roku 1997.
Programowanie neurolingwistyczne (NLP) jest podejściem psychologicznym o charakterze integratywnym i systemowym, obejmującym wiele poziomów zmiany – od środowiska, zachowań, umiejętności, przekonań, wartości, aż po odkrywanie tożsamości i misji życiowej. NLP opiera się na postulacie Miltona H. Ericksona, że zmiany terapeutyczne mogą być łatwiejsze i szybsze, niż się przypuszcza. Wykorzystuje ono zarówno świadome, jak i nieświadome aspekty osobowości, rozwijając samoświadomość oraz umiejętności radzenia sobie z problemami.
Przeczytaj również: Budowanie odporności psychicznej – o wewnętrznej sile słów kilka
NLP koncentruje się na wykorzystaniu wewnętrznych zasobów pacjenta, traktując je jako fundament do zmiany. Skupia się na zdrowiu, dobrostanie i optymalnym funkcjonowaniu, a jednocześnie rozpoznaje czynniki dysfunkcyjne. Jego głównym celem jest poszukiwanie rozwiązań i realizacja celów pacjenta. NLP skupia się na przyszłości, ale stosuje także metody odzyskiwania z traum przeszłości.
NLP dostarcza narzędzi, które pacjent może wykorzystać samodzielnie po zakończeniu terapii. NLPt może być realizowane zarówno krótko-, jak i długoterminowo jako terapia indywidualna, a także rodzinna, grupowa i dla par.
Neurolingwistyczna psychoterapia – dla kogo?
Aby zostać psychoterapeutą posiadającym uprawnienia do prowadzenia NLPt, należy ukończyć szkolenie w Polskim Instytucie Neurolingwistycznego Programowania, czyli w placówce akredytowanej przez EANLPt (Europejskie Stowarzyszenie Neurolingwistycznej Psychoterapii). To podyplomowy kurs, który trwa co najmniej 4 lata. W toku nauczania wymagane są m.in.: staż kliniczny, superwizja oraz własna psychoterapia.
Z uwagi na fakt, że terapeuta NLP musi przejść wymagający system edukacyjny, terapią neurolingwistyczną mogą być obejmowane osoby cierpiące z powodu ciężkich zaburzeń oraz chorób o podłożu psychosomatycznym i psychiatrycznym. Neurolingwistyczna psychoterapia jest także skutecznym podejściem terapeutycznym, które może korzystnie wpłynąć m.in. na osoby:
- cierpiące z powodu lęków, fobii i zaburzeń lękowych;
- borykające się z depresją i niskim poczuciem własnej wartości;
- z problemami komunikacyjnymi czy interpersonalnymi;
- chcące rozwijać samoświadomość i zrozumieć lepiej siebie;
- pragnące osiągnąć sukces w życiu zawodowym i osobistym;
- potrzebujące zmiany w swoim zachowaniu, nawykach czy uzależnieniach;
- mające potrzebę odkrycia sensu życia, pasji lub celu własnej egzystencji.
To podejście terapeutyczne sprawdzi się także u sportowców i artystów potrzebujących wsparcia w osiągnięciu lepszych wyników poprzez zmianę mentalności i motywacji oraz rodzin i par, które mogą skorzystać z NLP w rozwiązywaniu konfliktów oraz budowaniu bardziej satysfakcjonujących relacji.
Przeczytaj również: Testy psychologiczne – co to takiego i jak z nich korzystać?
Ile trwa terapia neurolingwistyczna?
O zakończeniu psychoterapii, niezależnie od nurtu, w jakim jest prowadzona, decyduje terapeuta w porozumieniu z pacjentem. To, kiedy proces leczenia zostanie zakończony, zależy od:
- celu terapii – czy został osiągnięty. To, co ma zostać zrealizowane w toku terapii, jest kwestią bardzo indywidualną, ale często rezultaty zawierają się w obszarach, takich jak: zmniejszenie dokuczliwych dolegliwości, np. ataków paniki, poprawa relacji, nabycie umiejętności radzenia sobie w konkretnych sytuacjach, samopoznanie, wzrost samoświadomości;
- doraźnej interwencji – gdy terapia była podjęta jedynie po to, aby przezwyciężyć konkretną sytuację, wówczas po złagodzeniu kryzysu lub rozwiązaniu problemu terapia może zostać naturalnie zakończona;
- osądu terapeuty – jeśli terapeuta uważa, że pacjent bez wsparcia terapii będzie sobie samodzielnie radził, może zaproponować zakończenie terapii;
- woli pacjenta – jeśli pacjent uważa, że osiągnął swoje cele terapeutyczne i jest gotowy na zakończenie terapii, powinien poruszyć ten temat ze swoim terapeutą.
Przeczytaj również: Jak motywować dziecko do nauki?
