Czym jest zapalenie żylaków? Kiedy wykonać operację?

Czym jest zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych? 

Zapalenie żylaków, czyli zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych, jest dość częstym schorzeniem dotykającym osoby z przewlekłą niewydolnością żylną. Choroba ta charakteryzuje się stanem zapalnym żylaków, które są poszerzonymi, krętymi żyłami widocznymi pod skórą, zwykle na nogach. Zapalenie to może powodować znaczny dyskomfort, a niekiedy prowadzić do poważniejszych powikłań. 

Zobacz także: Żylaki na nogach – przyczyny, objawy, metody leczenia 

Przyczyny i czynniki ryzyka zapalenia żył powierzchownych 

Przyczyną powstawania żylaków jest przewlekła niewydolność żylna, prowadząca do zastoju krwi żylnej i w konsekwencji do poszerzenia żył. Zastawki żył mogą zostać uszkodzone także przez urazy mechaniczne. Skłonność do żylaków kończyn dolnych, a w konsekwencji również zapalenia żył, może być dziedziczna.  

Ryzyko zapalenia żylaków wzrasta z wiekiem, kobiety są bardziej narażone na rozwój żylaków i ich powikłań. Siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej, otyłość, a także długotrwałe unieruchomienie i praca wymagająca długotrwałego stania lub siedzenia zwiększają ryzyko zapalenia żylaków. 

Jakie są objawy zapalenia żył powierzchownych? 

Zapalenie żylaków może manifestować się różnymi objawami, które zależne są od stopnia zaawansowania choroby. Pacjenci często odczuwają ból i dyskomfort wzdłuż przebiegu żył, które są objęte stanem zapalnym. W miejscu zapalenia pojawia się obrzęk, zaczerwienienie, a skóra może być ciepła w dotyku. Długotrwałe zapalenie prowadzi do trwałych przebarwień skóry i innych powikłań w miejscu zmienionych chorobowo żył. 

Jak przebiega diagnostyka zapalenia żył powierzchownych? 

Diagnostyka zapalenia żylaków obejmuje wywiad lekarski, w tym pytania o aktualne objawy, historię medyczną oraz styl życia pacjenta. Lekarz ocenia stan żył poprzez badanie palpacyjne, sprawdzając bolesność, stwardnienie i inne zmiany. Doskonałym narzędziem diagnostycznym jest USG Doppler kończyn dolnych, które pozwala ocenić przepływ krwi w żyłach i wykryć ewentualne zakrzepy. W niektórych przypadkach pomocne mogą okazać się badania laboratoryjne krwi. 

Jak leczy się zapalenie żył powierzchownych? 

Leczenie zapalenia żylaków zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz objawów. Stosuje się leczenie farmakologiczne, przede wszystkim leki przeciwzapalne, a u części pacjentów również leki przeciwkrzepliwe. Leczenie miejscowe obejmuje stosowanie maści i żeli przeciwzapalnych bezpośrednio na zmienione chorobowo miejsce. Zmiana stylu życia, taka jak wprowadzenie aktywności fizycznej, unikanie długotrwałego stania i siedzenia, oraz kontrola masy ciała, są niezbędne, by uniknąć nawrotu choroby. Po ustąpieniu stanu zapalnego warto rozważyć leczenie zabiegowe żylaków. Do procedur małoinwazyjnych należą skleroterapia, laserowe usuwanie żylaków czy ablacja radiowa (RFA). 

Kiedy należy wykonać operację? 

Operacja żylaków może być rozważana w przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, gdy farmakoterapia i zmiana stylu życia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Powikłania przewlekłej niewydolności żylnej, takie jak owrzodzenia żylne, ciężkie zapalenie prowadzące do powstania ropni czy rozległe zakrzepy, mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Znaczne pogorszenie jakości życia, uciążliwy ból, obrzęki i inne objawy, które utrudniają codzienne funkcjonowanie, również są wskazaniem do zabiegu operacyjnego. 

Rodzaje operacji żylaków 

Do procedur małoinwazyjnych należą skleroterapia, laserowe usuwanie żylaków czy ablacja radiowa (RFA). Laserowe usuwanie żylaków to technika minimalnie inwazyjna, w której przebiegu światłowód laserowy wprowadza się do żyły, powodując jej zamknięcie. Ablacja radiowa (RFA) wykorzystuje fale radiowe do zamknięcia światła zmienionej chorobowo żyły. Skleroterapia natomiast polega na wstrzykiwaniu substancji obliterujących do żylaka, powodujących jego zamknięcie. 

Rekonwalescencja po operacji 

Operacja, jak każda interwencja chirurgiczna, wiąże się z ryzykiem powikłań, takich jak infekcje, które mogą wymagać leczenia antybiotykami. Niewielkie krwawienia są częstym powikłaniem, które zwykle ustępuje samoistnie. W miejscach pooperacyjnych mogą wystąpić przebarwienia skóry. 

Po operacji pacjent powinien unikać długotrwałego stania i siedzenia, nosić pończochy uciskowe oraz stopniowo zwiększać aktywność fizyczną, unikając ciężkich ćwiczeń przez pierwsze kilka tygodni. Zaleca się regularne kontrole u chirurga naczyniowego. 

Przewlekła niewydolność żylna i zapalenie żylaków to poważne schorzenia, które wymagają odpowiedniego leczenia. Ważne jest wczesne rozpoznanie i podjęcie odpowiednich kroków terapeutycznych, aby zapobiec powikłaniom i poprawić jakość życia pacjenta. Właściwa diagnostyka, leczenie farmakologiczne i zmiany stylu życia mogą w wielu przypadkach przynieść ulgę, jednak w niektórych sytuacjach konieczna jest operacja. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi objawów i wiedzieli, kiedy szukać pomocy medycznej, aby jak najszybciej rozpocząć odpowiednie leczenie.