Za pomocą rezonansu magnetycznego można ocenić: wątrobę, trzustkę, śledzionę i nerki. Szczególną rolę odgrywa obrazowanie rezonansem magnetycznym w diagnostyce schorzeń wątroby. Czułość rezonansu magnetycznego w wykrywaniu zmian ogniskowych nie ustępuje obecnie tomografii komputerowej, a niewątpliwą zaletę metody stanowi bardzo wysoka swoistość rezonansu magnetycznego. W przypadku torbieli, naczyniaków i ogniskowego przerostu guzkowego wątroby postawienie właściwego rozpoznania możliwe jest nawet bez konieczności podawania środka kontrastowego. Specjalne sekwencje pozwalają również na rozpoznanie ogniskowego stłuszczenia wątroby, często sprawiającego problemy w tomografii komputerowej, a nowe środki kontrastowe wykazujące powinowactwo do komórek wątrobowych umożliwiają różnicowanie guzów zawierających hepatocyty.
Niewątpliwą zaletą rezonansu magnetycznego jest możliwość nieinwazyjnego obrazowania dróg żółciowych i przewodu trzustkowego za pomocą cholangiopankreatografii MR (MRCP), bez konieczności podawania środka kontrastowego. Cholangiopankreatografia MR jest odmianą hydrografii MR wykorzystującą długi czas relaksacji poprzecznej statycznych płynów do uzyskania wysokiego sygnału z dróg żółciowych przy niskim sygnale z tła (wątroby i innych tkanek litych). MRCP jest najlepszą nieinwazyjną metodą wykrywania kamicy przewodowej, wykazuje bardzo wysoką skuteczność diagnostyczną w ocenie przeszkody w odpływie żółci o różnej etiologii, zmian torbielowatych dróg żółciowych, czy anomalii rozwojowych bańki trzustkowo-dwunastnicznej. Badania wykonywane za pomocą ultraszybkich sekwencji pozwalają także na ocenę dynamiczną pacjentów z zaburzeniami czynności skurczowej zwieracza Odiego (SOD) mających największe ryzyko rozwinięcia zapalenia trzustki w następstwie ECPW.
Badanie jamy brzusznej za pomocą rezonansu magnetycznego powinno być wykonywane w przypadkach niejednoznacznego obrazu w tomografii komputerowej, a także w przypadkach, gdy wykonanie badania tomograficznego jest niewskazane, np. u pacjentów, którzy otrzymywali duże dawki promieniowania jonizującego.
Na czym polega rezonans magnetyczny jamy brzusznej?
Rezonans magnetyczny to kompleksowa i nieinwazyjna metoda obrazowania jamy brzusznej. Badanie to pozwala wykryć zmiany nowotworowe, torbiele, stany zapalne, naczyniaki, polipy czy ropnie.
Rezonans magnetyczny jamy brzusznej powinno się wykonać w sytuacji, gdy uzyska się niejednoznaczny obraz wcześniej wykonanych badań lub gdy istnieją przeciwwskazania do wykonania badania tomografii komputerowej. Dowiedz się więcej na temat tego badania.
Czym jest rezonans magnetyczny?
Rezonans magnetyczny (RM) to metoda diagnostyki obrazowej. W przeciwieństwie do innych badań obrazowych umożliwia uzyskanie bardzo szczegółowego obrazu narządów i tkanek bez udziału promieniowania jonizującego, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci, kobiet w ciąży i pacjentów, którzy regularnie muszą wykonywać tego typu badania kontrolne. Rezonans jest bezbolesny i praktycznie nieszkodliwy dla organizmu. Można go powtarzać wielokrotnie pacjentom w każdym wieku.
Rezonans magnetyczny jamy brzusznej – zastosowanie
Rezonans magnetyczny jamy brzusznej stosowany jest przede wszystkim do oceny następujących narządów: nerek, trzustki, śledziony, wątroby, pęcherzyka żółciowego, moczowodów i nadnerczy. W ramach badania diagnosta skupia się zazwyczaj na obrazowaniu konkretnego narządu oraz na ocenie naczyń i węzłów chłonnych badanego zakresu.
Rezonans jamy brzusznej pozwala diagnozować nieprawidłowości, lecz używa się go również do monitorowania procesu leczenia i progresji choroby, przygotowania do operacji, oceny rozległości urazów wewnętrznych czy do kontroli po przeszczepie.
