Borelioza to najczęściej rozpoznawana choroba zakaźna przenoszona przez kleszcze. Wywoływana jest przez bakterie Borrelia burgdorferi. Podstawą diagnostyki boreliozy są badania serologiczne, w których dokonuje się oznaczenia przeciwciał skierowanych przeciwko tym patogenom. Dowiedz się więcej na temat tego badania. Sprawdź, jak ono przebiega i jak się do niego przygotować.
Czym jest badanie na boreliozę IgG i IgM?
Badanie serologiczne przeciwciał klasy IgG i IgM polega na oznaczeniu przeciwciał specyficznych dla bakterii Borrelia burgdorferi, odpowiedzialnych za powstanie boreliozy. Czym są IgG i IgM? To substancje produkowane przez układ immunologiczny w odpowiedzi na infekcję toczącą się w organizmie. Przeciwciała IgM pojawiają się we wczesnej fazie infekcji. Ich obecność świadczy o rozwijającej się chorobie. Wykrywane są po upływie 3–4 tygodni od zakażenia. Najwyższy ich poziom obserwuje się po upływie 6–8 tygodni od zakażenia. Z czasem ich ilość maleje – zanikają po około 4–6 miesiącach – a następuje wzrost poziomu przeciwciał IgG. Wytwarzane są one w kolejnej fazie infekcji. Wykrywane są po upływie około miesiąca od zakażenia. Ich poziom narasta, aż osiągnie pewien określony pułap, który utrzymuje się w organizmie przez lata.
DIAGNOSTYKA BORELIOZY – BADANIA PODSTAWOWE
Wskazania do wykonania badania na boreliozę – IgG & IgM
Badanie IgG i IgM zaleca się wykonać w przypadku:
- ukąszenia przez kleszcza, gdy z dużym prawdopodobieństwem mogło dojść do zakażenia – pajęczak utrzymywał się w skórze przez co najmniej 2–3 dni. Procent zakażonych kleszczy jest zmienny i zależny od rejonu geograficznego;
- zaobserwowania niepokojących dolegliwości – objawy towarzyszące boreliozie są bardzo zróżnicowane, u chorego można zaobserwować zwłaszcza bóle i zawroty głowy, dreszcze, podwyższoną temperaturę ciała, niezamierzoną utratę masy ciała, bóle stawów, porażenie nerwu twarzowego. Stwierdzenie rumienia wędrującego spełnia kryterium rozpoznania boreliozy bez konieczności wykonywania badań laboratoryjnych.
Badanie na boreliozę IgG i IgM bywa wykonywane również u pacjentów o dość niespecyficznych objawach, u których zachodzi podejrzenie, że mogli w przeszłości być ukąszeni przez kleszcza.
Badanie na boreliozę w LUX MED może przyczynić się do prawidłowego zdiagnozowania tej choroby i wdrożenia odpowiedniego postępowania, co pozwoli nie tylko zwalczyć przykre objawy, lecz także uniknąć groźnych powikłań boreliozy. Z uwagi na dość niespecyficzne objawy zakażenia Borrelia burgdorferi warto zdecydować się na pakiet badań laboratoryjnych, który pozwoli wykluczyć schorzenia mogące dawać podobne dolegliwości. Sprawdź, jakie testy on obejmuje.
Przebieg badania na boleriozę
Materiałem do badania na boreliozę jest krew. Pobiera się ją przeważnie z naczynia krwionośnego w zgięciu łokciowym. Próbka krwi zostaje skierowana do laboratorium, gdzie poddawana jest analizie. Miejsce po ukłuciu igłą zostaje zabezpieczone jałowym opatrunkiem, a Pacjent jest proszony o uciskanie go przez chwilę po badaniu i unikanie zginania ręki.
Ujemny wynik badania IgG i IgM jednoznacznie informuje o braku zakażenia. W przypadku gdy w badaniu IgG i IgM w surowicy uzyskano wynik dodatni lub wątpliwy, wskazane jest wykonanie testu Western Blot. Jego zadaniem jest potwierdzenie wyników pierwszego badania. To skuteczne badania na boreliozę, które mają podobną czułość. Swoistość metody Western Blot jest wyższa od badania metodą ELISA – pozwala na wykluczenie wyników fałszywie dodatnich i niepewnych. Wynik dodatni potwierdza zakażenie, wynik ujemny stanowi o braku zakażenia, a wątpliwy jest wskazaniem do powtórzenia badania IgG i IgM po upływie 4–6 tygodni.
