Co to jest wodobrzusze i jak je zdiagnozować?

16.06.2024

Fizjologicznie w jamie otrzewnej znajduje się ok. 150 ml płynu. Nadmierne jego nagromadzenie to tzw. wodobrzusze. Stan ten rozwinąć się może w przebiegu wielu chorób, choć najczęściej odpowiadają za niego zaburzenia w pracy wątroby. W rozpoznaniu wodobrzusza podstawę stanowią badanie fizykalne i ultrasonograficzne.

0347-wodobrzusze.jpg

Spis treści

Co to jest wodobrzusze? Czy wodobrzusze to rak?
Przyczyny wodobrzusza
Czy wodobrzusze jest groźne? Objawy wodobrzusza
Jak umówić wizytę
Jak rozpoznać wodobrzusze?

Wodobrzusze to patologicznie duża ilość płynu w jamie brzusznej. Sposób leczenia i rokowania zależą od przyczyny puchliny brzusznej. Jakie objawy towarzyszą wodobrzuszu i do czego może prowadzić nadmierna ilość płynu w jamie otrzewnej? Dowiedz się, w jaki sposób lekarz diagnozuje puchlinę brzuszną.

Co to jest wodobrzusze? Czy wodobrzusze to rak?


Wodobrzusze to objaw chorobowy charakteryzujący się nadmierną ilością płynu w jamie otrzewnej. Płyn ten nazywany bywa też płynem puchlinowym, dlatego wodobrzusze może być określane jako puchliną brzuszną. Pacjenci niekiedy błędnie uważają je za nowotwór. Wodobrzusze nie jest rakiem, ale może mu towarzyszyć, gdyż w przebiegu choroby nowotworowej dochodzi do nadprodukcji płynu. Wodobrzusze nowotworowe stanowi składową zespołu Meigsa. To triada objawów występująca przy włókniakootoczkowiaku jajnika, na którą poza wodobrzuszem składa się płyn w jamie opłucnej i płyn w osierdziu.

Nowotworami, w których przebiegu również dość często dochodzi do powstania wodobrzusza, są: rak błony śluzowej trzonu macicy, rak piersi, jelita grubego, żołądka i trzustki. Do powstania wodobrzusza dochodzi też na skutek mechanicznych utrudnień w odpływie chłonki, hipoalbuminemii (stanu obniżonego poziomu albumin w osoczu) czy nadciśnienia wrotnego (stanu podwyższonego ciśnienia w żyle wrotnej, który zazwyczaj rozwija się w marskości wątroby).

Przyczyny wodobrzusza


Niewątpliwie najczęstszą przyczyną wodobrzusza jest marskość wątroby. Specjaliści zwracają uwagę, że włóknienie miąższu wątroby odpowiada za około 80% przypadków puchliny brzusznej. Rzadziej wodobrzusze powstaje w przebiegu niewydolności serca, chorób trzustki, gruźlicy czy chorób nerek, w których prowadzona jest dializoterapia. Poza wymienionymi przyczynami wodobrzusza objaw ten towarzyszy niekiedy takim chorobom jak:

  • niedoczynność tarczycy;
  • uszkodzenie przewodu limfatycznego;
  • zespół nerczycowy;
  • uszkodzenie moczowodu;
  • toczeń rumieniowaty układowy;
  • zapalenie otrzewnej;
  • zakrzepica żyły wrotnej, zakrzepica żyły wątrobowej – zespół Budda-Chiariego;
  • enteropatia z utratą białka – przenikanie białek osocza krwi do światła jelita.

Zobacz także: Na czym polega rezonans magnetyczny jamy brzusznej?

Czy wodobrzusze jest groźne? Objawy wodobrzusza


Jak wspomniano wcześniej, wodobrzusze to symptom, a nie osobna jednostka chorobowa. Objawem rozwijającej się puchliny brzusznej jest rosnący obwód brzucha. Dochodzi do przyrostu masy ciała. Przy wodobrzuszu zwykle nie występuje ból brzucha. Wraz z zaawansowaniem tej przypadłości pojawia się:

  • dyskomfort w jamie brzusznej;
  • uczucie rozpierania w jamie brzusznej;
  • nudności, a niekiedy również wymioty.

Wodobrzuszu towarzyszą inne objawy związane z chorobami leżącymi u podłoża tej dolegliwości.

W zależności od objętości płynu puchlinowego dokonano podziału wodobrzusza na:

  • łagodne – tzw. stopień 1, który można rozpoznać w USG;
  • umiarkowane – tzw. stopień 2, który można rozpoznać w badaniu przedmiotowym i potwierdzić w badaniach obrazowych; świadczy o nim rozlany i uwypuklony po bokach brzuch, uczucie chełbotania, objętość płynu wynosi ponad 500 ml;
  • zaawansowane – tzw. stopień 3, potwierdzany w badaniach obrazowych; brzuch jest napięty, a skóra na nim lśniąca, cienka, widoczne są naczynia krwionośne, dochodzi do wygładzenia pępka.