„Rezonans magnetyczny jamy brzusznej jest badaniem rozstrzygającym wstępne rozpoznania chorobowe, postawione innymi metodami obrazowania. Dzięki zastosowaniu różnych sekwencji pomiarowych można precyzyjnie różnicować zmiany łagodne od złośliwych” – zaznacza dr n. fiz. Radosław Kuliński, Kierownik Inspektorów Ochrony Radiologicznej LUX MED Diagnostyka.
Jakie są wskazania do wykonania rezonansu magnetycznego jamy brzusznej?
Wśród wskazań do badania jamy brzusznej rezonansem magnetycznym wymienia się m.in.:
- nowotwory narządów jamy brzusznej i przestrzeni zaotrzewnowej,
- malformacje naczyniowe,
- bąblowicę,
- diagnostykę chorób wątroby w przypadku niejednoznacznego wyniku badania USG,
- kamicę dróg żółciowych,
- kamicę dróg moczowych (zwłaszcza z obecnością nieuwapnionych złogów, które nie zostały uwidocznione w badaniu tomografem komputerowym),
- chorobę Leśniowskiego-Crohna,
- obecność podejrzanych zmian zapalnych.
Zobacz także: Przetoka odbytu – objawy, badania, leczenie. Jak wygląda diagnostyka?
Przebieg rezonansu magnetycznego jamy brzusznej
Badanie jamy brzusznej rezonansem magnetycznym może być przeprowadzane na dwa sposoby: po dożylnym podaniu środka kontrastowego lub bez niego. Kontrast to specjalna substancja, dzięki której wyniki badania są jeszcze bardziej precyzyjne.
Rezonans magnetyczny wykonywany jest w pozycji leżącej. Podczas badania pacjent musi pozostać nieruchomy, ponieważ RM wykazuje dużą wrażliwość na artefakty ruchowe wynikające z poruszania się badanego. Badanie może utrudniać nawet samo poruszanie się przy oddychaniu. Aby do tego nie doszło, pacjent nabiera powietrze zgodnie z poleceniami technika wykonującego badanie. W celu uniknięcia negatywnych odczuć związanych z dźwiękiem wydobywającym się wewnątrz aparatu, pacjentowi podaje się słuchawki lub stopery. Badanie trwa około 20–30 minut.
Zobacz także: Jakie mogą być przyczyny bólu po lewej stronie brzucha? Diagnostyka.
Jakie są przeciwwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego jamy brzusznej?
Przeciwwskazaniem do wykonania rezonansu magnetycznego jamy brzusznej są wszczepione elementy metaliczne. Względnymi przeciwwskazaniami (badanie RM może być wykonane w szczególnych przypadkach – decyzja zawsze zależy od lekarza nadzorującego badanie, który podejmuje ją w oparciu o dokumentację medyczną) są:
- ciąża podczas pierwszego trymestru,
- stenty,
- wszczepione klipsy naczyniowe,
- stentgrafty,
- kardiowerter / defibrylator,
- stymulatory serca,
- neurostymulatory,
- stabilizacje ortopedyczne,
- aparaty ortodontyczne,
- implanty stomatologiczne.
Należy też zwrócić uwagę na możliwe dodatkowe przeciwwskazania do wykonania badania z kontrastem, jakimi są ciężka niewydolność nerek oraz ciężka reakcja alergiczna, po podaniu kontrastu w przeszłości.
Zobacz także: Tomografia brzucha - na czym polega i jak przebiega?
Przygotowanie do rezonansu magnetycznego jamy brzusznej
Kilka dni przed badaniem powinno się przejść na lekkostrawną dietę, a dzień przed rezonansem przyjąć środek przeciw wzdęciom. Lekarz może zalecić użycie środków przeczyszczających i aplikację czopka glicerynowego. Wymaga tego zwłaszcza badanie jelita grubego – brak treści jelitowej i gazów poprawia widoczność narządów jamy brzusznej.
Na badanie warto przyjść w wygodnym ubraniu. Strój nie powinien zawierać metalowych elementów. Leki przyjmowane na stałe należy zażyć zgodnie ze wskazaniami lekarza. W przypadku badania z kontrastem konieczne jest wcześniejsze sprawdzenie stężenia kreatyniny, natomiast przed badaniem zachowanie przynajmniej dwugodzinnej przerwy od jedzenia. W przeddzień badania z kontrastem trzeba zwrócić uwagę na dobre nawodnienie.