Helicobacter pylori to bakteria, która odpowiada za większość przypadków zapalenia żołądka. Zakażenie nią może przebiegać w sposób całkowicie bezobjawowy, jednak u 20–30% społeczeństwa wiąże się z symptomami takimi jak nudności czy bóle w nadbrzuszu. Badanie w kierunku helicobacter IgA to nic innego jak oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał IgA typowych dla omawianej bakterii. Test wykonuje się w celu diagnostyki pierwotnego zakażenia.
Co to jest helicobacter IgA?
Helicobacter pylori to powszechnie występująca bakteria, która bytuje w błonie śluzowej żołądka. Najczęściej występuje w krajach rozwijających się, gdzie może dotyczyć nawet 90% społeczeństwa, natomiast w krajach Europy Zachodniej odsetek ten jest znacznie niższy, gdyż wynosi do 40%. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, zazwyczaj podczas kontaktu z nosicielem tego drobnoustroju. Możliwa jest droga gastro-oralna, oralno-oralna czy fekalno-oralna. W praktyce oznacza to, że ryzyko zakażenia występuje przy pocałunkach, piciu z tej samej butelki lub dotykaniu brudnymi rękami ust. Do pierwszego zakażenia dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie i utrzymuje się ono przez całe życie, choć w 30–35% przypadków przebiega całkowicie bezobjawowo.
Badanie helicobacter IgA polega na oznaczeniu przeciwciał specyficznych dla omawianego drobnoustroju. Ten rodzaj testu może być cennym uzupełnieniem dla oznaczenia przeciwciałI, ponieważ obniża liczbę wyników fałszywie ujemnych. Wykonuje się go głównie w celach diagnostycznych lub do oceny ryzyka wystąpienia choroby wrzodowej żołądka. Nie stosuje się go natomiast w celu monitorowania skuteczności podjętego leczenia.
Przeczytaj również: Co to jest dyspepsja? Rozpoznanie, objawy i metody leczenia.
Wskazania do wykonania badania w kierunku helicobacter IgA
Badanie przeciwciał IgA specyficznych dla Helicobacter pylori wykonuje się w przypadku, gdy dorosły lub dziecko zgłasza dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takie jak bóle brzucha (szczególnie w jego górnej części), wzdęcia, biegunki, niestrawność, kwaśne odbijanie po posiłku, nudności, zgaga czy brak apetytu. Jest to przeważnie uzupełnienie dla testu na przeciwciała igG i oba badania wykonuje się zwykle razem, aby uzyskać lepszy obraz sytuacji. Szczegółowa diagnostyka pod kątem zakażenia bakteryjnego jest konieczna zwłaszcza wtedy, gdy symptomy utrzymują się przez długi czas i nie mają związku z zatruciem pokarmowym lub obecnością rotawirusa.
Celem testu jest stwierdzenie, czy w organizmie doszło już do zakażenia omawianą bakterią i czy to właśnie ona jest przyczyną dolegliwości żołądkowych. Lekarz zleca badanie na helicobacter IgA, jeśli podejrzewa chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy albo refluks przełyku. Badanie wykonuje się również wtedy, gdy w grę wchodzi ryzyko wystąpienia nowotworu żołądka.
Dodatni wynik badania, który potwierdza obecność przeciwciał, świadczy o aktualnym, pierwotnym zakażeniu bakterią.
Zobacz także: Co to jest zespół SIBO? – objawy, rozpoznanie, leczenie.
Przebieg badania na helicobacter igA
Badanie przeciwciał helicobacter IgA przebiega podobnie tak jak standardowe pobranie krwi w celu np. wykonania morfologii ogólnej. Materiałem do badania jest próbka krwi, którą pobiera się zazwyczaj z żyły łokciowej prawej lub lewej ręki, w zależności od preferencji i uwarunkowań Pacjenta. Samo pobranie krwi trwa kilkanaście sekund i często jest całkowicie bezbolesne. Po jego wykonaniu warto chwilę odpocząć i przez kilka minut uciskać miejsce, z którego została pobrana krew, aby uniknąć powstania siniaków. Po upływie tego czasu można wrócić do normalnej aktywności. Wynik testu powinien pojawić się w ciągu kilku dni od jego wykonania.
Jak przygotować się do badania w kierunku helicobacter IgA?
Badanie na helicobacter igA nie wymaga specjalnych przygotowań. Najlepiej wykonać je rano, ale Pacjent nie musi być na czczo. Zaleca się, aby ok. 30 min przed badaniem wypić szklankę wody. W dniach poprzedzających badanie nie trzeba również zmieniać nawyków dietetycznych.
Jakie choroby wykrywa badanie na helicobacter igA?
Test na przeciwciała helicobacter IgA wykonuje się, m.in. aby potwierdzić lub ocenić ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka albo dwunastnicy. Schorzenie to, popularnie zwane wrzodami, to ubytek tkankowy w obrębie błony śluzowej wspomnianych organów. Towarzyszy mu stan zapalny, który objawia się charakterystycznym dokuczliwym bólem w nadbrzuszu. Symptomy te występują kilka godzin po posiłku, ale mogą pojawić się także nad ranem lub w nocy, kiedy – również na czczo – występują takie objawy, jak: wymioty, nudności, wzdęcia, brak apetytu, zgaga, zaparcia lub biegunki i nieprzyjemny posmak w ustach z charakterystycznym gorzkim czy kwaśnym odbijaniem.
Badanie może okazać się cenną wskazówką w diagnostyce innych chorób, takich jak:
- choroba refluksowa przełyku – charakteryzuje się cofaniem kwaśnej treści pokarmowej z żołądka do wyższych partii układu pokarmowego. Dolegliwość ta nasila się zazwyczaj w pozycji leżącej i bywa przyczyną przewlekłej chrypki, ponieważ podrażnieniu ulegają tutaj również elementy układu oddechowego;
- nowotwór żołądka – takie podejrzenie pada dość rzadko, ale jeśli już się pojawi, może wskazywać na gruczolakoraka tego narządu lub chłoniaka MALT, który również dotyczy żołądka i jego błon śluzowych;
- niedokrwistość – tutaj podstawą będzie jednak określenie poziomu żelaza i ferrytyny we krwi.
W przypadku nowotworów konieczna może być interwencja chirurgiczna. Sprawdź, co zawiera pakiet badań przed zabiegiem operacyjnym.tować się do operacji.