Puchlina brzuszna prowadzi do szeregu konsekwencji, a najczęstsze z nich to problemy z oddychaniem. Duszność wynika z ucisku wywieranego przez nagromadzony w jamie brzusznej płyn na przeponę. Inne powikłanie wodobrzusza to przemieszczenie bakterii z jelita do płynu w jamie brzusznej, co prowadzi do bakteryjnego zapalenia otrzewnej.

Zobacz także: Jak rozpoznać niedrożność jelit?

Jak umówić wizytę

Zapytaj Lekarza.svg

Umów badanie w ramach abonamentu

wozek-zakupy-sklep.svg

Umów wizytę płatną

22 880 90 80 

Jak rozpoznać wodobrzusze?


Rozpoznanie wodobrzusza rozpoczyna się od badania podmiotowego. Na podstawie szczegółowego wywiadu przeprowadzonego z pacjentem lekarz może uzyskać informacje na temat możliwych przyczyn zbyt dużej ilości płynu w jamie brzusznej. Kluczowe znaczenie w diagnozie odgrywa stwierdzenie objawów tworzących obraz kliniczny chorób wywołujących wodobrzusze.

Następnie lekarz przechodzi do badania przedmiotowego. Oprócz zauważalnego powiększenia obwodu brzucha stwierdza objaw chełbotania, który świadczy o obecności płynu w jamie otrzewnowej. Aby go sprawdzić, lekarz kładzie lewą dłoń w dolnej części prawej połowy brzucha, a następnie uderza palcami prawej dłoni w lewą dolną część brzucha. Powstała w ten sposób fala płynu uderza w ścianę prawej połowy brzucha i odczuwana jest na lewej ręce lekarza.

W rozpoznaniu wodobrzusza ważne są badania obrazowe. Tzw. złotym standardem jest badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej i miednicy. Z badań obrazowych przydaje się rentgenogram (RTG) jamy brzusznej na stojąco. W razie wątpliwości diagnostycznych zlecona zostać może tomografia komputerowa. Poza tym niejednokrotnie podejmuje się nakłucia otrzewnej w celu odbarczenia płynu, zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Płyn przekazuje się do badania cytologicznego, biochemicznego i mikrobiologicznego.

Zobacz także: Tomografia komputerowa jelita grubego – najważniejsze informacje o badaniu

Źródła

Bibliografia

1. M. Hartleb, Wodobrzusze – problemy diagnostyczne i terapeutyczne, „Gastroenterologia Kliniczna” 2012, t. 4, nr 2, s. 41–58.

2. S. Serafińska, Wodobrzusze. Diagnostyka i postępowanie, w: M. Pazgan-Simon, K. Simon (red.), Zaawansowane choroby wątroby: patofizjologia, obraz kliniczny i leczenie, Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, Wrocław 2019, s. 97–107.

3. A. Szczeklik, P. Gajewski, Interna Szczeklika, Medycyna Praktyczna, Kraków 2021.

Zobacz także

Przysadka mózgowa – funkcje i choroby związane z tym organem
Zdrowie na co dzieńDiagnostyka

Przysadka mózgowa – funkcje i choroby związane z tym organem

Przysadka mózgowa, nazywana również gruczołem nadrzędnym, odgrywa kluczową rolę w regulacji wielu podstawowych funkcji organizmu. Mimo swoich niewielkich rozmiarów – ma zaledwie 1 cm średnicy – jest odpowiedzialna za produkcję hormonów, które wpływają na wzrost, rozwój, metabolizm, rozrodczość oraz reakcje organizmu na stres. Zaburzenia w funkcjonowaniu tego organu mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dowiedz się, jak zbudowana jest przysadka mózgowa, jakie hormony wytwarza oraz jakie choroby mogą jej dotyczyć.

Badania w sedacji – przygotowanie i wskazania
Diagnostyka

Badania w sedacji – przygotowanie i wskazania

Badania w sedacji polegają na przeprowadzaniu procedur diagnostycznych lub terapeutycznych u Pacjenta, który jest w stanie obniżonej świadomości, ale nadal przytomny i zdolny do odpowiedzi na proste pytania i polecenia. Sedacja ma na celu złagodzenie lęku, zmniejszenie dyskomfortu i bólu oraz ułatwienie przeprowadzenia badania.

Jak działa środek kontrastowy? Kiedy jest podawany?
Diagnostyka

Jak działa środek kontrastowy? Kiedy jest podawany?

Środek kontrastowy to substancja wykorzystywana w diagnostyce obrazowej w celu poprawy widoczności struktur i procesów zachodzących wewnątrz ciała. Działa poprzez zwiększenie kontrastu między różnymi tkankami, co ułatwia lekarzom ocenę i diagnozowanie różnych schorzeń. Przeczytaj, na czym polega działanie kontrastu, czy każdemu można go podać i w jaki sposób organizm go eliminuje. Te i znacznie więcej informacji znajdziesz w poniższym artykule.