Rezonans magnetyczny klatki piersiowej – co to za badanie?

Rezonans magnetyczny pozwala na ocenę zarówno kości (w szczególności szpiku kostnego), jak i tkanek miękkich. Ta metoda obrazowania zazwyczaj uzupełnia wcześniejszą diagnostykę. MR klatki piersiowej nie należy do często przeprowadzanych badań. Znacznie powszechniejsza spośród specjalistycznego obrazowania tej części ciała jest tomografia komputerowa. Dowiedz się, kiedy przeprowadza się RM klatki piersiowej i czy są do niego przeciwwskazania.

Czym jest rezonans magnetyczny?

Rezonans magnetyczny to bezbolesna, nieinwazyjna, bezpieczna metoda diagnostyczna. W odróżnieniu od innego powszechnie stosowanego obrazowania medycznego, jakim jest TK, czyli tomografia komputerowa, pozwala uzyskać obraz tkanek organizmu bez użycia promieniowania jonizującego. RM wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe.

Stanowi istotny element procesu diagnostyczno-leczniczego. Zazwyczaj traktuje się go jako uzupełnienie wcześniej przeprowadzonych badań obrazowych, np. RTG lub USG, które nie zapewniły jasnego rozpoznania.

Rezonans magnetyczny klatki piersiowej – co obejmuje?

RM klatki piersiowej nie należy do często stosowanych metod diagnostycznych. Wykonuje się go zwłaszcza w przypadku podejrzenia nacieku ściany klatki piersiowej w przebiegu choroby nowotworowej płuc, osierdzia czy serca – ocena charakteru guza, jego rozmiaru, umiejscowienia, uszkodzenia sąsiednich struktur, obecności przerzutów, schorzeń w przebiegu, których dochodzi do naciekania na ściany klatki piersiowej, chorób dużych naczyń krwionośnych. Dzięki rezonansowi można szybko zaplanować optymalne terapie onkologiczne oraz monitorować ich efekty.

Zobacz także: Tomografia komputerowa klatki piersiowej i śródpiersia

Przeciwwskazania do rezonansu klatki piersiowej

MR klatki piersiowej nie może być przeprowadzone u wszystkich pacjentów. Wśród przeciwwskazań wymienia się m.in.:

• implant uszny, zaszyty pod skórą aparat słuchowy,
• neurostymulator,
• odłamek metalowy w ciele,
• stymulator serca lub kardiowerter – defibrylator,
• protezy z metalu np. ortopedyczne, dentystyczne,
• stenty w naczyniu (w okresie 6 tygodni od zabiegu),
• metalową zastawkę serca,
• niektóre wkładki wewnątrzmaciczne.

Przeprowadzenie MR klatki piersiowej u pacjentów mających w ciele metalowe elementy mogłoby spowodować ich przesunięcie, poparzenie tkanek lub zafałszowanie wyników badań. W razie wątpliwości, przed zgłoszeniem się na badanie skonsultuj się z lekarzem kierującym lub pracownią diagnostyczną. Nie ma przeciwwskazań z uwagi na wiek.

Zobacz także: Jak wygląda USG piersi?

Jak wygląda badanie rezonansu magnetycznego klatki piersiowej?

Rezonans magnetyczny klatki piersiowej to badanie wymagające odpowiedniego przygotowania. Pacjent powinien się na nie zgłosić luźno ubrany, tak aby strój nie krępował ruchów i nie uciskał. Ważne, aby zdjąć wszelkie metalowe elementy np. biżuterię, okulary, pasek od spodni, spinki do włosów. W przebieralni należy zostawić też portfel, telefon czy inny sprzęt.

Jeżeli u pacjenta wykonywany będzie rezonans magnetyczny klatki piersiowej z kontrastem, konieczne jest przeprowadzenie badania oceniającego stężenie kreatyniny. Wyniki w przypadku osób z zaburzeniami pracy nerek nie powinny być starsze jak 7 dni, a pozostałych osób 3 tygodnie. Badanie z podaniem środka cieniującego wiąże się też z kilkugodzinną przerwą w jedzeniu.

Na badanie MR klatki piersiowej pacjent powinien się zgłosić wcześniej, aby uzupełnić ankietę i w przypadku podania kontrastu założyć wenflon. Powinien zabrać ze sobą dokument tożsamości i dokumentację z wcześniejszych badań. Układany jest na ruchomym stole, na którym wprowadzany jest do środka aparatu. W czasie MR klatki piersiowej nie wolno się poruszać. Czasem prowadzący badanie może poprosić o krótkotrwałe wstrzymanie oddechu.

Badanie trwa kilkadziesiąt minut, a czasem ponad godzinę. Trudno określić dokładnie czas, jaki zajmie, bo może zajść potrzeba powtórzenia niektórych sekwencji. Po badaniu rezonansu magnetycznego klatki piersiowej pacjent wraca do codziennych obowiązków. Osoby, którym podano środek cieniujący, przez pół godziny zostają w placówce pod obserwacją oraz oczekując na usunięcie wkłucia. Zaleca im się wzmożone nawadnianie. Wynik MR klatki piersiowej ma formę opisu i zdjęć i/lub nagrania na płycie.

Zobacz także: Rezonans magnetyczny u dziecka – co warto wiedzieć o tym badaniu?