Czym jest choroba Gravesa-Basedowa? Jakie badania warto wykonać?

Nie jest znany czynnik etiologiczny choroby Gravesa-Basedowa. Wiadomo tylko, że należy ona do schorzeń autoimmunologicznych. To oznacza, że układ immunologiczny błędnie postrzega komórki tarczycowe jako obce i zaczyna je atakować. Wspomniane schorzenie często współistnieje z innymi chorobami z autoagresji, takimi jak cukrzyca typu 1, bielactwo czy reumatoidalne zapaleniem stawów. Sprawdź, jak wygląda diagnostyka i leczenie!

Czym jest tętniak aorty? Jakie daje objawy? Metody leczenia

Spis treści

Jakie są objawy choroby Gravesa-Basedowa?
Jak rozpoznać chorobę Gravesa-Basedowa?
Jak umówić wizytę
Leczenie choroby Gravesa-Basedowa
Czy choroba Gravesa-Basedowa jest groźna?
Choroba Gravesa-Basedowa – dieta

Jakie są objawy choroby Gravesa-Basedowa?


We wczesnej fazie schorzenie przypomina nadczynność tarczycy, pojawiają się więc spadek masy ciała (niezwiązany z dietą), duszności, osłabienie, nadmierna potliwość i nietolerancja ciepła. Mogą im również towarzyszyć niepokój, tachykardia, uczucie kołatania serca, drżenie mięśni czy kłopoty ze snem. Wielu pacjentów skarży się na biegunki, spadek siły mięśniowej, problemy z koncentracją, zaburzenia libido, pogorszenie kondycji włosów, skóry i paznokci. U kobiet występują zaburzenia miesiączkowania.

Oprócz tego pojawiają się objawy charakterystyczne dla choroby Gravesa-Basedowa, takie jak:

  • orbitopatia (wytrzeszcz gałek ocznych) – obserwuje się ją u 20–30% pacjentów. Wynika ona ze stanu zapalnego tkanek miękkich oczodołu i może prowadzić do podwójnego widzenia, światłowstrętu czy jaskry;
  • obrzęk przedgoleniowy (dermopatia tarczycowa), zazwyczaj obustronny, spowodowany autoimmunologicznym zapaleniem skóry;
  • wole naczyniowe (powiększenie gruczołu tarczycy);
  • akropachia tarczycowa (pogrubiałe i zaokrąglone palce rąk).

Palenie papierosów i stres zwiększają ryzyko rozwoju choroby Gravesa-Basedowa. Z badań wynika, że schorzenie występuje 10 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn, co może wynikać z poziomu estrogenów. Choroba Gravesa-Badesowa jest nieuleczalna, ale przebiega z okresami zaostrzeń i remisji (wycofania się objawów).

 

Jak rozpoznać chorobę Gravesa-Basedowa?


W pierwszej kolejności lekarz przeprowadza wnikliwy wywiad z pacjentem, a następnie wykonuje badanie palpacyjne tarczycy. Aby potwierdzić diagnozę, zleca też wykonanie stężenia:

  • hormonów – jeśli TSH jest obniżone, a FT3 i FT4 w normie lub podwyższone, wskazuje to na nadczynność tarczycy;
  • przeciwciał (anty-TPO, anty-TG i anty-TSHR, czyli TRab) – ich poziom jest podwyższony, zwłaszcza TRab.

Jeśli wyniki są nieprawidłowe, lekarz rodzinny skieruje pacjenta do endokrynologa. Diagnostykę warto poszerzyć o morfologię krwi obwodowej, stężenie białka w surowicy, lipidogram, fosfatazę zasadową i ALT. Specjalista może również zlecić wykonanie USG tarczycy, pozwalające ocenić przepływ krwi w miąższu gruczołu. Niekiedy wykonuje się też scyntygrafię tarczycy, która umożliwia ocenę wielkości, położenia, kształtu i jodochwytności gruczołu.

Jak umówić wizytę

Zapytaj Lekarza.svg

Umów badanie w ramach abonamentu

wozek-zakupy-sklep.svg

Umów wizytę płatną

22 275 96 28

Leczenie choroby Gravesa-Basedowa


Celem leczenia choroby jest osiągnięcie eutyreozy, czyli prawidłowego poziomu hormonów tarczycy. Istnieją trzy sposoby leczenia: farmakoterapia, stosowanie jodu promieniotwórczego lub operacja polegająca na częściowym albo całkowitym usunięciu tarczycy. Po zabiegu pacjent przyjmuje na stałe hormony tarczycy.

Specjalista wybiera odpowiednią metodę, biorąc pod uwagę dane uzyskane podczas wywiadu i wyniki badań. Aby można było obniżyć poziom przeciwciał TRab, pacjent przyjmuje leki przeciwtarczycowe (tyreostatyki) i betablokery. W przypadku orbitopatii stosuje się sterydy, które łagodzą stan zapalny. Tyreostatyki hamują produkcję hormonów tarczycy.