Diagnostyka serologiczna boreliozy powinna być poprzedzona wywiadem lekarskim i oceną ryzyka zakażenia. Na wyniki badania wpływ mają antybiotykoterapia rozpoczęta po ukąszeniu przez kleszcza czy z innych wskazań, która może osłabić produkcję przeciwciał IgG, szczepienie przeciw boreliozie, zakażenie krętkiem kiły, wirusem HIV i EBV.
Jak przygotować się do badania na boreliozę – IgG & IgM?
Badanie IgG i IgM w kierunku boreliozy nie wymaga specjalnego przygotowania. Czy na badanie na boreliozę należy iść na czczo? Nie ma potrzeby, aby Pacjent wstrzymywał się z jedzeniem przed pobraniem krwi do badania IgG i IgM. Nie musi też stawiać się w punkcie diagnostycznym o określonej porze dnia, gdyż nie wpływa ona na poziom przeciwciał. Wiarygodne badanie na boreliozę wymaga jednak upływu odpowiedniego czasu od ataku kleszcza. Zaleca się, aby wykonać je po około 4 tygodniach od ukąszenia pajęczaka. Mniej więcej tyle czasu potrzebuje organizm, aby wytworzyć przeciwciała skierowane przeciwko bakteriom Borrelia burgdorferi. Przeprowadzenie badania po kilku dniach po kontakcie z kleszczem nie ma uzasadnienia merytorycznego.
Przeczytaj również: Kiedy należy zaszczepić się przed podróżą?
Jakie choroby wykrywa badanie na boreliozę – IgG & IgM?
Badanie IgG i IgM pozwala na wykrycie boreliozy, czyli najczęściej przenoszonej przez kleszcze choroby. Do zakażenia dochodzi po ukąszeniu pajęczaka, który utrzymuje się w skórze przez około 2–3 dni. Borelioza przebiega kilkuetapowo. W pierwszej fazie zakażenia typowym objawem jest rumień wędrujący, który nie musi się pojawić u wszystkich chorych. Rozwijają się objawy grypopodobne, zanikowe zapalenie skóry, naciek limfocytarny. Z czasem pojawiają się dolegliwości stawowe, ze strony układu nerwowego, dochodzi też do zapalenia mięśnia sercowego. W przewlekłej boreliozie nasilają się objawy ze strony różnych narządów i układów, w tym zwłaszcza nerwowego, sercowo-naczyniowego czy mięśniowego. Borelioza wykryta w badaniach IgG i IgM na wczesnym etapie jej rozwoju może zostać całkowicie wyleczona.
Miejsca, w których zrealizujesz usługę
Artykuły i poradniki na temat szczepień i profilaktyki
Szczepionka na pneumokoki dla dorosłych – dla kogo, jaka i w jaki sposób jest podawana?
Szczepionka na pneumokoki dla dorosłych to najlepsza forma profilaktyki wywoływanych przez tę bakterię chorób typu zapalenie płuc, osierdzia, opłucnej. Pozwala podnieść ogólną odporność na patogen, który bardzo łatwo się szerzy drogą powietrzno-kropelkową przez kontakt bezpośredni lub pośrednio przez zanieczyszczone nim przedmioty.
Szczepienia na żółtą febrę – kiedy i jaką szczepionkę się stosuje?
Szczepionka na żółtą febrę to najskuteczniejszy sposób zapobiegania tej groźnej tropikalnej chorobie. Podróżujący są zobowiązani zaszczepić się nią w związku z wyjazdem na tereny endemiczne (określone obszary, na których występuje choroba). Szczepionka na żółtą febrę jest zaliczana do grupy szczepionek żywych osłabionych, tzw. atenuowanych.
Kiedy należy zaszczepić się przed podróżą?
Podróże do oddalonych zakątków świata dzięki rozwojowi transportu lotniczego nie stanowią już większego problemu. Jednak wyjazdy do tropikalnych krajów poza niesamowitymi widokami i nowymi smakami wiążą się także z ryzykiem niespotykanych w Polsce chorób. Najlepszym sposobem zapobiegania chorobom zakaźnym w podróży są szczepienia ochronne.
