Jak wykryć guz nadnerczy? Objawy i leczenie
Udostępnij na:
Guz nadnerczy jest zwykle wykrywany przypadkowo podczas badań obrazowych, takich jak ultrasonografia, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny. Zazwyczaj guzy nadnerczy są wykrywane u osób powyżej 60. roku życia, częściej u kobiet. Dowiedz się więcej o tym schorzeniu.
Spis treści
Jakie są przyczyny guzów nadnerczy?
Przyczyny guzów nadnerczy nie są do końca poznane, jednak istnieje kilka czynników ryzyka. Należą do nich m.in. czynniki genetyczne. Badania wskazują bowiem, że niektóre osoby są bardziej podatne na guzy nadnerczy ze względu na dziedziczenie pewnych mutacji genetycznych. Do czynników ryzyka należy także palenie papierosów oraz otyłość.
Jakie objawy powoduje guz nadnerczy?
Jeśli występuje podejrzenie guza nadnerczy, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, który przeprowadzi dalsze badania diagnostyczne. Wśród charakterystycznych symptomów można wymienić zwiększone ciśnienie krwi. Guz nadnerczy przyczynia się do nadciśnienia tętniczego, które nie reaguje na standardowe leczenie. Schorzenie objawia się również niekiedy bólem w okolicy lędźwiowej, który promieniuje do brzucha lub miednicy.
Poza tym guzy nadnerczy powodują często wydzielanie nadmiaru hormonów, co prowadzi do takich objawów, jak: wzmożone owłosienie, zmiany w masie ciała czy zmiany nastroju. W przypadku zaawansowanego stopnia choroby mogą wystąpić inne objawy: utrata masy ciała, osłabienie bądź zmęczenie.
Jak diagnozować guzy nadnerczy?
Diagnoza guza nadnerczy obejmuje badania mające na celu potwierdzenie obecności zmiany oraz określenie jej charakteru. Należą do nich:
● badania obrazowe – tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MRI) i ultrasonografia (USG) pozwalają na dokładne zobrazowanie guza nadnerczy oraz mogą pomóc w określeniu rozmiaru, lokalizacji i ewentualnego naciekania guza,
● badania laboratoryjne – takie jak badanie poziomu kortyzolu i hormonów płciowych, mogą dostarczyć dodatkowych informacji na temat funkcjonowania nadnerczy oraz ewentualnej nadprodukcji hormonów,
● biopsja guza nadnerczy – polega na pobraniu próbki tkanki guza w celu analizy pod mikroskopem. Jest to ważne narzędzie diagnostyczne, które pomaga określić charakter guza i stopień jego złośliwości.
Metody leczenia
Główną metodą leczenia jest operacyjne usunięcie guza. W zależności od wielkości guza i jego lokalizacji operacja może obejmować klasyczne lub laparoskopowe usunięcie nadnercza (adrenalektomię). Ponadto w niektórych przypadkach po operacji stosuje się radioterapię, aby zniszczyć pozostałe komórki nowotworowe.
Jak umówić wizytę
Choć guzy nadnerczy są stosunkowo oporne na chemioterapię, w niektórych przypadkach może być ona stosowana w celu zmniejszenia rozmiaru guza przed operacją lub w przypadku przerzutów. Terapia celowana wykorzystuje leki, które są skierowane bezpośrednio do komórek nowotworowych, zaburzają ich wzrost i rozwój. Immunoterapia polega natomiast na stymulowaniu układu odpornościowego do walki z komórkami nowotworowymi.
Rodzaje guzów nadnerczy
„Guzy nadnercza” to ogólna nazwa dla guzów, które rozwijają się w nadnerczach. Mogą mieć różne rodzaje i pochodzić z różnych typów komórek. Jednym z wielu możliwych rodzajów guza nadnerczy jest guz chromochłonny. Rozwija się z komórek chromochłonnych. Produkuje hormony, takie jak adrenalina i noradrenalina, które są kluczowe dla regulacji reakcji organizmu na stres.
Inne rodzaje mogą obejmować m.in. gruczolaki nadnercza (nowotwory wywodzące się z tkanki gruczołowej w nadnerczach) oraz raka nadnercza (nowotwór złośliwy). Różnice między nimi wynikają z rodzaju komórek, z których rozwijają się guzy, ich cech patologicznych i potencjalnego wpływu na organizm.
Rokowanie
Rokowanie w przypadku guza nadnerczy zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju guza, jego wielkości, stopnia zaawansowania, obecności przerzutów oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Guzy nadnerczy, które są wcześnie wykrywane i chirurgicznie usunięte, wiążą się zwykle z dobrym rokowaniem, zwłaszcza jeśli nie ma przerzutów do innych narządów. Jednak w przypadku złośliwych guzów nadnerczy, które naciekają lub dają przerzuty odległe, rokowanie może być mniej korzystne. Leczenie w takim wypadku będzie wymagać kombinacji terapii chirurgicznej, chemioterapii, radioterapii czy terapii celowanej.
Ważne jest monitorowanie pacjenta już po leczeniu, aby wykryć ewentualne nawroty guza i dostosować terapię w zależności od potrzeb. W każdym przypadku kluczowe jest wczesne wykrycie, właściwe leczenie i regularne śledzenie postępów choroby.
Udostępnij na:
Zobacz także
Jak interpretować wyniki mammografii? Co oznacza zagęszczenie piersi?
Mammografia jest uznawana za jedną z najskuteczniejszych metod wczesnego wykrywania raka piersi. Jednak interpretacja wyników tego badania nie zawsze jest prosta, szczególnie dla pacjentów. Jednym z pojęć, które często pojawiają się w opisach mammograficznych, jest „zagęszczenie” piersi. Co dokładnie oznacza to określenie i jak wpływa ono na proces diagnostyczny? Sprawdź, czym jest zagęszczenie w mammografii, jak się ono prezentuje oraz jakie ma znaczenie kliniczne.
Tomosynteza, czyli mammografia wielowarstwowa – co to za badanie?
Diagnostyka obrazowa piersi odgrywa ważną rolę w wykrywaniu i leczeniu schorzeń tego gruczołu, w tym nowotworów. Wśród różnorodnych metod obrazowania mammografia pozostaje podstawowym badaniem przesiewowym i diagnostycznym. Jednak wraz z rozwojem technologii, pojawiły się również nowoczesne techniki, takie jak tomosynteza, które znacznie usprawniają i ulepszają diagnostykę chorób piersi. Dowiedz się więcej na temat tomosyntezy, poznaj jej kluczowe cechy, zalety oraz wskazania do wykonania tego badania.
Statystyki raka piersi – kto jest na niego najbardziej narażony?
Rak piersi stanowi poważny problem zdrowotny na całym świecie, szczególnie wśród kobiet. W krajach rozwiniętych ten nowotwór złośliwy jest najczęstszym typem raka u płci żeńskiej. W krajach rozwijających się odnotowuje się jego rosnącą tendencję. Sprawdź, kogo najczęściej dotyka rak piersi
