Skręcenie kostki – co robić? Jakie badania wykonać?
Urazy kostki są częste zarówno u sportowców, jak i u osób prowadzących siedzący tryb życia. Jednym z bardziej rozpowszechnionych jest skręcenie stawu skokowego. Przeczytaj więcej na temat tej kontuzji.
Spis treści
Skręcenie kostki – co to znaczy?
Skręcenie stawu skokowego, zwyczajowo zwane skręceniem kostki, to jeden z częstszych urazów. Charakteryzuje się uszkodzeniem torebki stawowej, więzadeł, chrząstki stawowej, przyczepów ścięgien w stawie skokowym, a w ciężkich przypadkach fragmentów kostnych. Staw ten najczęściej ulega urazom. Do skręcenia kostki dochodzi zazwyczaj w wyniku nieprawidłowego ustawienia stopy podczas aktywności, w czasie których wykonywane są duże ruchy skrętne.
Rodzaje skręcenia kostki
Biorąc pod uwagę skalę uszkodzenia, można wyróżnić następujące stopnie skręcenia kostki:
● stopień pierwszy – naciągnięcie torebki i więzadeł;
● stopień drugi – rozerwanie torebki;
● stopień trzeci – rozerwanie torebki i więzadeł;
● stopień czwarty – oderwanie więzadeł z fragmentem kostnym.
Objawy skręcenia kostki
Najbardziej uciążliwym objawem skręcenia kostki jest ból, który ogranicza ruchomość stawu skokowego i staje się dotkliwszy podczas wykonywania ruchu. W związku z tym skręcona kostka potrafi na kilka tygodni utrudnić codzienne funkcjonowanie. Pozostałe objawy skręcenia kostki to:
● obrzęk,
● tkliwość,
● ocieplenie,
● zasinienie i wylew krwawy w okolicy stawu.
Przy rozerwaniu więzadeł może dojść do niestabilności stawu skokowego. Skręcenie kostki nierzadko bywa mylone lub utożsamiane ze zwichnięciem. Jednak w odróżnieniu od zwichnięcia w skręceniu nie dochodzi do przemieszczenia powierzchni stawowych względem siebie.
Zobacz także: Badania obrazowe – poznaj główne ich rodzaje
Do jakiego lekarza się zgłosić?
Uszkodzeniami z zakresu układu ruchu zajmuje się ortopeda. Jednak zazwyczaj w pierwszej kolejności osoba, która doświadczyła urazu, trafia po pomoc do lekarza rodzinnego. Rozpoznanie skręcenia stawu skokowego, jak w przypadku każdej innej przypadłości, rozpoczyna się od szczegółowo przeprowadzonego wywiadu medycznego, który pomaga ustalić mechanizm, w jakim doszło do urazu. Lekarz obserwuje pacjenta podczas leżenia, siedzenia, stania, wykonywania ruchów czynnych i biernych z oporem. Następnie przystępuje do badania fizykalnego. Wykorzystać może kilka testów, w tym m.in.:
● test odwrócenia stopy, który pozwala ustalić, czy zachowana jest ciągłość więzadła strzałkowo-piętowego;
● test szuflady przedniej, który pozwala na ocenę więzadła strzałkowo-skokowego przedniego;
● external rotation test i squeeze test, które służą do oceny uszkodzenia więzozrostu piszczelowo-strzałkowego.
Cennych informacji diagnostycznych dostarczą badania obrazowe. Zazwyczaj są to RTG lub USG. Inne badania – typu tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny – rozważa się celem poszerzenia diagnostyki, jeśli zachodzi podejrzenie innych uszkodzeń.
Skręcenie kostki – co robić? Pierwsza pomoc
Pierwsza pomoc w przypadku skręcenia nogi w kostce polega na możliwie szybkim usztywnieniu kończyny po urazie. W ten sposób ogranicza się ryzyko jego pogłębiania. W tym celu użyć można bandaża elastycznego. Poszkodowanemu pomaga się następnie dotrzeć do lekarza, który oceni stopień uszkodzenia i wdroży leczenie. Jeśli Pacjent jest sam, to konieczne okazać się może wezwanie pomocy medycznej. W przypadku niepokojących objawów – np. dużego obrzęku, zasinienia, mrowienia, drętwienia stopy – wskazana jest konsultacja ortopedyczna.
Leczenie skręcenia kostki
Uraz kostki, taki jak skręcenie, wymaga leczenia. Polega ono na:
● unieruchomieniu gipsowym – zmniejsza ono ból i zapewnia odpoczynek uszkodzonym tkankom, co pozwala na szybszą regenerację;
● leczeniu czynnościowym – odciążeniu kończyny i stosowaniu się do zasady PRICE, gdzie poszczególne litery oznaczają: P – ochronę skręconego stawu (z ang. protection), R – odpoczynek (z ang. reset), I – lód (z ang. ice), czyli zimne okłady w pierwszych 2–3 dniach, C – ucisk (z ang. compression), stosowanie opaski elastycznej, stabilizatora, ortezy, E – uniesienie kończyny (z ang. elevation);
● farmakoterapii – stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które też łagodzą ból, smarowaniu żelem lub kremem na stłuczenia;
● operacjach naprawczych (w ciężkich przypadkach).
Jako uzupełnienie leczenia skręcenia kostki zalecana bywa rehabilitacja, dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości Pacjenta. Ustąpienie objawów skręcenia kostki obserwuje się po mniej więcej 3 tygodniach. Jeśli jednak doszło do znacznego stopnia urazu, leczenie będzie trwało dłużej, nawet do 5–6 tygodni. Konieczne są ograniczenia poruszania uszkodzoną stopą i niepodejmowanie aktywności fizycznej do czasu wyleczenia urazu.