Tomografia komputerowa angio klatki piersiowej

Czym jest angio-TK klatki piersiowej?

Pod pojęciem „angio-TK klatki piersiowej” kryje się tomografia komputerowa klatki piersiowej z angiografią, czyli badanie pozwalające zobrazować przepływ krwi przez naczynia. Ma ono szereg zastosowań diagnostycznych i jest szczególnie użyteczne w ocenie naczyń krwionośnych serca, płuc oraz dużych naczyń takich jak aorta czy tętnice płucne. Do wykonania tego badania konieczne jest podanie środków cieniujących. W zależności od objawów klinicznych i wskazań wykonuje się badanie w fazie tętniczej, żylnej lub w fazie tętnic płucnych.

Sprawdź też, czym jest rezonans magnetyczny angio

Wskazania do badania angio-TK klatki piersiowej

Zatorowość płucna to jedno z najważniejszych wskazań do wykonania angio-TK klatki piersiowej. Badanie to pozwala na szybką i dokładną ocenę tętnic płucnych w poszukiwaniu zakrzepów, które mogły doprowadzić do zatorowości.

Angio-TK jest kluczowym narzędziem w diagnostyce tętniaka aorty, czyli patologicznego rozszerzenia ściany aorty. Stan ten zwiększa ryzyko pęknięcia tego naczynia. Tomografia angio klatki piersiowej pozwala na ocenę wielkości i lokalizacji tętniaka oraz stanu okolicznych tkanek.

Przeczytaj więcej o tomografii komputerowej angio aorty piersiowej.

Badanie angio-TK klatki piersiowej umożliwia diagnostykę różnorodnych chorób naczyń krwionośnych, takich jak zwężenia, rozwarstwienia ściany naczyniowej czy inne anomalie naczyniowe znajdujące się w obrębie klatki piersiowej. W przypadku podejrzenia wrodzonych lub nabytych wad serca angio-TK może dostarczyć cennych informacji o strukturze tego organu i dużych naczyń, co jest istotne dla planowania dalszego leczenia.

Tomografia komputerowa angio wykorzystywana jest do oceny anatomii naczyń krwionośnych przed zabiegami kardiologicznymi, w tym przed operacjami na otwartym sercu czy zabiegami stentowania. Ważnym elementem diagnostyki przedzabiegowej są również: rezonans magnetyczny serca lub tomografia komputerowa serca Oprócz tego angio-TK klatki piersiowej stanowi element kontroli po interwencjach naczyniowych. Badanie to może być wykorzystywane do monitorowania efektów procedur, w tym stanu wszczepionych stentów czy przeprowadzonych rekonstrukcji naczyniowych.

W przypadku ciężkich urazów klatki piersiowej angio-TK może być wykorzystane do oceny uszkodzeń naczyń krwionośnych po wypadkach komunikacyjnych, upadkach z wysokości czy innych urazach. Angio-tomografia komputerowa klatki piersiowej może być stosowana do oceny nowotworów klatki piersiowej, w tym oceny stopnia zaawansowania raka płuc, jak również do poszukiwania ewentualnych przerzutów w dużych naczyniach.

Zobacz także: Wczesne wykrywanie raka płuc.

Angio-TK klatki piersiowej – przeciwwskazania

Chociaż angio-TK klatki piersiowej to cenne narzędzie diagnostyczne, istnieją pewne przeciwwskazania do wykonania tego badania. Wymienia się wśród nich m.in.:

• alergię na środek kontrastowy używany podczas angio-TK – reakcje alergiczne mogą być łagodne (np. wysypka, świąd) lub ciężkie i potencjalnie zagrażające życiu (np. anafilaksja);
• niewydolność nerek – kontrast może wpłynąć negatywnie na funkcję tego narządu, dlatego badania nie powinno się wykonywać u osób z ciężką niewydolnością nerek lub dializowanych;
• ciążę – promieniowanie X używane w angio-TK stanowi ryzyko dla rozwijającego się płodu;
• ciężkie stany ogólnoustrojowe – np. ciężkie zaburzenia krążenia, nieustabilizowany stan pacjenta;
• niezdolność do pozostawania w bezruchu – badanie wymaga, aby pacjent nie ruszał się przez cały czas trwania skanowania, u osób, które nie mogą pozostać nieruchome, może być konieczne zastosowanie środków uspokajających lub wybranie innej metody diagnostycznej.

Mimo że obecność metalowych implantów, typu stymulatory serca czy inne urządzenia elektroniczne, nie jest absolutnym przeciwwskazaniem do angio-TK, może wpływać na jakość uzyskanych obrazów i wymaga uprzedniej konsultacji z personelem medycznym. W przypadku występowania przeciwwskazań do angio-TK lekarz może zalecić inne metody obrazowania, takie jak rezonans magnetyczny czy ultrasonografia.

Zobacz także: USG płuc.

Jak przebiega angio-TK klatki piersiowej? Przygotowanie do badania

Angio-TK klatki piersiowej łączy zaawansowane skanowanie TK z podaniem dożylnego środka kontrastowego. Przed badaniem pacjent otrzymuje instrukcje dotyczące przygotowania, które obejmują m.in.:

• konieczność pozostawania na czczo przez kilka godzin przed badaniem;
• poinformowanie personelu medycznego o wszelkich alergiach, szczególnie na środki kontrastowe zawierające jod, a także o stanie zdrowia, np. o występowaniu niewydolności nerek, chorób serca, ciąży czy obecności implantów medycznych;
• przedstawienie posiadanej dokumentacji medycznej;
• przedstawienie aktualnego wyniku badania poziomu kreatyniny we krwi;
• pozostawienie w szatni wszelkich metalowych elementów typu wsuwki do włosów, okulary, biżuteria;
• wybór wygodnego ubrania bez metalowych części typu pasek do spodni, klamry, zamki;
• uzupełnienie dokumentacji medycznej.

Przeczytaj więcej na temat RTG klatki piersiowej.

Przed rozpoczęciem badania pacjentowi podaje się dożylnie środek kontrastowy, co wiąże się z uprzednim założeniem wkłucia. Podanie tego środka jest niezbędne do uwidocznienia naczyń krwionośnych na skanach. Następnie badany kładzie się na plecach na ruchomym stole tomograficznym, z ramionami nad głową, aby uniknąć zakłóceń w obrazach. Po prawidłowym ułożeniu pacjenta stół zostaje wsunięty do wnętrza maszyny i rozpoczyna się skanowanie. Badanie zwykle trwa kilka minut.

Podczas skanowania pacjent może usłyszeć dźwięki pracy tomografu, które są normalne. Przez całe badanie jest w kontakcie z osobą operującą maszyną. W trakcie angio-TK klatki piersiowej badany powinien pozostawać nieruchomo, personel medyczny może też go poprosić o krótkotrwałe wstrzymanie oddechu.

Po zakończeniu badania pacjent zostaje na ok. 30-minutowej obserwacji, w tym czasie usuwa się wkłucie. Później może wrócić do normalnych aktywności, zaleca się jednak intensywniejsze nawadnianie, aby przyspieszyć usunięcie kontrastu z organizmu. Na koniec pacjent otrzymuje informacje o sposobie odbioru wyników badania.