Leczenie radiojodem jest zaliczane do metod radykalnych, ponieważ jego celem jest zniszczenie nadczynnej tkanki tarczycy. Pacjent przyjmuje kapsułkę promieniotwórczego jodu -131, wychwytywanego przez gruczoł. Dawka jest uzależniona od wieku, wagi i stanu zdrowia danej osoby. Taki sposób leczenia stosuje się u:chorych, którzy nie mogą

  • przyjmować tyreostatyków;
  • pacjentów w starszym wieku, u których choroby współistniejące zwiększają ryzyko powikłań pooperacyjnych.

Zobacz także: Jakie są wskazania do USG tarczycy? Przebieg badania i przygotowanie

Czy choroba Gravesa-Basedowa jest groźna?


Najgroźniejszym powikłaniem choroby Gravesa-Basedowa jest przełom tarczycowy, który bezpośrednio zagraża życiu pacjenta. Może on przyczynić się do wymiotów, biegunki, rozlanego bólu brzucha, poważnych zaburzeń rytmu serca oraz splątania. Nieleczona choroba Gravesa-Basedowa może również przyczynić się do zawału serca lub udaru mózgu. U starszych osób schorzenie zwiększa ryzyko problemów z układem krążenia.

Zobacz także: Guzki tarczycy – co je powoduje? Na czym polega ich rozpoznanie i jak są leczone?

Choroba Gravesa-Basedowa – dieta


W codziennej diecie powinny znaleźć się orzechy, nasiona, awokado i oleje roślinne, ponieważ są one bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe. Należy również zwiększyć podaż wapnia, aby zminimalizować ryzyko osteoporozy. Z badań wynika, że nadczynność tarczycy zaburza gospodarkę wapniową.

Warto też uwzględnić w swoim jadłospisie produkty obfitujące w witaminę A, C i E, ponieważ mają one działanie antyoksydacyjne. Dobrym źródłem białka są: ryby, nasiona roślin strączkowych, chude mięso i jaja. Aby dostarczyć odpowiednią ilość węglowodanów, wzbogać swoją dietę o pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa i owoce. W razie potrzeby skontaktuj się z dietetykiem, który ułoży indywidualny jadłospis.

Źródła

Bibliografia

E. Szczepańska, M. Gietka-Czernel, H. Jastrzębska H, Trudności w leczeniu choroby Gravesa-Basedowa, Postępy Nauk Medycznych, 2017, 30 (12), s. 683-688.

A. M. Kalicka, Diagnostyka choroby Gravesa i Basedowa – badania laboratoryjne oraz możliwe trudności interpretacyjne, Diagnostyka Laboratoryjna. 2019; 55 (2). s. 121-1

Zobacz także

Jak interpretować wyniki mammografii? Co oznacza zagęszczenie piersi?
Diagnostyka

Jak interpretować wyniki mammografii? Co oznacza zagęszczenie piersi?

Mammografia jest uznawana za jedną z najskuteczniejszych metod wczesnego wykrywania raka piersi. Jednak interpretacja wyników tego badania nie zawsze jest prosta, szczególnie dla pacjentów. Jednym z pojęć, które często pojawiają się w opisach mammograficznych, jest „zagęszczenie” piersi. Co dokładnie oznacza to określenie i jak wpływa ono na proces diagnostyczny? Sprawdź, czym jest zagęszczenie w mammografii, jak się ono prezentuje oraz jakie ma znaczenie kliniczne.

Tomosynteza, czyli mammografia wielowarstwowa – co to za badanie?
Diagnostyka

Tomosynteza, czyli mammografia wielowarstwowa – co to za badanie?

Diagnostyka obrazowa piersi odgrywa ważną rolę w wykrywaniu i leczeniu schorzeń tego gruczołu, w tym nowotworów. Wśród różnorodnych metod obrazowania mammografia pozostaje podstawowym badaniem przesiewowym i diagnostycznym. Jednak wraz z rozwojem technologii, pojawiły się również nowoczesne techniki, takie jak tomosynteza, które znacznie usprawniają i ulepszają diagnostykę chorób piersi. Dowiedz się więcej na temat tomosyntezy, poznaj jej kluczowe cechy, zalety oraz wskazania do wykonania tego badania.

Statystyki raka piersi – kto jest na niego najbardziej narażony?
Diagnostyka

Statystyki raka piersi – kto jest na niego najbardziej narażony?

Rak piersi stanowi poważny problem zdrowotny na całym świecie, szczególnie wśród kobiet. W krajach rozwiniętych ten nowotwór złośliwy jest najczęstszym typem raka u płci żeńskiej. W krajach rozwijających się odnotowuje się jego rosnącą tendencję. Sprawdź, kogo najczęściej dotyka rak piersi